The old pasoker’s ballad
Είναι πολλοί …
και είναι παντού..
και είναι γύρω μας.
Για τους φίλους του Πασόκ μιλάω. Όπως και να το κάνουμε,στατιστικά, σε κάθε εκατό άτομα που συναντάμε κάθε μέρα, οι 38 έχουν ψηφίσει Πασόκ.
Όλοι έχουμε φίλους, συγγενείς, γνωστούς ή γείτονες πασόκους.
Κι εγώ έχω…Κι εσύ έχεις… Αλλά και να μη ξέρεις ποιοι είναι Πασόκ, το καταλαβαίνεις από την θλίψη που σκιάζει το βλέμμα τους. Μια θλίψη που δεν οφείλεται τόσο στην ήττα που πέρασε, όσο στην νέα ήττα που πλησιάζει. Οι εσωτερικές και οι εμφύλιες ήττες είναι οι πιο οδυνηρές. Όλα όσα θα ακουστούν από τις 2 πλευρές των εσωκομματικών μονομάχων τους θλίβουν αβάσταχτα.
Η διαμάχη αυτή δεν αφορά ιδεολογικές διαφορές αλλά διαφορές προσώπων και αντιπαλότητες συμφερόντων που κρύβονται πίσω από τα πρόσωπα αυτά. Γι’ αυτό, όποιος κι αν βγει νικητής, η επόμενη μέρα θα βρει το κόμμα τους διχασμένο στην κορυφή και απογοητευμένο στη βάση.
Στους φίλους μου που για τους δικούς τους λόγους ο καθένας επιμένουν πασοκικά, και που μάταια ελπίζουν ότι η εκλογή νέου αρχηγού θα αναστήσει το Πασόκ των ονείρων τους, λίγες μέρες πριν βγει ο λευκός καπνός από την καμινάδα της Χαριλάου Τρικούπη για να τους αναγγείλει το «habemus papam», αφιερώνω το παρακάτω τραγουδάκι.
Και εύχομαι «καλό απεγκλωβισμό» σύντροφοι…
Τα νιάτα μου τα πέρασα
με μια μόνο ελπίδα,
στην αλλαγή στρατεύτηκα
μα αλλαγή δεν είδα.
Ανδρέα, Κώστα, και υιό
και τώρα Βενιζέλο…
Μα αρχηγούς κι αν άλλαξα,
δεν άλλαξα καπέλο.
Περίμενα περίμενα
της αλλαγής το τρένο,
ήμουν Πασόκ και γέρασα
κι ακόμα περιμένω.
Πέρα από την εσωκομματική φαγωμάρα, αυτός η διαμάχη δείχνει τουλάχιστον ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ζωντανό κόμμα με συναίσθηση της ανάγκης επαναπροσδιορισμού του χαρακτήρα του, και αυτό μπορεί να δώσει νέα ώθηση. Κάτι το οποίο δεν νομίζω ότι ποτέ μπορεί να συμβεί με τη ΝΔ, της οποίας το μόνο δίλημμα είναι αν θα μείνει δεξιά ή θα πάει δεξιότερα.
…και του ταιριάζει η μουσική από τη «Σφεντόνα», που τραγουδάει ο Παπακωνσταντίνου – θα σε προτείνω στο Λαλιώτη, να σε πάρει συνεργάτη! :p
Καλημέρα 😉
Αν συναντήσεις 100 άτομα τα 25 έκαναν αποχή, οπότε το ποσοστό πέφτει στους 28 Πασοκτζήδες!
Καλημέρα 🙂
Εγώ, μόνο τον Μπίστη(ουρά στα αλβανικά) λυπάμε!
Θέλω να δω τον πάπα, τον πάπα, τον πάπα… : )
Δεν αλλάζουν καπέλο… συγκεκριμένα συνεχίζουν να φοράν το «ψηλό καπέλο»…
Αααχ! Αυτό μου θυμίζε μια παλιά ταινία με τη Βανέσα Ρεντργκέιβ, που υποδυόταν μια ηλικιωμένη κομμουνίστρια και από μικρή πήγαινε και άφηνε λουλούδια στον τάφο του Μαρξ στο Λονδίνο, ελπίζοντας πάντα για την επανάσταση…. που δεν ήρθε ποτέ!!!
Καλά τα λές..Νομίζω ότι έτσι πως πάνε τα πράματα, αυτό το δημόσιο ξεκατίνιασμα, ακόμα περισσότερος κόσμος του ΠΑΣΟΚ θα σιχαθεί.
@exitmusician : και το Πασόκ το ίδιο δίλημμα αντιμετωπίζει. Αν θα μείνει δεξιά ή αν θα μετακινηθεί λιγότερο δεξιά…
@Νατάσα: Μη προτείνεις τίποτε στον Λαλιώτη. Είναι καμμένο χαρτί κι αυτός. Κι απορώ πώς κάποιος από «θείο βρέφος» μετατράπηκε κατευθείαν σε ραμολί, χωρίς να περάσει από τις ενδιάμεσες πολιτικά ηλικίες.
@ Adonios : αριθμητικά και στην ουσία έχεις δίκιο. Αλλά το αφήνω έτσι «ποιητική αδεία»
@ Ν.ago: Κάπου θα βρει να προσκοληθεί η «ουρά» πάλι. Τους μπίστηδες μη τους λυπάσαι. Θα επιβιώσουν και πάλι.
@ Α-lexia: Προσεχώς στην λυρική σκηνή, η οπερέτα που όλοι αγαπήσατε : «θέλω να δω τον πάπα»
🙂
@It Is : και θα συνεχίσουν να το φοράνε για πολλά χρόνια ακόμα…
@ Αριστεροπόντιε : Νομίζω ότι είναι βασισμένο σε πραγματική ιστορία αυτό το σενάριο…
Είναι (ήταν) δηλαδή υπαρκτό πρόσωπο η γυναίκα αυτή.
@ Παρτιζάνα: Τέτοια θεάματα ( άνθρωποι διψασμένοι για εξουσία) απωθούν πολλούς
Νομίζω ότι το σωστό είναι «habemus Papam!».
Ασμοδαίε… Έχεις δίκιο
Ορθογραφικό λάθος είναι. Habemus είναι το σωστό
Σ’ ευχαριστώ για την διόρθωση
Και θα περιμένει για πολύ καιρό ακόμα! 🙂 Καλησπέρα
Προς το παρόν το «θέλω να δω τον πάπα» παίζεται με μεγάλη επιτυχία στο State Dept. με πριμαντόνα την Κοντολίσα! Τα μάθατε;
Το ΠΑΣΟΚ Α.Ε. όπως και η Ν.Δ. Ε.Π.Ε. είναι εταιρίες που πλέον έχουν πολλούς stakeholders που λέμε και στην Άνω Παναγιά.
Και δεδομένου οτι η πολιτική παραείναι σοβαρή υπόθεση για να την αφήνουμε σε πολιτικούς και πολίτες, κάποιος πρέπει να βάλει τα πράγματα σε τάξη.
Εγω πάνως αρχισα να υποψιάζομαι όταν είδα τα πρωτοδέλιδα του Κουρή!
Και πού τον είδε η Κοντολίσα πρόκοψε λες, Ρόδι μου? 😀
Δες εδώ να καταλάβεις!! 😉
Αλλού, σόρυ για το σπαμ!
Σοσιαλισμός!
Μην τον είδατε τον Παναή…
Και αν τον δει κανένας,ας σφυρίξει κλέφτικα να καταλάβουμε.
«Άμα πάρεις λάθος τρένο
όπου και να κατέβεις
πάλι λάθος θα ‘σαι»
που λέει και το τρικάκι των Φίλων του Ανθρώπου:
http://filoi2an.blogspot.com/
Σα δε ντρέπεσαι τα χώνεις για το ΠΑΣΟΚ τα μούτρα σου δεν τα κοιτάς? Ωραία με το 8, κάτι τι θα κάνετε τώρα? Μωρέ δε συνεργάζεστε με τη ΝΔ λέω εγώ?
Η Κοντολίσα θέλει να δει τον Πάπα, τον αληθινό ντε! (όχι του Τζωρτζ καλέ, αυτόν τον είδε, φτάνει τόσο)… αλλά ο Πάπας της ρίχνει απανωτές χυλόπιτες!!! ΄
Χρήστο, σούπερ τα σλογκανάκια των Φίλων!!!
το 80 είχα όραμα
το 90 σχέδιο
το 2000 πρόγραμμα
μα να στο ράφι
ξώμεινα γεροντοκόρη πλέον
To καλύτερο ανέκδοτο των τελευταίων ημερών που άκουσα: «Οι διαφορές στο ΠΑΣΟΚ είναι ιδεολογικές». Χαχαχχαχαχαχαχαχαχα…
Πάντως το ποιηματάκι σου ήταν τέλειο! Εμπνευσμένο! Στο σατυρικό στίχο σκίζεις! Ειδικά στην τελευταία στροφή γέλασα πολύ…
Να ‘σαι καλά! Περί πασόκ δεν συνεχίζω την κουβέντα, γιατί ξεχνώ να σταματήσω. Ξέρεις τι διαπίστωσα πρόσφατα; Ότι είναι τέτοια η συναισθηματική εξάρτηση που έχουμε από τα κόμματα, που συχνά υπερισχύει της λογικής. Κι εκεί πατάνε και μας πατάνε. Δε φανταζόμουν ποτέ, ότι θα είχα χειρότερη εξάρτηση κομματική, ακόμα κι απ’ το τσιγάρο. Κομματική, όχι με τη στενή έννοια της στράτευσης, αλλά του να πονάω, έστω και ως παρατηρητής.
@ Ρενάτα: Το τρένο δεν ξεκίνησε ποτέ για Κατερίνη…
🙂
@Ρόδι : Εκεί δεν παίξανε το «θέλω να δω τον πάπα».
Το «πάρτα κοντοΛίζα και κάντα κορνίζα» παίξανε
@ Ανέστη: Μόνο τον Κουρή; Τα πρωτοσέλιδα στο ΔΟΛ δεν τα είδες?
Η Αυριανή στο κάτω κάτω μια κωλοφυλλάδα είναι. Αλλά τα ΝΕΑ-ΒΗΜΑ εννοείται έχουν και ένα πρεστίζ…
@ Ρενάτα : ωραίο το love story!
@ Maramena syka : ποιος σοσιαλισμός; πού τον θυμήθηκες τώρα; Αυτόν τον έφαγε από ο κίνημα ο εκσυχρονισμός του Σημίτη…
Πανελλήνιο Εκσυχρονιστικό Κίνημα
@ Χ. Μόρφος : Μερικά που γράφουν οι «φίλοι του ανθρώπου» είναι ωραία.Αλλά μερικά είναι κοινοτοπίες και συνθήματα. Δεν θα έπρεπε όμως οι φίλοι να έχουν και ανοιχτά comment; Με κλειστά comment δεν δείχνουν και τόσο φιλικοί πάντως
@spirosvii: Τα μούτρα μου τα κοιτάω ανελλιπώς και καθημερινώς στον καθρέφτη…Και δεν ντρέπομαι γι΄αυτό που βλέπω.
@ Τσουκνίδα: Για να δούμε τι θα έχει το 2010
@ Dolly: Πάντως αυτό το ανέκδοτο είμαι σίγουρος ότι ΔΕΝ το διάβασες εδώ…
@ Μαριάνα: Ανάμεσα στους φίλους που σκεφτόμουν όταν έγραφα το ποστ αυτό ήσουν και συ. Πραγματικά διαβάζοντας τα ποστ σου και τα σχόλια, ένοιωσα την απογοήτευσή σου
(Καλή απεξάρτηση συντρόφισσα)
🙂
@Α.Φ.Μ., όχι βέβαια!!! Αυτό μας (σου) έλειπε!!!
Τι να σας είπω σύντροφε; Ανακάλυψα τους «Φίλους του Ανθρώπου» όταν μου ενεχείρισαν το ψηφοδέλτιό τους [αυτό που τελειώνει με το «Αιδώς Αιδοίοι»] κάποιο βράδυ στα Εξάρχεια. Δεν μπορούν να είναι σε όλα καλοί, αλλά είναι καλοί. Φιλικοί ίσως όχι. Εχθρικοί προς τους μαλάκες σχολιαστές μάλλον ναι.
Μίλησα για τον Κουρή γιατί οι ΔΟΛ-Πήγασος είναι «μεγαλομέτοχοι» εξ ορισμού, μιλάνε για το «μαγαζί» τους. Όταν όμως το λαμόγιο που αλλάζει γραμμή με κάθε αλλαγή κυβέρνησης ξαφνικά «κοπτεται» για το ΠΑΣΟΚ, τότε…
«Μάθανε πως συνβρισκόμαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι»