Βlog-Μαρτυρία και όχι Blog-Φάντασμα
25/05/2008
Σε όσους, καλοπροαίρετα, αναρωτιούνται «τι νόημα έχει να βρεθεί το blog της Αμαλίας στην λίστα του sync ξανά», απαντάω με τα ίδια τα λόγια της Αμαλίας:
Το blog της Αμαλίας περιέχει την μαρτυρία της.
Δεν είναι φάντασμα.
Aς μετατρέψουμε αυτήν την μαρτυρία σε ακοίμητη Ερινύα:
-Γι΄ αυτούς που αφήνουν το ΕΣΥ να διαλυθεί
-Γι΄αυτούς που αφήνουν τον ασθενή στο έλεος της γραφειοκρατίας, της υποβαθμισμένης περίθλαψης και των ράντζων .
-Γι’ αυτούς που παίρνουν φακελάκι.
-Γι’ αυτούς που νομοθετούν όχι για να προστατέψουν τον ασθενή, αλλά τις φαρμακευτικές εταιρίες και τα κέρδη τους.
-Γι΄αυτούς που αδιαφορούν
-Για εμάς που εφησυχάζουμε…
21 Σχόλια
leave one →
Φακελάκι
What smilies can I use?
Allu Fun Marx: Αριστερά ...στη Blogoslovakia 
Αυτό το τελευταίο,κυρίως… Για μας
Καλημέρα
..περασε ενας χρόνος αλήθεια!
πρεπει να αποδείξουμε αν όλα τριγυρω αλλάζουνε και όλα ίδια μένουν..
-γιατί επιτέλους ο Ανθρωπος πρέπει να μπεί πάνω απο τα κέρδη…
με την ιδια λογική,τι νόημα θα είχαν οι επαναλλαμβανόμενες αναφορές ,σε τόσους αγωνιστές της ζωής,επώνυμους και ανώνυμος;
Nα διδάξουν,να προβληματίσουν,να επαγρυπνησουν,να συνειδητοποιήσουν…
Και το κορίτσι αυτό έχει τη θέση του εκεί μέσα!
Θα επαναλάβω κάποιες επιφυλάξεις μου: φοβάμαι ότι η μαρτυρία της Αμαλίας μας προκαλεί την ανάγκη να παραμείνει ζωντανή λόγω της κινητοποίησης που προκάλεσε, της αίσθησης που μας έδωσε ότι η φωνή μας έχει δύναμη. Αν έχω δίκιο, το πρόβλημα δεν είναι φυσικά με την Αμαλία ως άτομο (είχα πολλούς θανάτους ως τώρα στην οικογένειά μου, για να μιλάω αψήφιστα για ένα νεκρό, θέλω να είναι σαφές αυτό) αλλά την πολιτική ανωριμότητα της φωνής μας. Στο μεταμοντέρνο χυλό που ζούμε υπάρχει ένας καταιγισμός από μαρτυρίες, οι οποίες καταναλώνονται χωρίς να ενδιαφέρουν τελικά κανένα, μέσα από την απλή διαδικασία «επόμενο κλίκ», σε κανάλι, σε ραδιοσταθμό, σε ιστοσελίδα. Η απάθεια δε χτυπιέται μόνο με την ενημέρωση και δε χτυπιέται κυρίως με την ενημέρωση.
Όλα αυτά τα καταγράφω προς όφελος της κουβέντας. Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο σχόλιό μου, σέβομαι ειλικρινά την προσπάθειά σας και της αναγνωρίζω μόνο καλές προθέσεις.
καλημερα Αλουφάνιε….δεν διαφωνώ, απλώς σκέπτομαι πόσο ευκολα εξανεμίζονται ολα..και πώς η ζωή σαν κινουμενη άμμος σκεπάζει με τον κοκκο της ο,τιδηποτε μπορεί να λάμπει, να διακρίνεται, να ξεχωρίζει..
ριτς
@αμμος
δεν υπάρχει «πολιτική ανωριμότητα στη φωνή μας»,απλά πρέπει να πάρει «σάρκα και οστά».Και στο «λέγε-λέγε»,η επανάληψη είναι «μήτηρ πάσης μαθήσεως»¨…
Το μεγαλείο της ψυχής εκείνης της κοπέλας δε εννοήσε τη δημιουργία Ερινύας αλλά *μαθήματος* προς τους γιατρούς που δεν έχουν ακόμα επιφυλάξει για τον εαυτό τους την θέση του άρπαγα, και βέβαια όλους εμας.
Αγαπητέ ΜΖ, αναφερόμουν στους μπλόγκερ γενικά και όχι στους διοργανωτές συγκεκριμένα. Έχω εκφράσει ήδη δύο φορές τις επιφυλάξεις μου, νομίζω ότι δε χρειάζεται περισσότερο, ειλικρινά εύχομαι να έχεις δίκιο και αυτού του είδους οι κινητοποίησεις να προσφέρουν ευρύτερα στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας.
Καλή η ευαισθητοποίηση του κόσμου, αλλά – όσο κυνικό κι αν ακούγεται – για τους περισσότερους εκεί έξω που παλεύουν με τα δικά τους ζόρια, δε λέει και πολλά το ότι η Αμαλία πέθανε πριν από έναν χρόνο. Κι ας εξακολουθεί να είναι επίκαιρη και συγκλονιστική η μαρτυρία της.
Άλλες κινήσεις πρέπει να γίνουν για να υπάρξει σταδιακά κι επίπονα κάποιο μικρό έστω αποτέλεσμα. Οργανωμένα, δημοκρατικά, ακόμα και μέσα από τα υπάρχοντα κομματικά καλούπια (που κάποιοι δυσκολεύονται να απαρνηθούν). Με στοιχεία, ειδικούς, προτάσεις, επαφές, συνεργασίες, μπόλικη εθελοντική προσφορά, υπομονή κι επιμονή.
Με ένα λινκ δεν ξεμπερδεύεις με τις υποχρεώσεις σου σ’ αυτόν τον κόσμο, ούτε με μία ψευδώνυμη υπογραφή.
Αφήστε λοιπόν παιδιά την Αμαλία ήσυχη και δοκιμάστε να ξεκινήσετε κάτι ουσιαστικό και μακροπρόθεσμο. Για την υγεία ή για ό,τι άλλο σας καίει…
ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΛΟΓΚ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΠΛΟΓΚ ΦΑΝΤΑΣΜΑ.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΦΡΙΞΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΠΡΕΠΕΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΡΙΝΟΥΝ ΕΞ ΙΔΙΩΝ ΤΑ ΑΛΛΟΤΡΙΑ …
@afmarx Aυτοί που παίρνουν φακελάκι 8α σταματησουν ΜΟΝΟ οταν εμείς πάψουμε να τους το δίνουμε!
@αφμαρχ.. ..ασχετο με το εδω 8εμα¨εχεις προσκληση σε blogopaixnido
ιναι τοσο βαθια ριζωμενο το φακελλακι στον ελληνα που το δινει και σ’αυτον που το παιρνει,που οσες αφιερωσεις και να γινουν δεν υπαρχει περιπτωση να σταματησει.Ο δε πονος για την αμαλια ειναι και θα ειναι για τους δικους της ανθρωπους .ΟΙ υπολοιποι ειναι θεατες, και ολοι συνηθως χρησιμοποιουμαι τη λεξη [ ναι σε καταλαβαινω} οχι κανεις μας δεν καταλαβαιμει οταν ο πονος εινα ξενος και δεν μας ακουμπα.Επι εποχης που η ιδια η συχωρεμενη αμαλια εγραφε τον πονο της ,την ταλαιπωρια της κ.αλ. εγινε πολυς ντορος ξεσηκωθηκαν οι παντες ειδικα τηλεορασεις και δημοσιογραφοι τι εγινε? σταματησε το φακελλακι?Ετσι γινεται στην ελλαδα μολις σβησουν τα φωτα της δημοσιοτητας ολα ξεχνιουνται.Γνωμη μου.Ελευθερια.
Αγαπητέάμμος, συνσκεπτόμενε φίλε,αλλα και οι Ελικας και Αθηνά,Kαταρχήν δεν αμφισβητώ τα γραφόμενά σου,σας.’Κι ουτε με ένα λίνκ δεν ξεμπερδεύεις»,όπως λέει εύστοχα κι ο Eλικας.
Το ερώτημα είναι.Μπορεί η μαρτυρία αυτού του κοριτσιού,που πήρε αυτές τις διαστάσεις,απο τούς ίδιους τους bloggers, να γίνει»σημαία»,σε ‘εναν συλλογικό οργανωμένο αγώνα και οχι ατομικό απο τούς ίδιους,για το σύστημα υγείας που Μας ενδιαφέρει;
ΜΖ, το κακό με τις σημαίες και τα σύμβολα είναι ότι κάποια στιγμή καταλήγουν να μη σημαίνουν τίποτα, ή – ακόμα χειρότερα – να σημαίνουν τελείως διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάποτε σήμαιναν. Σε λίγα χρόνια δηλαδή τι θα λέμε; «Τρία χρόνια χωρίς την Αμαλία»; «πέντε χρόνια χωρίς την Αμαλία»; Έτσι όπως πάει θα γίνει άλλη μία σοβαροφανής επέτειος, μέχρι που μια μέρα κάποιος μεγαλοπιασμένος μπλόγκερ θα κόψει κορδέλα στα εγκαίνια νοσοκομείου, χαμογελώντας δίπλα στον όποιο Αβραμόπουλο. Αυτό θέλουμε;
Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει όποιος επιδιώκει να μετατρέψει την Αμαλία σε σημαία ή εικόνισμα, είναι να έχει τη συγκατάθεση των συγγενών της. Ειλικρινά απορώ γιατί κάποιοι επιμένουν να προσπερνάνε με ευκολία κάτι τόσο αυτονόητο.
Φίλε Ελικα,αν μου επιτρέπεις,μάλλον δεν έγινα κατανοητός.Δεν μίλησα για εκδηλωσεις επετειακού χαρακτήρα,ουτε για σημαίες με την φωτογραφία του κοριτσιού.
Μίλησα για την μαρτυρία της,»να γίνουν εξαίρεση..»ώς απαρχή μιάς ουσιαστικής κίνησης για το πρόβλημα στο χώρο της υγείας,που θα είναι
οργανωμένη,συλλογική πρωτοβουλία,εσάς των ανθρώπων που δημοσιοποιιήσατε το θέμα και ταυτόχρονα ένα επ’ουσίας»μνημόνιο».Και είμαι σίγουρος οτι αυτή η πρόσκληση θα βρεί πολλούς αποδέκτες όπως επίσης οι συγκεριμένοι που θα την υλοποιήσουν, δεν θα αφήσουν κανένα χοντρό κύριο να κόψει κορδέλα…
Αγαπητέ ΜΑρξ, ελπίζω να μην καταχρώμαι τα σχόλιά σου, αλλά με δεδομένο ότι μου απευθύνθηκε ξανά ο ΜΖ, απανώ όσο πιο συνοπτικά μπορώ: Η ουσία των επιφυλάξεών μου είναι ότι οι διαδικτυακές κινητοποιήσεις που απλώς ενημερώνουν, αν δε συνδέονται με εξωδικτυακές κινητοποιήσεις ή δεν αναλαμβάνουν αυτόνομη μακροπρόθεσμη δράση, έχουν μικρή επίδραση στην κοινωνία. Περνώντας από το μπλογκ σου είδα ότι εμπνέεσαι από τον ορθόδοξο μαρξισμό, οπότε δύσκολα θα διαφωνούσες μαζί μου σε αυτό.
Ειλικρινά πάντως ελπίζω να έχω άδικο, διαβάζω και την απαισιοδοξία του Νεφέλικα ακριβώς από πάνω και μου φαίνεται κι αυτή μονομερής όπως κατατίθεται, εντέλως στην απέναντι μεριά ή άκρο. Ας γίνει ένας ακόμα βομβαρδισμός ενημέρωσης, με σεβασμό στη μνήμη της Αμαλίας, και ας δούμε τι θα προσφέρει.
ΚΑΙ 10 ΦΙΑΛΕΣ ΑΙΜΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΟΥΜΕ ΚΕΡΔΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ 100 ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΧΡΟΝΟΥ 1000 ΚΕΡΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ! ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΟΛΟΥ!
Η Αμαλία θα ειναι παντα διπλα μας , για να μας θυμίζει την γυμνια του κράτους και ολων αυτων που την θυμούνται μόνο «οσο πουλάει»
Μια ματια εδω θα καταλάβετε τι εννοω…
http://aristodimos.pblogs.gr/2008/05/ti-pathame-me-ton-makh.html
και εδω
http://aristodimos.pblogs.gr/2008/05/h-ypokrisia-se-olo-ths-to-megaleio.html
http://aristodimos.pblogs.gr/2008/05/efyge-nwris-kai-toso-adika-ex-aitias-soy-giatre-moy.html
Αρης