Αυτή η περιέργεια θα σε φάει…
Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα.
Και μερικούς σκύλους σκότωσε, απ΄όσο δύναμαι να γνωρίζω.
Κι έκανε στήλη άλατος την γυναίκα του Λωτ. Και μη με ρωτάς γιατί δεν κυκλοφορεί στην αγορά αλάτι «Lot’s wife», που θα ήταν λογικό και αναμενόμενο brand name, ενώ κυκλοφορεί ,στο εντελώς άσχετο, «αλάτι Ήρα» και- άκουσον άκουσον- «αλάτι Κάλας». Από πού κι ως πού αλάτι η Κάλλας; Ξινή την έλεγες την diva. Aλμυρή όμως με τίποτε…
Μη ρωτάς λέμε… Μην είσαι τόσο περίεργος. H περιέργεια είναι κακό πράγμα. Μερικές από τις συνέπειές της ήταν καταστροφικές για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Θες παραδείγματα, ε; Αχ, αυτή η περιέργεια θα σε φάει και σένα!
Λοιπόν, κάτσε (τρόπος του λέγειν) και σκέψου ( πάλι τρόπος του λέγειν) φιλαράκο…
Αν η Εύα δεν ήταν περίεργη για να δοκιμάσει το μήλο, τώρα θα μπλογκάραμε μέσα από τον κήπο της Εδέμ. Αν βέβαια, είχε φροντίσει ο Πανάγαθος να υπάρχει ευρυζωνικό internet στον κήπο του. Το σκέφτεσαι πόσο μπέικα θα περνούσαμε; Κι ας μην τρώγαμε μηλόπιτα, στον αιώνα τον άπαντα ρε αδερφέ. Σιγά τα ωά…
Αν ο Χριστόφορος Κολόμβος δεν είχε τόσο μεγάλη περιέργεια, δεν θα ανακάλυπτε την Αμερική. Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα ήταν τώρα ο Bush αλλά ο «καθιστός ταύρος». Και στην ακραία περίπτωση ακόμα, που ο «καθιστός ταύρος» θύμωνε με την πεθερά του και έβγαινε εκτός εαυτού, η μεγαλύτερη απειλή για τον κόσμο από τους αμερικάνους θα έφτανε, το πολύ πολύ, μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει το βεληνεκές ενός ινδιάνικου βέλους. Καταλαβαίνεις πόση ησυχία θα είχε αυτός ο πλανήτης; Κι ας μη μαθαίναμε στον αιώνα τον άπαντα τι είναι το Χόλυγουντ. Σιγά τα ωά…
Γι΄αυτό μη είστε περίεργοι.
Μην κάνετε κλικ εδώ. Μπορεί να βρεθείτε στο τέλος του ιντερνετικού κόσμου.
Ολομόναχοι.
Ούτε εδώ…
Γιατί θα αναρωτιέστε μετά αν υπάρχει θεός να σας βγάλει από το αδιέξοδο.
Εγώ πάντως σας προειδοποίησα.
Αν ζηλέψατε την δόξα της γυναίκας του Λωτ, καλά να πάθετε.
Περίεργοι τύποι!
Φακελάκι
What smilies can I use?
Allu Fun Marx: Αριστερά ...στη Blogoslovakia 
Ωραία λίνκια… Και επέστρεψα ασφαλής. Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα και άφησε ήσυχο το σκύλο.
το ομολογώ…είμαι πολύ περίεργη..όχι έτσι , αλλά το βρήκα και μου άρεσε 😛
καλημέρα 🙂
Είμαι περίεργος, πού βρίσκεις τέτοια λίνγκια.
Είσαι περίεργος που βρίσκεις τέτοια λίνγκια.
Είναι περίεργος ο κόσμος όλος.
(πληθυντικός αριθμός άλλη φορά)
Ωραίες εικόνες κι ωραιότερα σχόλια βρήκα, παντως.
Κι ούτε που σκοτώθηκα, γιατί κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
Με τρώει η περιέργια, τί θα γινόταν αν ο Κολόμβος ήταν Ινδιάνος και ανακάλυπε την Ευρώπη!
Χαχαχαχαχα….
Καταπληκτικό post Groucho!!!!
Για να δω…
Μούμπλε, μούμπλε…
Κλικ. Κλικ.
Oh noooooooooooooo….
Βιομηχανική Μαργαρίτα στήλη άλατος έχεις δει;
Δεν μπορώ να σου γράψω άλλα, ακινητοποιήθηκαν τα χέρια μου και σε λίγο δεν θα μπορώ να πληκτρολογώ με την δύναμη του μυαλού μου, νυστάζω!
:pppppppppppppppppppppppp
Εμένα μ’αρέσουν οι μηλόπιτες πάντως. Καλώς έπραξε η Εύα.
Για τα αλάτια κ εγώ αναρωτιόμουν κ χαίρομαι που δεν είμαι μόνη σ’αυτόν τον κόσμο της αλμυρής απορίας. Κατέληξα ότι ήρα λεγόταν η καψούρα του ενός αλατοπαραγωγού. Ο άλλος φαντασιωνόταν ότι θα αφαλάτωνε τα δάκρυα της Κάλλας για τον Ωνάση, παρηγορώντας την. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου δηλαδή.
Όσο για τον Κολόμβο, τι να πω… από τον καθιστό ταύρο, μας φόρεσε τον καθιστό θάμνο (bush)…
Το τέλος του ίντερνετ, εμένα μια χαρά μου φάνηκε πάντως.. Να πάω τώρα να παίξω???
«Νο» και μας το λέει τώρα για νέο? 😛
Ναι η περιεργεια φταιει για την tarte tatin τη γνωστη αναποδη ταρτα/μηλων που ειτε την αναποδογυρισε η γατα (απο καθαρη ζωωδη περιεργεια) ειτε η κυρια Tatin ως αλλη Ευα που απο περιεργεια να μαθει τα παντα γυρω της ξεχαστηκε και τα εκανε ολα ανω κατω…
Ατιμούλικο….
πέρασα να ευχηθώ καλή σταδιοδρομία στο Δίκτυο, αλλά μαθαίνω ότι μόλις μάς το τελείωσες.
μαθάινεις, σιγα σιγά…
Σ;)))
Δεν θα μας άφηνε να μπλογκάρουμε στον Παράδεισο… το περίφημο ‘μήλο’ θα ήταν το Ιντερνετ.
Έχεις δει το ‘Νησί’; Έτσι θα ήμαστε… Φρίκη…
Βρε μπαγάσα, με κατάφερες και δεν πάτησα το καταστροφικό link΄. Λέω αυτός είναι ικανός για όλα… μπορεί και να βρεθούμε χωρίς Blog στα καλά καθούμενα…
Καλά ξέρω… άστο.
Πάω τώρα αμέσως να πατήσω το Link κι αλοίμονό σου…
Παρασύρθηκα, όσο πατάει η γάτα -ειν’ αλήθεια-, από την περιέργειά μου και μπήκα στο ποστ σου. Διάβασα δυο σειρές, και αίφνης μού έφυγε όλη η περιέργεια. Δεν άνοιξα τα λινκ, που πήρε το μάτι μου. Δεν διάβασα τους προσχολιάσαντες. Θα ζήσω;
curiosity killed the cat but satisfaction brought it back!
χωρις περιεργεια δεν γυρναει ο κοσμος.
Bρε μη φοβάστε… Πατήστε το link
Τo πρώτο link οδηγεί στο «τέλος του Internet», οπότε ό,τι κι αν πάθει ο υπολογιστής σας , δεν θα έχει καμιά σημασία πια…
:-p
Δεν φοβαμαι τιποτα……Ουτε το τελος του Internet (ολο και κατι αλλο θα βγει στη φόρα) , ουτε το να καταστραφει ο υπολογιστης μου (θα παρω αλλον)
Αντιπαρηλθα με επιτυχια τον πειρασμο να «πατησω» τα λινκ , μονο και μονο επειδη ειμαι ….ευπειθης . Αλλωστε ειμαι φαν του μοτο …»η αντισταση στον πειρασμο , αποτελει το καλυτερο μέτρο , του χαρακτηρα»…
Ενδομυχα πιστευω οτι διαβαζοντας τους αλλους , θα ….ψιλοκαταλαβω …
Λογω τιμης ….δεν το διαβασα….και ελπιζω να το κρατησω….
Καλη σου μερα .
Εγώ πάντως δεν έπαθα τίποτα ακόμα 😀