Φθινοπωρινά Χάι Κου

Ο Σεπτέμβρης μετράει τις τελευταίες του μέρες, το Φθινόπωρο παρά τις ιδιοτροπίες του θρονιάστηκε για τα καλά γύρω και μέσα μας, κι αδημονεί να στείλει τα κοντομάνικα μπλουζάκια μας στη ναφθαλίνη. Έφτασε λοιπόν η ώρα για τα φθινοπωρινά Χάι Κου. Όπως και στο ποστ με τα «καλοκαιρινά Χάι Κου», έτσι κι εδώ ελπίζω να υπάρχουν αρκετές συμμετοχές.
Εμπρός μπλογκοποιητάδες μου. Η συνταγή είναι απλή: τρίστιχα με 5, 7 και 5 συλλαβές αντίστοιχα.  Βάλτε έμπνευση, ευαισθησία και φαντασία, μετρήστε προσεκτικά τις συλλαβές και καταθέστε τον… ποιητικό οβολό σας στα σχόλια.  Έκτακτη Εισφορά Ποιητικής Αλληλεγγύης δηλαδή.

Τα πρώτα τρίστιχα είναι δικά μου.

1.
Φόρεσε πάλι
φθαρμένο πανωφόρι
το Φθινόπωρο.

2.
Στάλα τη στάλα
τα θερινά φτιασίδια
πλέν’ η βροχή.

3.
Φύλλα πεσμένα,
-του θέρους που έφυγε-
υστερόγραφα.

4.
Όπως το δέντρο,
ξεγυμνώσου ψυχή μου
απ’ ό,τι σάπιο.

5.
Πήδα σαν παιδί
με κόκκινες γαλότσες
στα λασπόνερα.

6.
Στην πρώτη στάλα,
πολύχρωμες ομπρέλες
ανθίζουν ξανά.

Ακολουθεί η συμμετοχή της «Φεγγαρένιας».

1.
Μελωμένα σύκα
μοναχικό τριζόνι
αρχές Σεπτέμβρη.

2.
Ξύσμα μολυβιού
ευωδιά αχώριστη
του φθινοπώρου.

3.
Δυνατή βροχή
ξεπλένει καλοκαίρια
από τη μνήμη.

4.
Στις γκρίζες πόλεις
η βροχή παυσίλυπη
γλεντά στους δρόμους.

5.
Ομπρέλες παλιές
χαλασμένες ιστορούν
τους κατακλυσμούς.

6.
Γυμνή χορεύει
στο χορό της η βροχή
η μεθυσμένη.

7.
Χόρεψε λοιπόν
βροχή πάνω στον τσίγκο
να σ’ ακούσουμε.

8.
Κοιμήθηκα σε
σκουριασμένα σύννεφα
ξύπνησα μόνη.

9.
Έγινες τότε
μια βροχή κι έγινα γη
να με δροσίσεις.

10.
Κι αν δεν τη βλέπεις
η βροχή γυρνά ξανά
στον ουρανό της.

Η συμμετοχή της Ροδιάς:

1.
Θα ρίξω νερό
στα μαύρα παπούτσια μου
ήρθε Οκτώβρης.

2.
Ρίξε Ρίξε Ρο
Βροχούλα Καταιγίδα
Μπόλικο Νερό

Η συμμετοχή της Μαρίνας:

1.
Μια στάλα βροχής
παγίδεψε τη θλίψη.
Φθινοπώριασε.

2.
Πήρα ποτήρι
το γέμισα χρώματα.
ουράνιου τόξου.

3.
Το ακούμπησα
στο περβάζι του σπιτιού
μετά τη βροχή.

4.
Κλείδωσα γερά
τη μουντάδα της βροχής
στη ντουλάπα μου.

Η συμμετοχή της Αγράμπελης.
Είναι βέβαια σε άλλη φόρμα, αλλά με τέτοια κρίση, τι να κάνουμε…δεχόμαστε τον ποιητικό οβολό και σε άλλο νόμισμα.

Στα κίτρινα φύλλα
στο κίτρινο χρώμα
χαρά

χαρά που εχάθη
ψυχρό αεράκι
φυσά.

Και δεύτερη συμμετοχή της Αγράμπελης σε φόρμα χάι κου. Σχόλιο πάνω στην έναρξη της σχολικής χρονιάς χωρίς βιβλία.

1.
Mικρά πρωτάκια
ανοιχτά χαμόγελα
χωρίς βιβλία

2.
ε,τι πειράζει
ας είναι πρώτη φορά
ψυχής βιβλίο

Η συμμετοχή του Γιώργου (ιστολόγιο «Μπάλος»)

1.
Μαύρο μολύβι
σελίδα ολόλευκη
αρχή γεννάει.
2.
Ώριμο σύκο
πεσμένο ανάσκελα
το φως γυρεύει.
3.
Στην αναβροχιά
καλό και το χαλάζι
ό,τι κι αν πεις.

Η συμμετοχή της Miteras:

1.
Οι αυταπάτες
διαλύθηκαν και μαύρες
καθρεφτίστηκαν

2.
Μέσα στη βροχή
στης ασφάλτου τη ροή
ανεμίζονται.

Και πάλι της Miteras με μικρή, δική μου, φιλική συμμετοχή :

1.
Μαύρος ουρανός
στις λάσπες της ασφάλτου
καθρεφτίζεται.
2.
Τις αυταπάτες
θα σβήσω χορεύοντας
μεσ’ στη βροχούλα.

Kαινούριοι φίλοι έρχονται στο blog.Πάντα καλοδεχούμενοι.
Η συμμετοχή της 3alice:

1.
Μέσα στη νύχτα
σιγά χτυπά την πόρτα
το φθινόπωρο

2.
Σταγόνες ψύχρας
στο κλειστό παράθυρο
πέτρες ανέμου

3.
Σκύβει η ροδιά
που αποχωρίζεται
το πρώτο φύλλο

4.
Πράσινο μήλο:
το δαγκώνει η καρδιά,
φτύνει τη θλίψη!

H συμμετοχή του Tamistas. Καθυστερημένη αλλά καλοδεχούμενη!

1.
Του φθινοπώρου
φύλλα που όλο χαϊδεύουν
κάτω τις πλάκες

2.
χαλί ασταθές
το βάδισμα δειλιάζει
το βήμα τρέμει

3.
μα κάθε μέρα
θα ψιθυρίζω αντίο
σ’ αυτά τα φύλλα

4.
γιατί ο χειμώνας
στην άνοιξη σαλπίζει
παλιά τρομπέτα

5.
κι όταν κοπάσει,
μια μέρα αν θα καθίσει
ο κουρνιαχτός τους

6.
θα βρω κουράγιο
να υψώσω την παντιέρα
της ουτοπίας

Περιμένω και τις δικές σας συμμετοχές… Άντε!