Ιδιόχειρη γραφή εναντίον κομπιούτερ και SMS

Στη χθεσινή Καθημερινή  η Λίνα Γιάνναρου δημοσιεύει ένα ενδιαφέρον άρθρο με αφορμή το «Ιδιογράφως»:

«Εντάξει, με το πληκτρολόγιο σε είδαμε… Τα κουτσοκαταφέρνεις. Για να σε δούμε όμως και σε πιο κλασικά μέσα γραφής… Πάρε ένα στιλό, ένα μολύβι, μια πένα, ένα μαρκαδόρο, μια κηρομπογιά, ένα κραγιόν και γράψε κάτι. Κάτι που να σε αντιπροσωπεύει όμως… Σκανάρισέ το και ανέβασέ το στο blog σου». Αυτά, πάνω κάτω, έγραφε η πρόσκληση – πρόκληση, που μια ωραία μέρα έφθασε στο inbox των Ελλήνων μπλόγκερ, κάνοντας τους πιο μυστικοπαθείς σε ό,τι αφορά την ταυτότητά τους να σαστίσουν. Ιδιόχειρο σημείωμα; Με τα γράμματά μου δηλαδή; Τα δικά μου γράμματα;

Ήταν όμως μόνο ένας φευγαλέος δισταγμός – η πρωτοβουλία είχε ενδιαφέρον, άσε που η συλλογή των ιδιόγραφων σημειωμάτων αφιερωνόταν στη μνήμη της Αμαλίας Καλυβίνου «που με τη στάση της άφησε ανεξίτηλα το αποτύπωμά της στην ελληνική μπλογκόσφαιρα». Έτσι, γρήγορα το νέο διαδόθηκε και ο ένας μετά τον άλλο οι ιστολόγοι πήραν χαρτί και μολύβι (ή ό,τι άλλο τους βόλευε) και άρχισαν να γράφουν. Ήδη στο μπλογκ των διοργανωτών (autographcollectors.blogspot.com) έχουν αναρτηθεί πάνω από 600 τέτοια σημειώματα, το κάθε ένα από τα οποία ξεσηκώνει και τα ανάλογα σχόλια. «Ωστε τραβάς το λάμδα, ε;», «Τι ορνιθοσκαλίσματα είναι αυτά;» «Ωραία παιδικά γραμματάκια!» κ.ο.κ.

Στην εποχή των κομπιούτερ, των email και των SMS, η ιδιόχειρη γραφή μοιάζει να αποκαλύπτει πολλά περισσότερα για εμάς (από όσα θα θέλαμε). Ως γνωστόν, πρόκειται για την πιο μικρή κίνηση του σώματός μας, αλλά συνάμα για την πιο δηλωτική της προσωπικότητάς μας. Το γράψιμο είναι μια συνειδητή πράξη, η οποία όμως συνδέεται άμεσα με το υποσυνείδητό μας. Δεν είναι τυχαίο ότι η γραφολογική ανάλυση χρησιμοποιείται όλο και συχνότερα από επιχειρήσεις ως εργαλείο στη διαδικασία πρόσληψης προσωπικού ή από σχολεία (του εξωτερικού) για τον εντοπισμό μαθησιακών ή ψυχολογικών προβλημάτων των παιδιών.

Ένα κλικ πιο μακριά

Η αλήθεια είναι όμως ότι σήμερα τα στιλό και τα μολύβια μοιάζουν να είναι πάντα ένα κλικ πιο μακριά από ό,τι το ποντίκι του υπολογιστή ή το κινητό μας και το γράψιμο να αποκτά χαρακτηριστικά μιας ξεχασμένης τέχνης. Εκείνοι βέβαια που βιώνουν… στο πετσί τους αυτή τη μεταστροφή δεν είναι άλλοι από τους ειδικούς γραφολόγους που καλούνται να διαπιστώσουν τη γνησιότητα ή πλαστότητα εγγράφων. «Η αλήθεια είναι ότι ενώ η δουλειά μεγαλώνει, καθώς λόγω των οικονομικών προβλημάτων αυξάνονται τα κρούσματα πλαστογραφιών, δυσχεραίνεται ολοένα η θέση μας, μιας και πολύ απλά δεν έχουμε αρκετά… δείγματα γραφής», εξηγεί στην «Κ» ο δικηγόρος και δικαστικός γραφολόγος κ. Γιώργος Μιχαηλίδης. «Στο 80% των περιπτώσεων, οι πελάτες που έρχονται σε εμάς γιατί αμφισβητούν τη γνησιότητα ενός εγγράφου αδυνατούν να μας προσκομίσουν άλλα χαρτιά με τον γραφικό χαρακτήρα του “υπόπτου”. Έτσι, πολύ συχνά, για να διαπιστώσουμε τη γνησιότητα μιας διαθήκης ή μιας επιταγής (τα συχνότερα κρούσματα πλαστογραφίας) αναζητούμε δείγματα γραφής στα σημειώματα για τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, στις μικρές ατζέντες με τα τηλέφωνα ή ακόμα και στις φορολογικές δηλώσεις».

Όταν όμως οι γραφολόγοι εντοπίσουν ικανό δείγμα γραφής, δεν δυσκολεύονται διόλου να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. «Κάθε γραφή έχει μια σειρά από προσωπικά σύμβολα, τα οποία εάν είναι σταθερά και επαναλαμβανόμενα σε ένα κείμενο, τότε αποτελούν τα ειδικά γνωρίσματα της γραφής του συγκεκριμένου γράφοντος και μπορούμε να τα αντιπαραβάλουμε με το επίμαχο έγγραφο», συνεχίζει ο ίδιος. Μεταξύ άλλων, οι γραφολόγοι εξετάζουν τον τρόπο που σχηματίζονται τα γράμματα, εάν είναι μικρά ή μεγάλα, εάν είναι απλά ή με διακοσμήσεις, τον τρόπο που ενώνονται, ποια είναι διάταξη του κειμένου πάνω στο έγγραφο, ποιες είναι οι αποστάσεις ανάμεσα στα γράμματα ή τις λέξεις, την πίεση που έχει ασκήσει ο γράφων στη γραφίδα, ακόμα και την ταχύτητα με την οποία γράφει.

Σύμφωνα με τον κ. Μιχαηλίδη, ακόμα και εάν προσπαθήσουμε, δεν μπορούμε να κρύψουμε όλα αυτά τα γνωρίσματα, είναι βέβαιο ότι κάποιο θα μας προδώσει. «Κάθε γραπτή κίνηση υπόκειται στην επίδραση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Δεν μπορεί να τροποποιηθεί από το όργανο της γραφής. Να σας το πω απλά: Εάν κάποιος χάσει το δεξί του χέρι και αρχίσει ξαφνικά να γράφει με το αριστερό, πάλι η γραφή θα εμφανίσει τα ίδια γνωρίσματα».

Ανίχνευση ψυχοσύνθεσης

Μολονότι οι δικαστικοί γραφολόγοι δεν ασχολούνται με τη διερεύνηση της προσωπικότητας του γράφοντος, οι επιστήμες της ψυχολογίας και της εγκληματολογίας έχουν εντάξει στους κόλπους τους τη γραφολογία ως ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο για την ανίχνευση της ψυχοσύνθεσης των ανθρώπων.

Όταν για παράδειγμα η artou, ανταποκρινόμενη στην πρόκληση των autographcollectors έγραψε με το χέρι «Ορίστε λοιπόν και ο δικός μου γραφικός χαρακτήρας, και τώρα τι καταλάβατε;», οι γραφολόγοι μάλλον θα έπνιξαν ένα γελάκι.

Αν εξαιρέσουμε κάποιες ανακρίβειες ( για παράδειγμα, η πρόσκληση δεν έφτασε στα inbox των ελλήνων μπλόγκερ, αλλά διαδόθηκε από μπλογκ σε μπλογκ με τη «μέθοδο της πυραμίδας»), η δημοσιογράφος αντιμετωπίζει θετικά το «ιδιογράφως».
Όμως όλες αυτές οι αναφορές σε  διαθήκες, πλαστογραφίες, γραφολογικές αναλύσεις, δικαστικούς γραφολόγους κλπ, αφαιρούν από το «ιδιογράφως» το χαρούμενο ένδυμα του μπλογκοπαιχνιδιού, και το όλο εγχείρημα, ειδωμένο μέσα από την ψυχρή ματιά του ειδικού, μπορεί στα μάτια κάποιων να  φαντάζει … φοβιστικό.
Οι 645 (μέχρι τώρα)  όμως συμμετέχοντες, ξέρουμε ότι το «ιδιογράφως» δεν είναι τίποτε άλλο παρά   ένα πολύχρωμο και διασκεδαστικό παιχνίδι…