Μια μέρα πρίν…
Και ξαφνικά, μια μέρα, συμβαίνει κάτι, και ο κόσμος αλλάζει…
Τίποτε πια δεν είναι όπως πριν.
Tίποτε πια δεν θυμίζει την προηγούμενη μέρα.
Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2001 . Ανέμελα παιχνίδια, στη σκιά των δίδυμων πύργων…Την επόμενη μέρα, η ανέμελη σιγουριά των αμερικανών πολιτών καταρρέει μαζί με τους 2 ουρανοξύστες… Η Αμερική τρομάζει κι ολόκληρος ο κόσμος αλλάζει.
Κυριακή, 5 Αυγούστου 1945. Μια συνηθισμένη μέρα στη Χιροσίμα.
Η τελευταία…
Πέμπτη, 21 Νοεμβρίου 1963. Θα είστε φρόνιμοι; Ο μπαμπάς με την μαμά θα φύγουν αύριο ταξίδι για το Ντάλας.
Τρίτη,15 Ιουνίου 1976. Μαθητές και μαθήτριες επιστρέφουν από το σχολείο στα σπίτια τους, στη μαύρη συνοικία του Σοβέτο, έξω από το Γιοχάνεσμπουργκ.
Την επόμενη μέρα οι ίδιοι αυτοί μαθητές μαζί με άλλους 20.000 θα πάρουν μέρος στην αιματηρή μαθητική εξέγερση κατά του ρατσιστικού εκπαιδευτικού συστήματος. Το αίμα των νεκρών μαθητών από τα πυρά της αστυνομίας θα οδηγήσει σε μεγαλύτερες εξεγέρσεις ,που θα σηματοδοτήσουν την αρχή του τέλους του ρατσιστικού, αποικιακού καθεστώτος της Νότιας Αφρικής.
Oι φωτογραφίες είναι από την πανέξυπνη διαφημιστική καμπάνια για την εφημερίδα Cape Times. Το διαφημιστικό σλόγκαν λέει: «The world can change in a day. Don’t miss your daily edition of in-depth news.»
Φακελάκι
What smilies can I use?
Allu Fun Marx: Αριστερά ...στη Blogoslovakia 
Μπορεί ο κόσμος να αλλάζει από μέρα σε μέρα αλλά το θέμα είναι να τον αλλάξουμε προς το καλύτερο.
Τρομακτικές διαφημίσεις.
Αν γινόταν προσαρμογή από ελληνική διαφημιστική ποιό γεγονός θα επιλέγατε;
Ψηφίζω την παραμονή της χούντας 20/4/1967 όταν έπαιξαν ζωντανά στην Αθήνα οι Rolling Stones.
Syn-dicalist: Καλά τα λες…
Έλα όμως που μας τον αλλάζουν τον κόσμο ολοένα προς το χειρότερο
Τοιχορύχος: Πολύ καλή επιλογή…
Σαν πρώτη σκέψη, εγώ ίσως να διάλεγα μια φωτογραφία από το λιμάνι της Τήνου με την «Έλλη» στο βάθος σημαιοστολισμένη, την παραμονή του δεκαπενταύγουστου του 1940
Όλες οι φωτογραφίες μοιάζουν με τίτλο » η γαλήνη πριν την καταιγίδα».
A.F.M. με πρόλαβες ήθελα νά’βλεπα μια φωτογραφία από το Καλπάκι Ιωαννίνων με ημερομηνία 27/10/1940.
Ε λοιπόν θα έρθει η μέρα που θα αλλάξουμε τον κόσμο και αυτοί θα χάσουν τη Γη κάτω από τα πόδια τους!
Καλό είναι να αλλάζει ο κόσμος. Ακόμα και προς το χειρότερο. Τα λιμνάζοντα νερά είναι που βρωμάνε. Τα νερά που κινούνται-ακόμα και σε λάθος πορεία-σημαίνει πως έχουν την ικανότητα να πάνε και προς τη σωστή.
μπορώ να δανείσω φωτογραφία μου μαζί με τους γονείς μου και την νονά μου στην παραλία των Πανάγρων στις 19 Ιουλίου του 1974
21 Μαϊου 1958. Ο Τζέρι Λι Λιούις παίζει δαιμονισμένος πιάνο προσπαθώντας να ξεχάσει την 13χρονη ανιψιά του Μάιρα. Μάταια. Μια μέρα μετά την παντρεύεται.
15 Οκτώβρη 1978. Ο Νίκος και η Εύα γυρνούν από τον Ζαμπέτα. Πίνουν ακόμη ένα ποτήρι κρασί και κάνουν πρόποση στο μέλλον τους. Εκείνο το βράδυ πραγματοποιείται μια σύλληψη. Χωρίς χειροπέδες ανόητε. 9 μήνες μετά να’μαι.
Ντάξει σκάω.
Το εργοστάσιο της ΡΙΚΟΜΕΞ μια μέρα πριν το σεισμό του 1999 παίζει σε καμία φωτογραφία?
Αν και, πάλι θα ψήφιζα την ΕΛΛΗ στην Τήνο.
Το βράδυ της 22ας Μαΐου 1963, σαν σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, ο βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης, βγαίνοντας από μια συγκέντρωση για την ειρήνη, χτυπήθηκε θανάσιμα από τους επιβαίνοντες ενός τρικύκλου.
Την προηγούμενη βραδιά σκεφτόταν τη Γη να ζει με ειρήνη…
22 Μα:ιου 2007
Μιά μέρα πρίν από αύριο.
σε μια στιγμή μπορούν να αλλάξουν τα πάντα κι όχι σε μια μέρα…ας το δούμε θετικά όμως κι όχι με τρόμο κι ας σκεφτούμε όλα αυτά που προλαβαίνουμε να κάνουμε και δε τολμάμε..ή βολευόμαστε..
(αα….δε σου είπα..ξύπνησα :P)
μια μερα πριν τον τελικο της αθηνας οπου και βλεπω να το σηκωνουν οι ροσονερι
κούφια η ώρα που σε άκουσε idimon-α
Ο κόσμος μου, άλλαξε μέσα σε τέσσερις ώρες.
Η Ζωή μου άλλαξε μέσα σε τέσσερις ώρες.
Δεν υπάρχει φωτογραφία που να το δείχνει αυτό.
Δεν υπάρχουν λόγια για να το πω αυτό.
Θεωρητικά, άλλαξε προς το χειρότερο… Αλλά ουσιαστικά έμαθα να δίνω σημασία στα απλά, αυτά που έχουν αξία και κάνουν την διαφορά…
Lykos
Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος.
Αυτό και οι φωτογραφίες του post ίσως αποτελούν μια ώθηση για να καλλιεργούμε την ιστορική μας μνήμη.
…μία μέρα μετά , πρέπει όλοι μας να βγάλουμε διαβατήρια με βιομετρικά στοιχεία !!!
Θα συμφωνήσω με τον ειδήμονα…Έχω και στοιχεία δεν μιλώ έτσι στο κουτουρού..
Της πάει της Μιλανάρας η Αθήνα!!
Όσο για τις φωτό, τρόμος όταν τις βλέπεις και σκέφτεσαι τι έγινε μετά..
Καλησπέρες
φοβερές διαφημίσεις!
[rolling stone πριν τη χούντα κι εγώ]
Εμπνευσμένη καμπάνια. Συγκαταλέγεται αναμφίβολα μεταξύ εκείνων που έχουν αναβαθμίσει τη διαφήμιση σε μορφή τέχνης.
Προσωπικά, κι επειδή ακριβώς πρόκειται για διαφήμιση εφημερίδας με βασικό άξονα ότι τα πάντα μπορεί να αλλάξουν σε μια μέρα, θα είχα συμπεριλάβει στην καμπάνια εκείνο το ανεκδιήγητο πρωτοσέλιδο άρθρο της ΛεΜοντ ότι τίποτα δεν κινείται στη Γαλλία και ότι υπάρχει μια αβάσταχτη ανία στην ατμόσφαιρα, όταν ακριβώς την επομένη ξέσπασαν οι ταραχές του Μάη του 1968..
Είμαι βέβαιος ότι ο δαιμόνιος διαφημιστής το σκέφτηκε, αλλά προτίμησε να μην το συμπεριλάβει στην καμπάνια για προφανείς λόγους.
Ή ας πούμε τον προθυπουργό να μιλάει με γκόμενα στο τηλέφωνο, μια μέρα πριν αποκαλυφθεί το σκάνδαλο της Vodafone! χεχεχε… Δεν είναι όμως λίγο μακάβριο το concept της συγκεκριμένης καμπάνιας;
Αpeirotas : «Η γαλήνη πριν την καταιγίδα»… Ναι, αυτό νομίζω ότι είναι η κεντρική ιδέα στην καμπάνια αυτή.
dirtyjazz : Νομίζω, ότι αυτό θα πρέπει να το κάνεις post, στο blog σου. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον
Αργυρένια : Παιδί της διπλοπενιάς είσαι;
🙂
Cropper: Μια μέρα μετά το χθες, επίσης
idimon : Για να δούμε, για να δούμε… Νομίζω πώς θα «πικραθείτε» λίγο σήμερα.
espοir: Αυτό με τον σεισμό και την ΡΙΚΟΜΕΞ , το σκέφτηκα κι εγώ… Τραγική στιγμή.
Σπύρο: Ωραίο αφιέρωμα έκανες… Χρειαζόμαστε τέτοια ποστ.
Τσοπάνη (Λύκε): Δεν μπορώ να φανταστώ, τι συνέβη μέσα σ΄αυτές τις 4 ώρες που λες, αλλά χαίρομαι που το αντιμετωπίζεις με θετικό τρόπο.
Νεφελόεσσα :»μια ώθηση για να καλλιεργούμε την ιστορική μας μνήμη»…
Συμφωνώ… Αλλά και μια ώθηση να απολαμβάνουμε το σήμερα.
Enteka: γνωστός ροκάς… Τι θα διάλεγες άλλωστε.
🙂
Κρις : Το μεγάλο φακέλωμα από τον μεγάλο αδερφό…
Bebe: Πιστεύω ότι θα χάσετε οι μιλανέζοι απόψε. Ραντεβού στα επινίκια
🙂
TinMan: Επίσης θα ταίριαζε στην ίδια καμπάνια, μια φωτογραφία της Τσαρικής οικογένειας πριν την Οχτωβριανή επανάσταση.
Μaya : είσαι ΣΑΤΑΝΙΚΗ!
🙂
…τραγική φιγούρα, ο αρχιτέκτονας των διδύμων πύργων, είχε βεβαρημένο παρελθόν
ως προς τις κατεδαφίσεις.