Γκρίζες ζώνες στο… τραγούδι
Για τις αποκαλούμενες «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο,σίγουρα έχουμε ακούσει όλοι. Νησίδες δηλαδή και βραχονησίδες, που εμείς τις θεωρούμε ελληνικές και οι εξ ανατολών γείτονές μας τουρκικές. Μία μάλιστα από αυτές τις βραχονησίδες, τα Ίμια ή Καρντάκ όπως θέλουν την βραχονησίδα οι Τούρκοι, έγινε αφορμή τον Γενάρη του 1996, για να εκδηλωθεί η μεγαλύτερη ελληνοτουρκική κρίση μετά το 1974.
«Γκρίζες ζώνες» όμως ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία υπάρχουν και στο τραγούδι. Και μιλάω για τραγούδια που έχουν ίδια μελωδία και ακούγονται και στις δύο ακτές του Αιγαίου,με ελληνικούς, εδώ, και τουρκικούς, εκεί, στίχους. Aυτές οι γκρίζες όμως ζώνες, ακόμα κι αν γίνουν αιτία για να ανάψουν τα αίματα των πιο θερμόαιμων, θα είναι για να ανεβεί κάποιος ασίκης στην πίστα για να χορέψει ζεμπέϊκικο ή κάποιο ημεδαπό ή αλλοδαπό «χανουμάκι» πάνω στο τραπέζι για να λικνιστεί στον ρυθμό των…διεκδικούμενων τραγουδιών.
To 2005 η διάσημη στην πατρίδα της, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, Τουρκάλα τραγουδίστρια Candan Erçetin, συγκέντρωσε 12 απ΄αυτά τα τραγούδια και τα παρουσίασε στον δίσκο της «Aman doktor». Ο δίσκος περιέχει 13 tracks, διότι το τραγούδι «τι τα θέλεις τα λεφτά»(İndim Havuz Başına) υπάρχει σε 2 εκτελέσεις. Η Candan Erçetin στην ερμηνεία κάθε τραγουδιού εφαρμόζει Σολωμόντεια δικαιοσύνη: μισό ελληνικά – μισό τουρκικά), ενώ οι ενορχηστρώσεις των παραδοσιακών αυτών τραγουδιών είναι κάπως «μοντέρνες» χωρίς όμως να ενοχλούν.
Ας πάρουμε μια πρώτη γεύση από τον δίσκο, ακούγοντας το τραγούδι «aman doktor- o γιατρός»
Tα τραγούδια που περιέχονται στον δίσκο είναι:
- Aman Doktor – Ο γιατρός
- Bir Dalda İki Kiraz / Sallasana Sallasana – Σάλα σάλα
- Darıldın Mı Gülüm Bana – Χαρικλάκι
- İndim Havuz Başına (v.1) – Τι τα θέλεις τα λεφτά
- Küçük Yaşta Aldım Sazı Elime – Με το σάζι μου στα χέρια
- Zeytinyağlı Yiyemem Aman – Γιατί θες να φύγεις
- Telgrafın Tellerine Kuşlar Mı Konar – Αερόπλανο θα πάρω
- Ada Sahillerinde Bekliyorum – Μάτια μου, μάτια μου
- Kadifeden Kesesi – Καδίφης
- Kalenin Bedenleri – Σήκω χόρεψε κουκλί μου
- İzmir’in Kavakları – Τζακιτζής
- Çadırımın Üstüne/Sürüverin Cezveler Kaynasın
- İndim Havuz Başına (v.2) – Τι τα θέλεις τα λεφτά
Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι οι τουρκικές εκδοχές των τραγουδιών αποδίδονται σε ανώνυμους δημιουργούς,δηλαδή τα τραγούδια θεωρούνται παραδοσιακά, ενώ μερικές από τις αντίστοιχες ελληνικές εκδοχές των τραγουδιών αναφέρουν ως δημιουργούς τον Παναγιώτη Τούντα (3 και 7), τον Γιάννη Παπαϊωάννου (12), τον Κώστα Βίρβο και τον Στράτο Ατταλίδη (6), τον Βασίλη Παπαδόπουλο (4) και τον Στέλιο Καζαντζίδη (10). Ειδικά για τον δίσκο η Σοφία Κομποτιάτη έγραψε ελληνικούς στίχους για το τραγούδι «με το σάζι μου στο χέρι» , επειδή το τραγούδι ήταν γνωστό στην Ελλάδα μόνο με τουρκικούς στίχους.
Μια και έγινε αναφορά πιο πάνω στον Στέλιο Καζαντζίδη, αξίζει να θυμίσουμε τον δίσκο του «Τραγούδια της Ανατολής», που κυκλοφόρησε το 1960 από την MINOS-EMI ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Τουρκία. Στον δίσκο αυτό ο Στέλιος ερμηνεύει στα τουρκικά 14 τραγούδια, 9 από τα οποία είναι γραμμένα από τον ίδιο.
Aπό τον δίσκο αυτό αξίζει να ακούσουμε το τραγούδι «Bekledim de gelmedin», για το οποίο είχα γράψει και σε παλιότερο ποστ, με άλλη αφορμή.
Τον Ιούλιο του 2008, ο δίσκος επανακυκλοφόρησε στην Τουρκία από την εταιρία “AJS Müzik”, για να τιμηθεί η μνήμη του Στέλιου, 7 χρόνια από τον θάνατό του. Η ιστο-εφημερίδα «ελληνικό φαινόμενο»αναφέρει σχετικά με το θέμα:
Στο πίσω φύλλο του δίσκου “Τραγούδια της Ανατολής” που επανακυκλοφόρησε στην Τουρκία γράφει το εξής: “…κανένας λαϊκός τραγουδιστής δεν αγαπήθηκε τόσο, όσο ο Στέλιος Καζαντζίδης , και δεν θα υπάρχει άλλος λαϊκός τραγουδιστής, όπως ο Στέλιος, ο οποίος εξέφραζε με τα τραγούδια του την ξενιτιά, τα προβλήματα, τα όνειρα, τις ελπίδες, τους έρωτες , τα σύμβολα ακόμα και του Τούρκικου λαού…”
Για το τέλος αυτού του ποστ, θα διοργανώσω ένα μίνι φεστιβάλ, με τίτλο «Γκρίζες ζώνες».
Θα ακούσουμε το ίδιο τραγούδι από 3 διαφορετικούς ερμηνευτές. Το τραγούδι είναι το «Çadırımın Üstüne» ή «Ράμπι ράμπι» όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα.
Πρώτα από την υπέροχη Candan Erçetin:
Στη συνέχεια , ο αξεπέραστος Στέλιος Καζαντζίδης:
Kαι στο τέλος, το αερικό του ελληνικού τραγουδιού η Φλέρυ Νταντωνάκη:
Όσοι θα ήθελαν ολόκληρους τους δίσκους στους οποίους αναφέρεται αυτό το ποστ,μπορούν να τους βρουν στα παρακάτω link, μια και κάποιοι χριστιανοί ή μουσουλμάνοι φρόντισαν να τους ανεβάσουν στο rapidshare:
«Τα τραγούδια της Ανατολής»
——————
To post αφιερώνεται στην Ρούλα που γουστάρει τα τούρκικα άσματα και στην Νατάσα, που, πού θα μας πάει, θα τα γουστάρει στο τέλος κι αυτή.
Εγώ φταίω, που έκατσα και τα ακουσα όλα!!!
Μόνο τη Νταντωνάκη έπρεπε, άντε πια!
:ppp
(μ’ αρέσουν παιδί μου, ο χορός δε μ’ αρεσει )
Καλή βδομάδα 🙂
Αντε επιτέλους καποιος να τα πει αυτά γιατί η σημερινή νεολαία το μόνο κοινό ελληνοτουρκικό τραγούδι που ξέρει ειναι τα Φιλάκια του Πανταζή…Πολύ ωραία όλα!
AFMarx, με τέτοια ποστ αγγίζεις την ιδανική εικόνα του blogging, όπως τουλάχιστον εγώ το αντιλαμβάνομαι.
Εξαιρετικό ποστ.
Πρόσφατα ανακάλυψα σε κανάλι από τα μη-γνωστά pop-τσάμικα, μάλλον με αλβανικό στίχο.
Πιθανόν νέο πεδίο μαχών για την εθν(ικιστικ)ομουσικολογία;
O Καμπύλης χθες στην Καθημερινή αναφέρθηκε και στα άφωνα τραγούδια
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_19/10/2008_288789
Καλημέρα
Καλησπέρα,
Έχω ένα μήνυμα για σένα…
Βραδιά αφιέρωμα στους Beatnik*
Προβολές, ομιλίες, bebop, απαγγελίες, αυτοσχεδιασμοί, happenings και πολύ αλκοόλ…
H καλλιτεχνική ομάδα BAROUAK
και η εταιρία παραγωγής GUERRILLA CINEMATOGRAPHY
διοργανώνουν βραδιά αφιέρωμα στους Beat, την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου, από τις 19:00 και μέχρι αργά το βράδυ, στο χώρο της εταιρίας (Νεμέας 8, κοντά στη στάση Αττική του Μετρό)
ΧΑΡΤΗΣ και περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ:
http://barouak.blogspot.com/
Μάσσσαλλλα ουστά, φτου σκόρδα το εξ ανατολής μέλος. 🙂
Ευχαριστώ και για τα τραγούδια που κέρασες …καλό παιδί είσαι βρε αφεντικό μα ένα κουσούρι έχεις…αυτό να μην είχες!
Αλλά καμιά φορά περαστικά είναι αυτά τα κουσούρια σαν τις παιδικές ασθένειες ένα πράμα…ελπίζω εγώ
Ρουλιώ μου, μην ελπίζεις – δεν του περνάει….
[αλλά «αγάπα τους φίλους σου με τα ελαττώματά τους», δε λένε;]
Λοιπόν, μετά από πολύ πολύ σκέψη (και ακούσματα) αποφάσισα τη σειρά.
1. Νταντωνάκη
2. Candan Erçetin
3. Καζαντζίδης.
Με 2 υποσημειώσεις:
Α. Η «μάχη για την πρώτη θέση ήταν ανάμεσα στις κυρίες
Β. Πως όποιο κι άκουγα χωρίς να γνωρίζω τα άλλα 2 θα το κατέτασα πρώτο.
Εννοείται ότι είναι πολύ καλύτερα τα τούρκικα του Στελάρα από ότι τα δήθεν ελληνικά των σημερινών.
ΑΦΜ, εξαιρετικό ποστ! Πάρα πολύ καλό.
Εγώ δεν μπορώ να διαλέξω, γιατί το καθένα έχει τη δική του ομορφιά.
(άλλη φορά να κάνεις ένα αφιερωμα και στην «ελληνοτουρκική φιλία Χάρις Αλεξίου/Σεζέν Ακσού -αλλα και στην άλλη του Σάκη με τον Ταρκάν -ο οποίος Ταρκάν είναι και πιο όμορφος κατ’εμέ! 🙂 )
Συμφωνώ με Kpot. Πολύ καλό άρθρο. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον καθότι και μουσικός… Μη με βάλεις τώρα να ψηφίσω… Βάζω… ψήφο στο Στέλιο -εθνική φωνή, κατ΄εμέ- διότι έβαλε υπογραφή σε ένα δίσκο μου το 1993 και επειδή ήμαστα στην ίδια εταιρία και είχαμε τον ίδιο παραγωγό. Φαντάσου, πόσο …αντικειμένικός μπορει να είμαι…
Τελικά το έριξα Candan Erçetin.
Μεγάλος προβληματισμός μεταξύ αυτής της εκτέλεσης και αυτής της Φλέρυς Νταντωνάκη, αλλά τελικά έπρεπε να διαλέξω ένα.
(Α… Δεν είχα ακούσει καμία από αυτές τις δύο εκτελέσεις. Ήξερα μόνο του Καζαντζίδη και κάποιες άλλες που σου έστειλα).
Ευτυχώς δεν είχες και την εκτέλεση με την Ρένα Ντάλια γιατί εκεί το πρόβλημα θα ήταν πλέον μεγάλο.
@ Nατάσα: Τραβάτε με κι ας κλαίω είσαι…
Σ’ αρέσουν, αφού…
😉
@Παρτιζάνα: «η σημερινή νεολαία»…
Εντάξει, κι εμείς «σημερινή»νεολαία είμαστε , με την ευρεία έννοια.
Πολύ ευρεία , όμως.
@ Στρατολάτη : αν δεν ήμουν ανερυθρίαστα κόκκινος, θα κοκκίνιζα με τόσο καλά λόγια.
Σ’ ευχαριστώ
@ Red Ghost: ευχαριστώ, σύντροφε.
@ Ντροπαλέ: στα Βαλκάνια υπάρχει κοινή μουσική παράδοση. Ο τσάμικος είναι τόσο ελληνικός, όσο και αλβανικός. Η μουσική είναι ένα μέσο που μπορεί να ενώσει τους λαούς, όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό.
@ Vita Mi Barouak: Μήνυμα ελήφθη.
Καλή επιτυχία στην εκδήλωση.
@ Ρούλα: Τι ανώτεροι άνθρωποι που είμαστε εμείς οι Ολυμπιακοί. Εσύ μας βρίζεις κι εμείς προσφέρουμε λουλούδια εεε… τραγούδια.
Φτού μας!
@ Αμετανόητε: Και πού να είχα πιο νωρίς, άλλες 3 εκτελέσεις του ίδιου τραγουδιού, που μου έστειλε ο φίλτατος Καναλιώτης.
Το δίλημμα θα γινόταν… «εξίλημμα»
@ Greek Rider: συμφωνώ…
Άσε που ο Στέλιος ακόμα και τον Χρυσό Οδηγό να τραγουδούσε, πάλι θα συγκινούσε.
🙂
@ Κροτ: Στην Ρουβολογία έχω μεσάνυχτα.
Και τον Ταρκάν δεν τον ξέρω. Είναι ξάδερφος του Ταρζάν μήπως;
:p
@ Vloutis: καλώς σε βρήκα.
Πρέπει να σου πω, ότι επισκεπτόμενος το blog σου βρήκα πολύ αξιόλογη την προσπάθεια που κάνεις για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και θέλω να σε συγχαρώ.
Για τον Στέλιο τι να πω. Αφού τον γνώρισες από κοντά, θα είχες πολλά να γράψεις για αυτόν.
🙂
@ Καναλιώτη: και οι 3 εκτελέσεις που έστειλες είναι πολύ ξεχωριστές και ενδιαφέρουσες.
Σ’ ευχαριστώ πολύ
Θα το κάνω. Στο υπόσχομαι. Να μάθουν κι άλλοι το μεγαλείο του. Με σεβασμό…
Χε χε προφανώς, εξού και το ειρωνικό περί εθνικ(ιστικ)ομουσικολογίας. Το θέμα είναι να το αντιληφθούν και όσοι πιστεύουν ότι οι επιρροές είναι εξοβελητέες, λες και ήρθαμε, όχι από άλλο πλανήτη, αλλά από άλλο σύμπαν
😛
Είχα την εντύπωση πως το Αμάν Ντόκτορ είναι του θρύλου του εν Αμερική ρεμπέτικου, Γιώργου Κατσαρού. Αν κάποιος γνωρίζει καλύτερα την προέλευσή του ας το πει.
@ Vloutis: θα έχει πολύ ενδιαφέρον.
@ Ντροπαλός: αυτοί που πιστεύουν ότι οι επιρροές μεταξύ των λαών σε οποιοδήποτε επίπεδο είναι εξοβελητέες, μάλλον είναι γνήσιοι απόγονοι του Περικλέους (και της Ασπασίας βεβαίως-βεβαίως) και δεν θέλουν να λερώσουν το πολιτιστικό τους DNA με επιμειξίες.
@ Aerosol: το βέβαιο είναι ότιο Ν. Κατσαρός δισκογράφησε το τραγούδι «ο γιατρός» το στην Αμερική το 1930. Απ΄όσο γνωρίζω όμως είναι παραδοσιακό
Και για όποιον ενδιαφέρεται,
η (πιστή) ελληνική μετάφραση του “Çadırımın Üstüne” – Ραμπί ραμπί
(υπό της αφεντιάς μου, φυσικά Σ;)
Αφερίμ και μπράβο φίλε και γκαρντάσι. Ωραίο και το φεστιβάλ.
Εγώ Νταντωνάκη
ε-μα!
Το είπα εγώ, απ’ την αρχή -μόνο την Νταντωνάκη έπρεπε να βάλεις!
(χο χο χο)>/i>
:p
@ΑΦΜ
ΠΡΟΣΚΥΝΩ.-
@AFM
Yoldaş, senin blogunu Yunanıstan ve Türkiyeden en güzel
να προσθέσω κι εγώ την άτυπη ψήφο μου στην εκτέλεση της Ρένας Ντάλια.
Και να πω και μπράβο για το ποστ
πολη καλο
Εξαιρετικό το θέμα Marx…
Κάποια στιγμή θα πρέπει ως λαός να επανεξετάσουμε με αλήθεια, θάρρος και χωρίς μισαλλοδοξία τη συνύπαρξή μας με τη γείτονα…
Greek Music Albums
https://grmusicfm.blogspot.com/
Türkçe Şarkıların Yunanca Versiyonları
https://turkgreek.blogspot.com/