Μια τρυφερή ματιά στη Μπλογκόσφαιρα

Έχω διαβάσει πολλά απ΄όσα έχουν γραφτεί τα 2 τελευταία χρόνια για τα μπλογκ, σε εφημερίδες και περιοδικά από δημοσιογράφους, αλλά και από τους ίδιους τους μπλόγκερ στα μπλογκ τους. Μερικά από τα τελευταία μάλιστα τα έχω μαζέψει στην «ανθο-blog-ία» μου. Σήμερα προσθέτω σ’ αυτά, ίσως το πιο «βελούδινο» ποστ που έχει γραφτεί από μπλόγκερ για τα μπλογκ. Το έχει γράψει η Κλέλια σ’ ένα από τα 2 της blog, στο «…και για τα τραγούδια» (Το άλλο της blog είναι το «για την Αρλέτα»). Ίσως πιστεύετε ότι υπερβάλω, επειδή η Κλέλια είναι φίλη μου. Διαβάστε όμως το σημερινό της ποστ, δείτε με πόση τρυφερή ματιά βλέπει τη μπλογκόσφαιρα, και πείτε μου αν υπερέβαλα κάπου.

Πρωί Σαββάτου. Εδώ και 3 ώρες σουλατσάρω στην Blogoσφαίρα.
Ξεκίνησα απ τη γειτονιά των δικών μου αγαπημένων Bloggers και το ταξίδι συνέχισε μέσα από τα Links που ο κάθε ένας, με καμάρι είχε μαζέψει στο blogοσπιτάκι του, όπου και ζει σιωπηλά τον έρωτά του…Δε σας κρύβω πως αυτή η βόλτα με γέμισε χαρά, συγκίνηση, περηφάνια αλλά και με εμπλούτισε νοητικά και συναισθηματικά (sic!). Και διαπίστωσα, γι ακόμα μια φορά πως αυτή η μεγάλη παρέα που φτιάχτηκε μέσα σε ένα δυο χρόνια και μεγαλώνει μέρα τη μέρα, είναι ό,τι πιο όμορφο έχει προκύψει στον Ελληνικό χώρο! Ανάμεσα σε πυρκαγιές, σκάνδαλα και άλλες καταστροφές που έχει να επιδείξει το επίσημο ελληνικό κράτος, η Ελλάδα μπορεί να νιώθει περήφανη για το μικρό, μα άρτια εξοπλισμένο αυτό «στρατό εθελοντών» .
Ο καθένας με τις «εμμονές» του, τις αναζητήσεις και τις εκδοχές του, φτιάχνει την προσωπική του ιστορία άρρηκτα συνδεδεμένη με των φίλων τα σχόλια, και προσδίδει σ αυτή τη «Νέα Γη», μια ποιότητα που προκύπτει αβίαστα μέσα από ότι ο καθείς προσφέρει από τον εαυτό του «θυσιάζοντας» τον προσωπικό του χρόνο -όμως τελικά, αυτός δεν είναι ο εαυτός μας κι ο προσωπικός μας χώρος και χρόνος;

Φυσικό είναι να στάθηκα λίγο πιο πολύ στα μουσικά Blogs για να σκεφτώ, πως αυτά τα παιδιά, με τα ποστ και τα links τους καταγράφουν σιγά σιγά την σύγχρονη ιστορία και αναζήτηση του ελληνικού τραγουδιού- και όχι μόνο.
Blogs με άποψη, με αισθητική με προσωπικές επιλογές που συνθέτουν ένα χρυσοποίκιλτο ιστό με δυνατότητες που ακόμη δεν έχουν μετρηθεί, γιατί δείχνουν απεριόριστες

Γιατί αυτό που πιστεύεις κι αγαπάς όταν το μοιράζεσαι με φίλους και τους νιώθεις να χαίρονται μαζί σου, σου δίνει την αίσθηση πως ο κόσμος μεγαλώνει μαζί σου…

Γι’ αυτό κι εγώ Κλέλια, θα μοιραστώ με όσους φίλους μπουν σήμερα στο δικό μου blog, την ευχαρίστηση που πήρα διαβάζοντας το σημερινό σου ποστ.

———————
Μη παραλείψετε να επισκεφτείτε το «…και για τα τραγούδια», για να ακούσετε το τραγούδι «εθελοντές», που συνοδεύει αυτό το όμορφο ποστ.