Στρίβειν διά του mea culpa

«Σήμερα είναι σαφές ότι τα πράγματα είχαν διαστάσεις σοβαρότερες από ό,τι αρχικά εκτιμήσαμε. Οφείλω να πω -και το λέω ευθέως- ότι υποτίμησα και εγώ το θέμα. Δεν είδα έγκαιρα τις διαστάσεις του. Δεν είχα πλήρη εικόνα όταν κλήθηκα για πρώτη φορά να τοποθετηθώ. Το λάθος αυτό δεν το χρεώνω σε κανέναν άλλον. Δικό μου ήταν.
(…)Αναγνωρίζω ότι οφείλαμε να έχουμε ισχυρότερα ανακλαστικά. Να ήμασταν περισσότερο υποψιασμένοι σε υστερόβουλες επιδιώξεις.Γνωρίζω ότι από τα όσα σκανδαλώδη έγιναν στο Βατοπέδι, οι πολίτες έχουν πληγωθεί. Η κυβέρνηση έχει αντικειμενική πολιτική ευθύνη για κάθε ζήτημα που πληγώνει τους πολίτες. Αναλαμβάνω λοιπόν με ευθύτητα το μερίδιο των ευθυνών που μας αναλογεί».

Aυτά δήλωσε ο Καραμανλής στη χθεσινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Και καταχειροκροτήθηκε από τους βουλευτές του.
Aλλά όμως, όταν ένας πρωθυπουργός:
-κάνει λάθος εκτιμήσεις για ένα κορυφαίο οικονομοπολιτικό σκάνδαλο
-υποτιμά το θέμα
-δεν βλέπει έγκαιρα τις διαστάσεις του
-δεν έχει πλήρη εικόνα, αλλά παρ’ όλα αυτά παίρνει θέση
-αναγνωρίζει ότι δεν είχε ισχυρά αντανακλαστικά για να προστατέψει το δημόσιο συμφέρον
-αναγνωρίζει ότι δεν ήταν αρκετά «υποψιασμένος» απέναντι στους … κακούς με τις υστερόβουλες επιδιώξεις…

όταν, λοιπόν, ένας πρωθυπουργός παραδέχεται όλα αυτά, δεν αναλαμβάνει απλά  το μερίδιο των ευθυνών που του αναλογεί.
Μετά από αυτήν την ομολογία ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ, παραιτείται και πάει σπίτι του.

Πιστεύει δηλαδή τώρα ο Καραμανλής ότι με την λειψή συγγνώμη του, έσωσε την παρτίδα και έδωσε ικανοποίηση στον λαό; Πιστεύει ότι θα την βγάλει καθαρή με την μέθοδο του στρίβειν διά του mea culpa;
Μα αν «η συγγνώμη είναι μισό χέσιμο» όπως λέει η παροιμία, τότε η καθυστερημένη και μισή, συγγνώμη του Καραμανλή  είναι πατόκορφο χέσιμο, συνοδευόμενο από διαρκές πορδοβολητό, κατευθείαν μέσα στα μούτρα μας.
Και μπαρδόν για τα γαλλικά μου, αλλά δεν μπόρεσα να βρω εύοσμο επίλογο για το ποστ αυτό.