Καθημερινά τέρατα
Τέρατα υπάρχουν πολλά…
Ως παιδιά πιστεύουμε ότι τα τέρατα το σκάνε από τα παραμύθια, κρύβονται κάτω από το κρεβάτι ή μέσα στην ντουλάπα μας, και βγαίνουν μόλις σβήσουν τα φώτα.
Μεγαλώνοντας ανακαλύπτουμε ότι τα τέρατα μια χαρά ζουν και στο φως της ημέρας : το τέρας της γραφειοκρατίας, το τέρας της εφορίας, ο γιατρός με τα φακελάκια, ο προϊστάμενος, η πεθερά, ο ανεύθυνος οδηγός, ο έμπορος που πουλάει σάπια, ο ιδιοκτήτης μπαρ που σερβίρει μπόμπες, ο Κακαουνάκης, η Δρούζα, ο μπάτσος, ο κλώτσος, ο Κώτσος….
Κάποιες φορές βέβαια η λέξη τέρας αποκτάει θετική διάσταση, όταν για παράδειγμα αναφερόμαστε στα «ιερά τέρατα» του θεάτρου, του κινηματογράφου, της μουσικής και εσχάτως του blogging. Κάποιες άλλες φορές η λέξη τέρας χρησιμοποιείται για να δηλώσει κάτι σε υπερθετικό βαθμό: τέρας μορφώσεως, τέρας ψυχραιμίας, κλπ.
Και ενώ ο καθένας μας έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του τέρατα κάθε μέρα και ψάχνει τρόπους σαν τον Άγιο Γιώργη να τα εξολοθρέψει, υπάρχει κάποιος μυστήριος τύπος που τους τελευταίους 6 μήνες δημιουργεί στο blog του ένα τέρας κάθε μέρα. Χωρίς να σταματάει ούτε τα Σαββατοκύριακα ο Stefan G. Bucher στο blog του «daily monster» σύντομα, εύκολα και απλά, σχεδιάζει ον κάμερα, με τα μελανάκια του πάνω στο χαρτί τα δικά του τέρατα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ζητάει από τους επισκέπτες του blog του να γράψουν αντί σχολίου, οποιαδήποτε ιστορία εμπνευστούν βλέποντας τα καθημερινά του τέρατα.
*Στο video : το τέρας #81, ο μυγοχάφτης ο τρομερός.
*Στο mp3 , άλλα τέρατα και σημεία: Ο Δ. Τσακνής και ο… πολυφωνικός Λάκης Λαζόπουλος στον «Δημόσιο φορέα»
τέρατα υπάρχουν πολλά…Λεβιάθαν όμως ένας
ΑΣΧΕΤΟ 😉
Λεβιάθαν!
Άσχετο μεν, με πολύ βάθος δε…
(το τέρας των βυθών…)
teras-tio talento o tupos
ki eseis teras eiste. oxi ths apokalupshs, ths anakalupshs!
Divebomb: Είμαι ο κερατάς… Είμαι
🙂
Εγώ λέω να στείλουμε στον τυπά μερικά βίντεο απο τηλεοπτικές παρουσίες των ΚΟΥΡΑΔΟΜΑΓΚΩΝ κακαουνάκη (ή και Σκαταουνάκη) και τράγγα…
… Να δούμε τί τέρατα θα εμπνευστεί απο αυτούς;
Εγώ νομίζω οτι δέν θα μπορέσει να υπερβεί τη μάνα φύση που μας έδωσε δύο λαμπρότατα παραδείγμτα προς αποφυγή.
Άμα έχω φάει πολύ παλεύω με το τέρας που βγαίνει από μέσα μου σαν τον Αη Γιώργη κρατόντας το βουρτσάκι για δόρυ και φωνάζοντας: Back to the abyss foul monster!
Χαμένο Κορμί Οι Κακαουνάκηδες και οι Τράγκες είναι η χαρά του σκιτσογράφου… Ακόμα κι εγώ που είμαι ατάλαντος θα μπορούσα να εμπνευστώ μια γελοιογραφία με τέτοια…ιερά τέρατα
It IsΔύσκολη πάλη…
🙂
ΙΕΡΑ??????????
Μή χέσω… (βλ. it is)
Προτείνω να τον βάλουμε να εικονογραφήσει κείμενα μερικών από εδώ μέσα. Αν είναι όμως να του στείλουμε εκπρόσωπο για συνεργασία εγώ ψηφίζω Πετεφρή δαγκωτό. Θα τον κάνει να φάει τους μαρκαδόρους του τον τύπο.