15 Χάι Κου για την ποίηση

-Ξανά Χάι Κου;
Ξανά.
-Εμμονή;
Όχι. Απόπειρα να βρούμε μια ανάσα φρέσκου αέρα μέσα στην καταπνιχτική καθημερινότητα. Άλλωστε «η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε», δεν έγραψε ο Καρυωτάκης;
-15 Χάι Κου για την ποίηση;
Ναι, 15 Χάι Κου, επιλεγμένα από την συλλογή που μου έστειλε η φίλη του μπλογκ Φεγγαρένια. Κοινός πυρήνας όλων αυτών των τρίστιχων είναι η Ποίηση. Η αγρύπνια, η αγωνία και ο αγώνας του κάθε ποιητή (καταξιωμένου ή άδοξου) με το προσωπικό του σαράκι.

1.
Εάν ο κόσμος
είναι στίχος της φωτιάς
νά’σαι το σπίρτο.

2.
Σε λευκό χαρτί
ματώνω τις λέξεις μου
χωρίς αιτία.

3.
Μοναδική μου
προκοπή χαρτιά λευκά
μουντζουρωμένα.

4.
Ξάστερος πόνος
κι αίμα χαράμι ξανά
οι στίχοι άδειοι.

5.
Αίμα στα γραπτά
νεογέννητος στίχος
αλυχτάει.

6.
Ο ατέλειωτος
στίχος με πυροβολεί
και με ματώνει.

7.
Τη φωτιά βάζω
σε στίχους και το αίμα
νύχτες αγρύπνιας.

8.
Στίχους στοιβάζω
τα ξύλα μιας φωτιάς
που θα με κάψει.

9.
Στοιβάζω λέξεις,
στα χέρια το μελάνι
ο φόνος νωπός.

10.
Σκαμμένες λέξεις
ψήγματα εννοιών
εξορύσσονται.

11.
Ποια λέξη είχα
για το φώς δε θέλησες
ποτέ ν’ ακούσεις.

12.
Μόνο αέρας
βιαστικά ξεφυλλίζει
τα γραπτά μου.

13.
Αφού έμαθα
το ποίημα τό’σκισα
ποτέ δεν τό’πα.

14.
Ειν’ βουτηχτάδες
τ’ ουρανού οι ποιητές
πνίγηκαν τόσοι.

15.
Σπίτια ποιητών
οι μικρές εκκλησίες
των ονείρων μας.

Φεγγαρένια, σ’ ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη.