Φθινοπωρινά Χάι Κου
Ο Σεπτέμβρης μετράει τις τελευταίες του μέρες, το Φθινόπωρο παρά τις ιδιοτροπίες του θρονιάστηκε για τα καλά γύρω και μέσα μας, κι αδημονεί να στείλει τα κοντομάνικα μπλουζάκια μας στη ναφθαλίνη. Έφτασε λοιπόν η ώρα για τα φθινοπωρινά Χάι Κου. Όπως και στο ποστ με τα «καλοκαιρινά Χάι Κου», έτσι κι εδώ ελπίζω να υπάρχουν αρκετές συμμετοχές.
Εμπρός μπλογκοποιητάδες μου. Η συνταγή είναι απλή: τρίστιχα με 5, 7 και 5 συλλαβές αντίστοιχα. Βάλτε έμπνευση, ευαισθησία και φαντασία, μετρήστε προσεκτικά τις συλλαβές και καταθέστε τον… ποιητικό οβολό σας στα σχόλια. Έκτακτη Εισφορά Ποιητικής Αλληλεγγύης δηλαδή.
Τα πρώτα τρίστιχα είναι δικά μου.
1.
Φόρεσε πάλι
φθαρμένο πανωφόρι
το Φθινόπωρο.2.
Στάλα τη στάλα
τα θερινά φτιασίδια
πλέν’ η βροχή.3.
Φύλλα πεσμένα,
-του θέρους που έφυγε-
υστερόγραφα.4.
Όπως το δέντρο,
ξεγυμνώσου ψυχή μου
απ’ ό,τι σάπιο.5.
Πήδα σαν παιδί
με κόκκινες γαλότσες
στα λασπόνερα.6.
Στην πρώτη στάλα,
πολύχρωμες ομπρέλες
ανθίζουν ξανά.
Ακολουθεί η συμμετοχή της «Φεγγαρένιας».
1.
Μελωμένα σύκα
μοναχικό τριζόνι
αρχές Σεπτέμβρη.2.
Ξύσμα μολυβιού
ευωδιά αχώριστη
του φθινοπώρου.3.
Δυνατή βροχή
ξεπλένει καλοκαίρια
από τη μνήμη.4.
Στις γκρίζες πόλεις
η βροχή παυσίλυπη
γλεντά στους δρόμους.5.
Ομπρέλες παλιές
χαλασμένες ιστορούν
τους κατακλυσμούς.6.
Γυμνή χορεύει
στο χορό της η βροχή
η μεθυσμένη.7.
Χόρεψε λοιπόν
βροχή πάνω στον τσίγκο
να σ’ ακούσουμε.8.
Κοιμήθηκα σε
σκουριασμένα σύννεφα
ξύπνησα μόνη.9.
Έγινες τότε
μια βροχή κι έγινα γη
να με δροσίσεις.10.
Κι αν δεν τη βλέπεις
η βροχή γυρνά ξανά
στον ουρανό της.
Η συμμετοχή της Ροδιάς:
1.
Θα ρίξω νερό
στα μαύρα παπούτσια μου
ήρθε Οκτώβρης.2.
Ρίξε Ρίξε Ρο
Βροχούλα Καταιγίδα
Μπόλικο Νερό
Η συμμετοχή της Μαρίνας:
1.
Μια στάλα βροχής
παγίδεψε τη θλίψη.
Φθινοπώριασε.2.
Πήρα ποτήρι
το γέμισα χρώματα.
ουράνιου τόξου.3.
Το ακούμπησα
στο περβάζι του σπιτιού
μετά τη βροχή.4.
Κλείδωσα γερά
τη μουντάδα της βροχής
στη ντουλάπα μου.
Η συμμετοχή της Αγράμπελης.
Είναι βέβαια σε άλλη φόρμα, αλλά με τέτοια κρίση, τι να κάνουμε…δεχόμαστε τον ποιητικό οβολό και σε άλλο νόμισμα.
Στα κίτρινα φύλλα
στο κίτρινο χρώμα
χαράχαρά που εχάθη
ψυχρό αεράκι
φυσά.
Και δεύτερη συμμετοχή της Αγράμπελης σε φόρμα χάι κου. Σχόλιο πάνω στην έναρξη της σχολικής χρονιάς χωρίς βιβλία.
1.
Mικρά πρωτάκια
ανοιχτά χαμόγελα
χωρίς βιβλία2.
ε,τι πειράζει
ας είναι πρώτη φορά
ψυχής βιβλίο
Η συμμετοχή του Γιώργου (ιστολόγιο «Μπάλος»)
1.
Μαύρο μολύβι
σελίδα ολόλευκη
αρχή γεννάει.
2.
Ώριμο σύκο
πεσμένο ανάσκελα
το φως γυρεύει.
3.
Στην αναβροχιά
καλό και το χαλάζι
ό,τι κι αν πεις.
Η συμμετοχή της Miteras:
1.
Οι αυταπάτες
διαλύθηκαν και μαύρες
καθρεφτίστηκαν2.
Μέσα στη βροχή
στης ασφάλτου τη ροή
ανεμίζονται.
Και πάλι της Miteras με μικρή, δική μου, φιλική συμμετοχή :
1.
Μαύρος ουρανός
στις λάσπες της ασφάλτου
καθρεφτίζεται.
2.
Τις αυταπάτες
θα σβήσω χορεύοντας
μεσ’ στη βροχούλα.
Kαινούριοι φίλοι έρχονται στο blog.Πάντα καλοδεχούμενοι.
Η συμμετοχή της 3alice:
1.
Μέσα στη νύχτα
σιγά χτυπά την πόρτα
το φθινόπωρο2.
Σταγόνες ψύχρας
στο κλειστό παράθυρο
πέτρες ανέμου3.
Σκύβει η ροδιά
που αποχωρίζεται
το πρώτο φύλλο4.
Πράσινο μήλο:
το δαγκώνει η καρδιά,
φτύνει τη θλίψη!
H συμμετοχή του Tamistas. Καθυστερημένη αλλά καλοδεχούμενη!
1.
Του φθινοπώρου
φύλλα που όλο χαϊδεύουν
κάτω τις πλάκες2.
χαλί ασταθές
το βάδισμα δειλιάζει
το βήμα τρέμει3.
μα κάθε μέρα
θα ψιθυρίζω αντίο
σ’ αυτά τα φύλλα4.
γιατί ο χειμώνας
στην άνοιξη σαλπίζει
παλιά τρομπέτα5.
κι όταν κοπάσει,
μια μέρα αν θα καθίσει
ο κουρνιαχτός τους6.
θα βρω κουράγιο
να υψώσω την παντιέρα
της ουτοπίας
Περιμένω και τις δικές σας συμμετοχές… Άντε!
Θα ρίξω νερό
στα μαύρα παπούτσια μου
ηρθε Οκτώβρης
Μια στάλα βροχής
παγίδεψε τη θλίψη
Φθινοπώριασε.
@Ροδιά: Ευχαριστώ για τον ποιητικό οβολό σου. Περιμένω την επόμενη …δόση.
Οι περικοπές στα τρίστιχα δεν θα περάσουν!
Όχι στην ποιητική εφεδρεία!
🙂
@Μαρίνα: Ποιητικά αλληλέγγυα ξανά… Σ’ ευχαριστώ.
Μόλις εμπνευστείς το επόμενο φθινοπωρινό σου Χάι Κου, ρίχτο στα σχόλια και θα το προσθέσω στο ποστ.
🙂
1.Καλημέρα.Θέλω να σ΄ευχαριστήσω και για το υπέροχο κείμενο»γιατί είχα έρωτα στα γράμματα»γιατί…έκανα απ΄τα ωραιότερα ξεκινήματα στις τάξεις,φέτος που η σχολική χρονιά μόνο ποιητική δεν χαρακτηρίζεται!!!
Αν έχω άλλη έμπνευση,σίγουρα θα ξαναεκφράσω την ποητική μου αλληλεγγύη….
2.Φάρε,αν και άργησα να απαντήσω,γειά σου πατριώτη!
Ρίξε Ρίξε Ρο
Βροχούλα Καταιγίδα
Μπόλικο Νερό
@Μαρίνα: για εξήγησέ μου λίγο αυτό το ωραίο «ξεκίνημα στις τάξεις».
Δασκάλα;
🙂
@Rodia: Τα ρο της βροχής , του νερού και του Φθινοπώρου.
Προστέθηκε κι αυτό.
Καθηγήτρια γαλλικών-μπες στην τάξη να απασχολήσεις τα παιδιά-δίδαξε και ό,τι μάθημα δεν θα βρεθεί κανένας ειδικός να το κάνει…σε έφηβους.Γυμνάσιο.Χωρίς βιβλία.Μπήκα αυτές τις δύσκολες πρώτες μέρες μ’αυτή τη μαρτυρία(το διάβασα)και …λειτούργησε καλά,Συζήτηση.Τι σημαίνει έρωτας για τα γράμματα,τι σημαίνει δεν έχουμε βιβλία σήμερα,πως ήταν κάποτε …και με αυτά και με άλλα πολλά πάει ο ποιητικός οίστρος.Ομως οι περικοπές στα τρίστιχα δεν θα περάσουν…οπότε…
Στα κίτρινα φύλλα
στο κίτρινο χρώμα
χαρα
χαρά που εχάθη
ψυχρό αεράκι
φυσά
@Μαρίνα: Το βρίσκω υπέροχο αυτό που έκανες. Πιστεύω ότι για τα παιδιά όλη αυτή η συζήτηση θα είναι ένα από τα καλύτερα μαθήματα. Μπράβο στους μαθητές και σε σένα.
@Αγράμπελη: Πολύ καλό, δροσερό και φθινοπωρινό!
Μόνο που ο οβολός σου είναι σε άλλο «νόμισμα» και όχι σε χάι κου.
Την έμπνευση την έχεις. Πάλαιψε το λίγο στη μορφή : τρίστιχο με 5,7 και 5 συλλαβές.
🙂
Άσε ΑΦΜ, το κορίτσι δεν…
@Αγράμπελη
Πρόσεξε και συλλάβισε μαζί μου :
«μαύ-ρο μο-λύ-βι (5 συλλαβούλες)
σε-λί-δα ο-λό-λευ-κη (7 συλλαβούλες)
αρ-χή γεν-νά-ει» (5 συλλαβούλες)
πάμε πάλι!!
«ώριμο σύκο
πεσμένο ανάσκελα
το φως γυρεύει»
«στην αναβροχιά
καλό και το χαλάζι
ότι κι αν πεις» 🙂
Καλημέρα!!!!!!!!!!!!
@ Γιώργο:
Έτσι! Δίδασκε για να μαθαίνουν… 🙂
Eυχαριστώ για την συμμετοχή.
Ενσωματώνω τα χάι κου στο ποστ.
Καθρεφτίζεται
ο μαύρος ουρανός
στις λάσπες της ασφάλτου.
Μέσα πατώ
παραμιλώ χορεύοντας,
σκίζοντας αυταπάτες.
🙂 🙂
@Mitera:
Καλώς ήρθες στη Μπλογκοσλοβακία. Σ’ ευχαριστώ για τη συμμετοχή.
Τα χάι κου έχουν συγκεκριμένη φόρμα: τρίστιχα με 5, 7 και 5 συλλαβές.
Με την άδειά σου το πρώτο μπορεί να γίνει άνετα χάι κου:
1.
Μαύρος ουρανός (5)
στις λάσπες της ασφάλτου(7)
καθρεφτίζεται.(5)
και ποιητική αδεία μεταπλάθω και το 2ο:
Τις αυταπάτες(5)
θα σβήσω χορεύοντας(7)
μεσ’ στη βροχούλα.(5)
Περιμένω το ΟΚ σου για να τα προσθέσω στο ποστ με την μορφή χάι κου
Καλώς σε βρήκα Αllu Fun Marx. 🙂
Πολύ καλή η ανάπλαση σου!
Μην το προσθέσεις,γιατί φοβάμαι οτι θα κατηγορηθώ για ρουσφέτια στον δάσκαλο 😉
Θα το ξαναπαλέψω! θενκς!
@ Mitera:
Τι ρουσφέτια;
Στο 1ο απλά άλλαξα την σειρά των στίχων. Είναι ολόδικό σου.
Στο 2ο κράτησα βασικές λέξεις και νόημα.Άντε να πούμε ότι έχω φιλική συμμετοχή 10%
🙂
Οι αυταπάτες
διαλύθηκαν και μαύρες
καθρεφτίστικαν.
Μέσα στη βροχή
στης ασφάλτου τη ροή
ανεμίζοντας.
🙂
ανεμίζονται
νομίζω οτι είναι καλυτερα
@mitera: OK..έγινε.
Τα πρόσθεσα όλα στο ποστ…
Δεν ήθελα να πάνε τα πρώτα χαμένα
🙂
Ευχαριστώ για την ωραία ανάπαυλα 🙂
μέσα στη νύχτα
σιγά χτυπά την πόρτα
το φθινόπωρο
σταγόνες ψύχρας
στο κλειστό παράθυρο
πέτρες ανέμου
σκύβει η ροδιά
που αποχωρίζεται
το πρωτο φύλλο
πράσινο μήλο:
το δαγκώνει η καρδιά,
φτύνει τη θλίψη!
@Mitera : Αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε. Ανάπαυλες. Ανάσες!
Κι εγώ σ’ ευχαριστώ.
@3alice: Kαλώς ήρθες στη Μπλογκοσλοβακία. Όμορφα Χάι Κου.
Τα προσθέτω στο ποστ.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή.
🙂
Καλημέρα!Προτιμώ να ξαναδώσω τον οβολό μου εδώ,παρά αλλού…
Πήρα ποτήρι
το γέμισα χρώματα.
ουράνιου τόξου.
Το ακούμπησα
στο περβάζι του σπιτιού
μετά τη βροχή.
Κλέιδωσα γερά
τη μουντάδα της βροχής
στη ντουλάπα μου.
Ξέρω,ξέρω,ουράνιου τόξου,συλλαβές 6!!!Ελπίζω να μου συγχωρεθεί η μικρή αυθαιρεσία…
@Μαρίνα: Αλλού; Τι θα πει αλλού; Μα εδώ είμαστε αλλού κι εγώ είμαι ο Allu… Fun Marx.
Άρα είσαι στο …σωστό αλλού…
Προσθέτω αμέσως τα 3 καινούρια πανέμορφα τρίστιχα σου μαζί με το πρώτο.
Και μη σ’ απασχολεί. Με την συναίρεση το «ουράνιου τόξου» είναι 5 συλλαβές.
🙂
πωπω…ρεζίλι με κάνατε οι δυό σας αντάμα,χαχαχα! και μου κόψατε και τον οίστρο (ξανα,χαχαχα!) με κάνατε και γέλασα όμως νάστε καλά,φιλιά πολλά:)))
μικρά πρωτάκια
ανοιχτά χαμόγελα
χωρίς βιβλία
ε,τι πειράζει
ας είναι πρώτη φορά
ψυχής βιβλίο
:))))
@Αγράμπελη : αφού σ’ αγαπάμε αμφότεροι και οι δύο
🙂
Tα προσθέτω κι αυτά στην συλλογή.
Βρέχει.Σήμερα ήρθε το φθινόπωρο.Αφιερωμένο εξαιρετικά…
@ Mαρίνα: Ευχαριστίες αλά χάι κού:
Μιλ μερσί μαντάμ!
Βάλσαμο στην ψυχή μας,
τα «νεκρά φύλλα»
του φθινοπώρου
φύλλα που όλο χαϊδεύουν
κάτω τις πλάκες
χαλί ασταθές
το βάδισμα δειλιάζει
το βήμα τρέμει
μα κάθε μέρα
θα ψιθυρίζω αντίο
σ’ αυτά τα φύλλα
γιατί ο χειμώνας
στην άνοιξη σαλπίζει
παλιά τρομπέτα
κι όταν κοπάσει,
μια μέρα αν θα καθίσει
ο κουρνιαχτός τους
θα βρω κουράγιο
να υψώσω την παντιέρα
της ουτοπίας
@Tamistas Καθυστερημένος πλην όμως καλοδεχούμενος.
Σ’ ευχαριστώ για την συμμετοχή.
Πολύ όμορφα τα χάι κου, προστέθηκαν στο ποστ.
Ευχαριστώ. Το ξέρω (μια ζωή με θυμάμαι να) καθυστερώ. Κάλλιο αργά, ε;