«Κλειούς παραφερνάλια»: η πρώτη ποιητική συλλογή του Άδωνι Γεωργιάδη
Για μένα τα βιβλία είναι τα καλύτερα δώρα.
Φέτος ειδικά, ένα βιβλίο που πήρα τα Χριστούγεννα είναι ανεκτίμητο δώρο.
Πρόκειται για την πρώτη ποιητική συλλογή ενός αμφιλεγόμενου πολιτικού, του Άδωνι Γεωργιάδη.
Οι θετικές εντυπώσεις ξεκινούν ήδη από τον τίτλο του βιβλίου: «Κλειούς παραφερνάλια»! Τα προικιά της Κλειούς δηλαδή.
Για όσους το αγνοούν, η Κλειώ κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν η Μούσα της επικής ποίησης και της Ιστορίας.
Πόσο εύστοχος ο τίτλος ! Λιτός, κομψός,αρχαιοπρεπής.
Η 84άρων σελίδων ποιητική συλλογή περιέχει 24 ποιήματα, αριθμός πιστεύω όχι τυχαίος.
Όσες οι ώρες ενός ημερονυχτίου!
Όσα τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου!
Όσες οι ραβδώσεις του κάθε ιωνικού κίονα στον Παρθενώνα!
Όσα τα καράτια του χρυσού, του πολιτιμώτερου μέταλλου!
Όσες οι ραψωδίες της Οδύσσειας του Ομήρου!
Το κάθε ποίημα μια ευχάριστη έκπληξη. Ένα αναπάντεχο δώρο στην καρδιά και στο μυαλό του κάθε Έλληνα.
Στο κάθε ποίημα η αποκάλυψη ενός από τα πολλά πρόσωπα του Ανθρώπου (με το άλφα κεφαλαίο) Άδωνι Γεωργιάδη.
Δεν είμαι φιλόλογος, ούτε βιβλιοκριτικός. Ως απλός αναγνώστης όμως θα παρουσιάσω μερικά αποσπάσματα από την συλλογή αυτή, για να γνωρίσουμε όλοι μας καλύτερα τον -ίσως- παρεξηγημένο αυτόν άνδρα.
Ο πολιτικός Άδωνις μάς φανερώνεται για παράδειγμα στο ποίημα » Εν Θερμώ Πύλες»
(…)
Οι 300 παρετάχθησαν εκατέρωθεν του Λεωνίδα.
Μόνο που από το αριστερό άκρο
απουσίαζε ο Εφιάλτης.
Πάντα στο αριστερό άκρο βρίσκονται οι Εφιάλτες,
τότε όπως και τώρα…
όπως και πάντα
Τον φιλόπατρη Άδωνι θα συναντήσουμε στο ποίημα «Τα ου που θέλω», αφιερωμένο στην μνήμη του Γ.Ράλλη
Ου καταισχύνω τα ιερά όπλα
Ου την φιλτάτη πατρίδα μου
Ου το ένδοξον αίμα της φυλής μου
Ου την γλώτταν την προγονικήν
Ου…
Ου…
Ου…
Ου καταισχύνω,
ου καταισχυνθώ
ελληνοπρεπώς θα ζω
ως την θανή μου.
Και ιδού, ο ιστορικός Άδωνις. Στο ποίημα «Ιστορία, η μόνη αμαρτία μου»
(…)
Μελέτησα την Ιστορίαν
Σπούδασα την Ιστορίαν
Δίδαξα την Ιστορίαν
Διδάχτηκα από την Ιστορίαν
Αγάπησα την Ιστορίαν
Μόνη μου φιλοδοξία παιδιόθεν
να «γράψω» Ιστορίαν.
Και να με γράψει και η Ιστορία…
εις τας δέλτους της.
Οι κοινωνικές ανησυχίες του Άδωνι περιγράφονται περίφημα στο ποίημα «Εσωτερικός διάλογος με ένα άστεγο»
(…)
Φίλτατε, μη λες ότι είσαι άστεγος.
Στη χώρα αυτή
κανείς δεν είναι άστεγος
Κάτω από το γαλανό μας ουρανό
στη σκιά της Ακρόπολης
στον ψίθυρο της Ιστορίας,
είτε μένουμε σε βίλα,
είτε μένετε σε παγκάκι
όλους μας σκέπει η Αθηνά η Παλλάδα
κι η Παναγιά η γλυκυτάτη μητέρα μας
Και τέλος ο ερωτικός Άδωνις, δροσερός και παιγνιώδης, στο ποίημα » Είσαι θεά»
Η Άρτεμίς μου δεν κρατεί βέλος διά να τοξεύσει το γοργοπόδαρο ελάφι
Η Αθηνά μου δεν κρατεί δόρυ και ασπίδα
Η Αφροδίτη μου δεν κρατεί το μήλον της Έριδος που της χάρισε ο ερωτύλος Πάρις
Η ωραία Ελένη μου δεν κρατεί αργυρούν κάτοπτρον διά να καλλωπίζεται
Η Δήμητρα μου δεν κρατεί χρυσό στάχυ διά να ψωμίσει τους πεινασμένους της γής.
Η δικιά μου θεά, η Ευγενία,
την καρδιά μου κρατεί στα τρυφερά της χέρια.
Και μίαν ράβδον μαέστρου
για να διευθύνει την μουσική του σύμπαντος μου
ραπίζοντας με χάριν τον αέρα.
Ως πολιτικός ο κ. Γεωργιάδης έχει φανατικούς φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Εδώ όμως δε μιλάμε για τον υπουργό, αλλά για τον ποιητή Άδωνι Γεωργιάδη. Και νομίζω ότι όσοι διαβάσουν την ποιητική συλλογή «Κλειούς Παραφερνάλια», και κρίνουν αντικειμενικά, χωρίς κομματικά ματογυάλια, με καθαρά λογοτεχνικά κριτήρια, θα αναφωνήσουν αυτό που ανεφώνησε έμμετρα ο Κωστής Παλαμάς στον Γιάννη Ρίτσο: «Παραμερίζουμε ποιητή για να περάσεις».
Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2013 από τις εκδόσεις Γεωργιάδη, χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες, ενδεικτικό της σεμνότητας του ανδρός. Ο ποιητής γνωρίζει ότι οι αναγνώστες αργά ή γρήγορα, από στόμα σε στόμα, θα ανακαλύψουν τον κρυμμένο αυτό θησαυρό.
Το βιβλίο τιμάται μόνο 25 € . Όσο ένα εισιτήριο για το νοσοκομείο δηλαδή, που θέσπισε για το κοινό καλό ο υπουργός μας…
Trackbacks
- Panorama Press – “Κλειούς παραφερνάλια”: η πρώτη ποιητική συλλογή του Άδωνι Γεωργιάδη
- “Κλειούς παραφερνάλια”: η πρώτη ποιητική συλλογή του Άδωνι Γεωργιάδη | Η καλύβα ψηλά στο βουνό
- “Κλειούς παραφερνάλια”: η πρώτη ποιητική συλλογή του Άδωνι Γεωργιάδη « απέραντο γαλάζιο
- “Κλειούς παραφερνάλια”: η πρώτη ποιητική συλλογή του Μπουμπούκου | Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση
- “Κλειούς παραφερνάλια”: η πρώτη ποιητική συλλογή του Άδωνι Γεωργιάδη | niemandsrosenie
- ALLU FUN MARX : ΑΡΙΣΤΕΡΑ …ΣΤΗ BLOGOSLOVAKIA | Κανάλι
- -Τι κρίμα να φεύγουν οι καλύτεροι; « Πόντος και Αριστερά
Καλά… το finish, με την δική του θεά… άπαιχτο!
—————————————–
Γενικώς, δεν είμαστε καλά…
🙂
Εξαίρετη ποίηση…
Και γιατί,παρακαλω,δεν το τιτλοφόρησε «Της Ευγενίας τα προικιά»; 🙂
Καλά,βρε Αλουφάνιε,βαλτός εισαι πρωτοχρονιάτικα ,να μας κουφάνεις με τις «επιλογές» σου; :)) ή μήπως θελησες να μοιραστεις μαζί μας το επόμενο ελληνικό Νόμπελ τλογοτεχνίας; :))
Νομίζω ότι το δικαιούται ο Άδωνις…
Άν όχι το Νόμπελ, το Λένιν τουλάχιστον
τα βράδια βρέχει το βρακάκι του φανταζόμενος οτι σουβλίζει αριστερούς.
Είναι τρολλιά; Πες μου ότι είναι τρολλιά.
Μα αμφιβάλλετε;
Πιθανολογώ ότι το κάνετε για να πάρετε αντίτυπο υπογεγραμμένο από τον ποιητή
κι ο Άδωνις τρολλ είναι. Τι σκας ?
Το εθνικό μας τρολλ!
Πρώτη μέρα του χρόνου και αλοφρονήσαμε εντελώς, για να μην πω Allufρονήσαμε. Ούτε και ως χιούμορ δεν μπορώ να εκλάβω την ανάρτηση. Είπαμε, Πρωτοχρονιά είναι και όχι Πρωταπριλιά…. Εκείνο όμως που με εντυπωσιαζει και μου δημιουργεί απορίες είναι πως, κάποιος έβαλε το χέρι στην τσέπη και το αγόρασε. Τι θα δουν άλλο τα μάτια μου…..
«H ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε» κατά τον Καρυωτάκη αγαπητέ…
Καταπληκτικός!!!!
Ο πολιτικός Αδωνης είναι ένας αλαζόνας μικροπρεπής φασιζονεοφιλελεύθερος.
Ο ποιητής Αδωνης είναι ένας μεταμοντέρνος διανοούμενος.
Η νεολαία πρέπει να τον διαβάσει γιατί το βλέπω για το επόμενο θέμα στις Πανελλήνιες.
Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά προβλέπω λίαν συντόμως η ποίησις του Άδωνι θα βρει την θέση της στα βιβλία νέων ελληνικών του λυκείου μας.
Ελύτης, Σεφέρης…οκ εξαίρετοι, νομπελίστες, κορυφαίοι….αλλά τους χορτάσαμε.
Ας μπεικαι λίγο νέο αίμα,,, Χυτήρης και Άδωνις
Ακόμα κι αν σκοπίμως ξεχνάτε τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο, είμαι σίγουρος ότι η ιστορία θα τον κατατάξει δίπλα στους μεγκάλους ποιητές.
Δεν τον ξεχνώ τον Παναγιωτόπουλο….
Αλλά θέλω να δείτε με πόσες τηλεοπτικές τυμπανοκρουσίες παρουσίασε ο Παναγιωτόπουλος την ποιητική του συλλογή, σε αντίθεση με την απίστευτη σεμνότητα του Άδωνι
ο Χριστός και η Παναγία…………..
….κι η Αθηνά η Παλλάδα κυρία μου…
Κι η Αθηνά η Παλλάδα λέμε!
Ακούστηκε ότι θα μελοποιήσουν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Αγγέλακας και οι Active Member.
Ο Κραουνάκης, λένε, ότι θα μελοποιήσει το «Είσαι θεά»
Ήδη ακούω την μελωδία «να ραπίζει με χάριν τον αέρα»
Μέχρι Γιουροβίζιον θα φτάσει!!!
Γκρίς : ντουζ πουά
Βροχή τα δωδεκάρια
Κοιτάξτε,αρχικά σπάγαμε πλάκα με την παρτη του.Τη μικροαστίλα και την γραφικότητα του,το πλεϊμομπίλ μαλλί του,τις ασυναρτησίες του.
Μετά που μας τον φόρεσαν στον σβέρκο,αρχίσαμε να τον βρίζουμε.Δεν έφτανε η κρίση,έπρεπε να χουμε και την παλινόρθωση της μ@λ@κίας στην εξουσία;
Αλλά αυτό είναι too much να πούμε.
Ο ποιητής Φανφάρας της ελληνικής ταινίας ήταν σοβαρός.
Ο άνθρωπος είναι ψυχάκιας και θα πρέπει κάποια στιγμή να κοιταχτεί σε κάποιον ειδικό,δεν είναι ντροπή.Μήπως βρούμε κι εμείς της ησυχία μας.
http://erotokritosx.blogspot.gr/2013/12/blog-post_2131.html
Είμαι σίγουρος ότι εσείς δεν έχετε διαβάσει ποίησιν ποτέ στον βίον σας.
Μα είναι αριστουργήματα!!!
Δεν σας συναρπάζουν οι λέξεις;;;
«…χρυσό στάχυ διά να ψωμίσει τους πεινασμένους της γής…» Σαν να ακούω την Διεθνή!!!!
«για να ψωΛίσει» ήθελε να γράψει αλλά έκανε λάθος
Τσ τσ τσ! τι λόγια είναι αυτά…
Εγώ ούτε στον καβγά τα λέω αυτά
🙂
Όλοι οι ποιητές έχουν μια ακίνδυνη δόση…
η δικιά του όμως είναι …overdose ……
είτε είναι τρολιά,είτε όχι,ο άνθρωπος πρέπει να κοιταχτεί
να κοιταχτεί πρώτα στον καθρέφτη…
Αν και τόσα χρόνια έχει συνηθίσει να κοιτάζεται μόνο στο τηλεοπτικό γυαλί
Διαμαρτύρομαι!!!
Το post έπρεπε να έχει δημοσιευτεί πολύ πριν των γιορτών έτσι ώστε να έχουμε προλάβει να κάνουμε τις αγορές μας για τα χριστουγεννιάτικα δώρα μας… 😦
Κι εγώ μετά τα Χριστούγεννα είχα την τύχη να διαβάσω τα «παραφερνάλια»…
Εμπειρία ζωής…
Μπορείτε όμως να κάνετε το βιβλίο δώρο σε γενέθλια, επετείους γάμων, διαζυγίων και λοιπές ευτυχείς αφορμές…
Άλλωστε το Πάσχα κοντά είναι…Λίγες μέρες μετά την πρωταπριλιά
Καλημέρα στην όμορφη ποιητική παρέα που έχει μαζευθεί, επειδή τυγχάνει να είμαι στενός φίλος του Αδώνιδος και επειδή τέλος πάντων είχα πρόσβασει στο ποιητικό του έργο θέλω να καταθέσω εδώ το ΚΡΥΦΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑ της πρώτης αυτής συλλογής το οποίο εξαιτίας της βαθιάς ταπεινότητας του Αδώνιδος δεν ήθελε να το συμπεριλάβει στην συλλογούλα του. Θεωρώ ότι δεν είναι σωστό να μην γίνει κτήμα και αυτό ολάκερου του κόσμου…δικό σας ,,πάμε
Που είσαι Πίνδαρε ποιητή, Ησίοδε γίγαντά μου
Που είσαι Αισχύλε κεραυνέ και Σοφοκλή άρχοντα μου
εσάς καλώ να σας την πω την ιστορία τούτη
που είναι αιτία για να φωνασκώ «ποιος είμαι ορέ πούστη!»
Το βράδυ εψές κοιμήθηκα και είχα φάει σουβλάκια
και έπεσα εις την κλίνη μου να κάνω τα νανάκια
καθώς λοιπόν ρευόμουνα όραμα ηρθέ μεγάλο
να γράψω ποίημα δυνατό σκόνη να σας εκάμω
Και όλο το βράδυ έγραφα και ας είχα και καούρες
καθόλου δεν επίστευα πως έγραφα όλο μπούρδες
Καθώς όμως τα ετελείωνα μια πορδή εξάφνου
ήρθε να σπάσει την σιωπή στον οίκο Γεωργιάδου
Θεική παρέμβαση for sure ήτανε ο παιάνας
σήμα πως ήμουν έτοιμος να γίνω ο νέος Πάνας
πήρα τα χειρόγραφα και στην νυχτιά ξεχύθηκα
που ήμανε γυμνός καθόλου δεν ελυπήθηκα
Είναι εξάλλου μόνο πια λίγες αυτές που μείναν
οι ώρες που θα χρειαστώ τα ποιήματα που γίναν
να τα εκδώσω και να γίνω πιότερο δοξασμένος
απ’ τον παλιό τον Όμηρο (που είναι και πεθαμένος).
Είσαι διπλά τυχερός… Και φίλος του Αδώνιδος και ψαχουλευτής των αρχείων του.
Σε φθονώ..
Καλή χρονιά!
Δεν είναι τρολιά;
Όσο τρολιά ήταν το «γαργάλατα» του Νόβα Αθανασιάδη…
Αν με εννοείς…
🙂
Kαλή χρονιά
Έχει εκδοθεί δηλαδή τέτοια συλλογή από άλλον, που χρησιμοποίησε το όνομα του Αδώνιδος;
Ένα στοιχείο της αναρτήσεως πάντως που είναι καθ’ όλα αληθές είναι το εξής:
http://www.902.gr/eidisi/ygeia/34413/ypoyrgos-ygeias-pros-nosokomeia-eispraxte-haratsi-ton-25-eyro
Επίσης +1 € για κάθε συνταγή φαρμάκων,,,,
Σκέτο ποίημα
Παναζία μ’! 😮
Όταν η ποίησις αναγεννά το θρησκευτικό συναίσθημα των αναγνωστών, είναι ποίησις με το … άλφα κεφαλαίο
Είμαι υποτασσική. Ευτυχώς, γιατί ανέβασα πίεση διαβάζοντας τον «διάλογο» με τον άστεγο. Τα υπόλοιπα μπορεί να είναι γραφικά ή και υλικό για ψυχιατρική μελέτη. Αυτό όμως για τον άστεγο είναι πρόσκληση για ΠΟΛΥ ΞΥΛΟ.
Μόνο ποίηση…
Όχι πίεση…
Όχι βία
…πλεουν τα μηλα στον αφρο πλεουν και οι κουραδες!!!
Δημώδες;
Η Ευγενία ραπίζει με χάριν τον αέρα
ενόσω
οι επικοί στίχοι του ποιητού
κάμνουν τας παρείας νεαράς ελληνοπρεπούς ελληνίδος του ντάνσιγκ γουιθ δε σταρς να βάφονται μετά ερυθρού (θεός φυλάξοι) χρώματος. .
Ωχ, τα σκώτια μ’, σε καλό σ’ άνθρωπέ μ’, ψόφσα απ’ του γέλιου κι ιγώ ου άμαθους από πίοιησ’ ου σαρακατσάνους.
Σαρακατσάνοι και Κρητικοί
πρωτευουσιάνοι κι επαρχιώτες
Πόντιοι, Θράκες, Σαλονικιοί,
Πελοποννήσιοι αλλά και Χιώτες,
ιδού η Ποίηση χορταστική
ιδού η Ποίηση, να φαν κι οι κότες
Φοβερη τρολιά Allu Fan Marx ! Εσκασε χαμογελο σε πικραμένα χείλη.
Όσο υπάρχουν τέτοιες αναρτήσεις δεν χάθηκε τίποτε….
Να ευχαριστήσουμε τον Άδωνι που υπάρχει….
😉
Προσοχή! καταισχυνῶ είναι ο μέλλοντας και το σωστό, καταισχύνω είναι οριστική ενεστώτα, δηλ. τώρα στο παρόν συνεχώς δεν τα ντροπιάζει ο… Ά(η)δωνις (απότο αηδία και όχι από το αηδόνι… μαρτυρείται και η ορθογραφία Άιδωνις απότο Αίδωνεύς-Άιδης… ίσως όμως πρόκειται περί παρετυμολογίας από την θητεία του στο υπ. Υγείας και κατά συμφυσρμό με τον μύθο του ΕΣΥκληπιού-που τον πέθαναν επειδή ανέστησε τον Ιππόλυτο πολλούς, εν προκειμένω τον Λοβέρδο, ξεπερνώντας τα όρια και φθάνοντας την Ύβρη!)
Η ελληνική μυθολογία σε απ΄ευθείας σύνδεση με την ελληνική πραγματικότητα…
🙂
Εύγε για την τρολιά που έφτιαξες στο πνεύμα του μεγάλου στοχαστού!
Ήδη την έχουν αναδημοσιεύσει πολλοί που την έχαψαν αμέσως .
Το βράδυ αναμένω τον Άδωνη να βγαίνει στα κανάλια και να διαψεύδει την έκδοση εκτός αν θεωρήσει πως καλύτερα δεν θα έγραφε ο ίδιος οπότε θα κάνει μόκο ελπίζοντας να καταλάβει και αυτός μια ισάξια θέση με τον Χυτήρη και τον Κουράκη στο ποιητικό πάνθεο των πολιτικών!
Την έχαψαν; Οh mon dieu… τι πεζή έκφρασις!
Η ποίησις του Αδώνιδος, του Χυτήρη, του Μπογδάνου, του Παναγιωτόπουλου είναι crème de la crème… Ο αναγνώστης την απολαμβάνει με όλες τις αισθήσεις του
Ένα ακόμα νόμπελ για την ελληνική ποίηση.
Θα σαρώσουμε τα διεθνή βραβεία
Άκουσον του επροτάθει θέση διευθυντού εις MEGAν.
Θέλουν όλους τους ποιητάς δικούς τους!!!
Μόλις βαρεθεί να μάς σώζει μέσω της πολιτικής θα μεταπηδησει στην διασκέδαση
βαθιά κουφάλα εξέτρεφα
εις πίσω τραπεζίτη
επικαλέσθην και Χριστούς
Παλλάδας , Παναγίας
όμως ο πόνος έμενε
επίμονος κι επώδυνος
και τελικά με γιάτρεψε
η ποίηση του Αδώνιδος
Θεραπευτική για την ψυχή αλλά και για το σώμα (κυρίως για τις κουφάλες) η ποίησις του Αδώνιδος
Πραγματικά πολύ έξυπνο και αστείο, ταιριαστό με την «προσωπικότητα» (λέμε τώρα) του Αδώνιδος Σπυρίδωνος, πολύ γέλασα. Μόλις όμως θυμήθηκα οτι είναι υπουργός, και μάλιστα δημοφιλής, πάγωσε το γέλιο μου.
Αυτός ο λαός έχει στείλε στην βουλή τη Σάρα, τη Μάρα και το Κακό συναπάντημα…
Και για να το πω ποιητικά:
Ότι λάμπει στο γυαλί,
βρίσκει θέση στη βουλή
Ακριβώς έτσι, δυστυχώς.
παραμερίζουμε ποιητή για να ξεράσεις
Έχει πρόβλημα το «Π» στο πληκτρολόγιό σας;
🙂
μα καλα, ολοι εσεις που τοσο πολυ κουτσομπολευετε το θεμα , δεν εχετε σοβαροτερη δουλεια να κανετε ? ειναι θεμα για ενασχοληση αυτο ? οκ το ειδαμε σαν ειδηση του λεπτου, φυγαμε για άλλα. Κρυαδες και εξυπναδες…..στα ορια του αυνανισμου. Ορισμος Νεοελληνων.
Nα έρθεις κι αύριο, να μας πεις με τι να ασχοληθούμε…
Προφανώς σαν Παλαιοέλλην, θα αυνανίζεσαι πολύ, για να γνωρίζεις τα όρια του αυνανισμού. Σούχω νέα, υπάρχει κι άλλη μέθοδος για ηδονή εκτός απο το εργόχειρο, και γνωρίζεις και κόσμο.
Προχθές πέτυχα πρώην συνδικάλα του μπατσοκ σε νοσοκομείο, νυν οπαδό του Αδώνιδος… Λέω να της το στείλω!
Θα το λατρέψει…
🙂
Είστε αντιποιητές και παραχαράκτες… ο Adonis μου απέστειλε το σωστό ποίημα…. Τάσο Σάλτα, κούλαρε λίγο φίλε μου…
Η Άρτεμίς μου δεν μνησικακεί δια να εξαπολύσει τους κύνας κατά του ελαφόμορφου Ακταίωνος
Η Αθηνά μου δεν πωλεί Σκορπιούς στας αγοράς
Η Αφροδίτη μου κρατεί το πέος που της χάρισε ο ερωτιδεύς Παπάρις
Η ωραία Ελένη μου κρατεί κάτοπτρον αργυρούν όταν αυνανίζεται
Η Δήμητρα μου κρατεί το στάχυ το χρυσόν διά να θρέψει τους ψωμόλυσσες της γής.
Η δικιά μου θεά, η Ευγενία,
την καρδιά μου κρατεί στα τρυφερά της χέρια.
Και μίαν ράβδον μαέστρου
για να διευθύνει την μουσική της λαγνείας μου
ραπίζοντας με χάριν τον ποπό μου ασκαρδαμυκτί.
Aυτό που ανάρτησες, είναι η πρώτη γραφή του ποιήματος.
Το δούλεψε όμως ο ποιητής πάρα πολύ… Και αφαίρεσε τα ραπίσματα του πωπού.
Τα εν οίκω μη εν δήμω…
Παραφρενάλια!!!
Ειδική κατηγορία στην επιστήμη που διακόνεψε ο Σίγκμουντ…
M’ αρέσει η λέξη.
Παρα-φρενάλια…
Κατoχυρώνεται
🙂
«Περί Αδώνιδος παραφινέλαια» η ποίησις 😉
Χάνει λάδια αφού!!!
Αν αυτός χάνει μια φορά λάδια, σκέψου τι γίνεται με τους ψηφοφόρους και τους θαυμαστές του… Χάνουν κατά ριπάς!
Βλέπω πολλά να σχολιάζονται σε άλλοτε άλλο ύφος
όμως εκείνο που παραγνωρίζουμε μέσα στη φαιδρότητα μας
είναι πως αυτοί κάνουνε το έργο τους όπως ετάχθη
μέσα στην ευδαιμονία μας παράταση ζωής παίρνουνε
και πολλά μας ετοιμάζουν
χάριν της ανάλαφρης σιωπής μας
Δεν παραγνωρίζουμε τίποτε αγαπητέ…
Η Σάτιρα ούτε ανάλαφρη είναι ούτε σιωπή είναι
αχ! τι ωραια ποιηματακια… Αχ
Ουκ εά με καθεύδει το (του) Αδωνιδος τρόπαιον
καποιες φορές ξαναγυρνω μεσ’ τα παλια λημέρια
και ναπου ξαφνου επεσα σε τουτα τα αστερια
ξαναγυρνω μες την οπή του χρονου του Αλήτη
κι ανακαλυπτω ποιητην με Πινοκίου Μύτη
Μη ταχα ειναι ο Σουρής μήν ειναι ο Καρυωτακης;
η μηπως ειν’ ο ποιητής ο μπαρμπας μου ο Τακης ;
Μην ειναι ενα φάντασμα; ηρως του εικοσιένα;
μην ειναι τα χρονακια μας που φευγουν ένα ενα;
Μηδέ Σουρή ποιηματα ουτε του Καρυωτακη
Μοναχα του Αδ -ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑ ποιηματακι
τογραψε το εξεδωσε και πα να το πουλησει
οπως και ο Αλέξανδρος τον Γορδιο θα λύσει
Ποιηση βαθυστοχαστη σα λίμνη με Βατραχια
π’ολημερις κοαζοντας λιμναζουνε στα Βραχια
ποιηση του ΑδΟνειδος σα κοψη απο ξυραφι
που -σα νυστερι -χειρουργεί κι εχει μυαλο χρυσαφι –
Ω! ΠΟΙΗΤΑ Αδωνιδα δεν εχεις ποιον να μοιασεις
Ολοι παραμεριζουμε τωρα για να περασεις
Μεσα στη λυπη την βαθια και στο παραπονο μας
Η ποιηση του Αδ-ονειδος , βαλσαμο ειναι εντος μας ..
Νόσφυ, all time classic
🙂
Η Ελλάδα (η Ελλάς) Βρισκόταν στην 14η παγκόσμια θέσει. Σήμερα στην 94η η Περσία ήταν την εποχή εκείνη η σημερινή Αμερική. Δεν είδα κανένα αριστερό να πουλάει την Ελλάδα στους σημερινούς Πέρσες. Οι Εφιάλτες οι σημερινοί που προδίδουν ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ δεν βρίσκονται στα αριστερά ΡΕ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΟ! Βρίσκονται στην ΤΣΟΓΛΑΝΟΠΑΡΕΑ ΣΟΥ! Όσο εσένα « Allu Fun Marx » Μόνο το ψευδώνυμο που φέρεις δείχνει πόσο Εφιαλτοστόγλανος είσαι. Εδώ οι Έλληνες χάνονται και ο Ελληνισμός και τα κυβερνητικά Εφιαλτοτσογλάνια βαυκαλίζονται με την ποίηση του Μπουμπούκου για να καλύψετέ την αισχύνη σας και την Εφιαλτοκρατούμενη τάξη σας! ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΑΣ!
Εκτός του ότι είσαι ωραίος,
χαμπαριάζεις και βραδέως
Αυτό το είπε στο μπερντέ ο Καραγκιόζης
Ο Καραγκιόζης τό ‘πε στο μπερντέ
Ο Παύλος τά ‘κανε μελντέ
* μπελντέ
Συγχωρεμένος…
Σ’ αυτό το μπλογκ τιμούμε τον Καραγκιόζη, την Ιστορία και τον λαϊκό Πολιτισμό που κουβαλάει στην καμπούρα του…
-ΕΙΜΑΙ Ο ΧΡΗΣΜΟΣ
Σου το έχρησα καταραμένε Έλληνα!
Από τότε που έκλεψες τη φωτιά των Θεών.
Και έγινες απόγονος του κλέφτη.
Θα σέρνεις την ευχή, αλλά και την κατάρα.
-Είμαι ο χρησμός.
Με το φως που σου έδωσε η φωτιά,
Θα φτιάχνεις θαύματα και όταν τα
Φτιάχνεις θα έρχονται λαοί κατώτερη σου
Και θα στα παίρνουνε για δικά τους.
Και θα σε κατοχεύουν και θα σε σκοτώνουν.
Και δεν θα σου παίρνουν μόνο το δέκατο,
Όχι.
Αλλά το όλο σου.
-Είμαι ο χρησμός.
Θα αγωνίζεσαι να φτιάξεις κάτι.
Και μόλις το Φτιάχνεις.
θα στο παίρνουν.
Λαοί κατώτερη σου για δικό τους.
Και θα σε δυναστεύουν.
Γιατί δεν σου φτάνει να έχεις την ευχή
Του φωτός.
Έχεις και την κατάρα του προμηθέα.
-Είμαι ο χρησμός
Και η κατάρα θα σου βάζει δυνάστες
Τέτοιους, που Θάνε σαν δικοί σου
Και δεν θα είναι δικοί σου.
Σαν τον Εφιάλτη.
-Είμαι ο χρησμός.
Και το μόνο που θα σου έχει μείνει
Δικό σου και ανεκτίμητο
που δεν θα μπορούν
Να σου το πάρουν θα είναι
Η γλώσσα σου.
Αυτήν θα σου την νοθεύσουν
Και θα στην ρυπάνουν.
-Είμαι ο χρησμός.
Σαν τον Σίσυφο. Θα αγωνίζεσαι
να ανέβεις και μόλις φτάνεις
θα κατρακυλάς.
-Είμαι ο χρησμός.
Και θα σέρνεις την κατάρα σου.
Στους αιώνες των αιώνων.
Ασήκωτη κι αβάσταχτη.
Όταν θα μετράς αυτά που τραβάς,
Και θα λες γιατί; Και γιατί;
Μοιραίος κι αξιολύπητος,
Ανίκανος να γλιτώσεις απ’ αυτήν.
Θα σε βαφτίσουνε Ρωμιό
Κι ‘αν θα λες ότι είσαι Έλληνας
Θα σε καίνε ζωντανό
οι Βυζαντινοπαλατιανοί.
Με τους ξενοφερμένους
Ανθέλληνες εκκλησιαστικούς.
Για το μόνο ότι είσαι Έλληνας.
Αλλά την κατάρα θα την λύσεις Έλληνα.
Μόνο όταν θα κάτσεις απάνω
στη παλιά σου την πέτρα. Από μόνος .
Και η πέτρα μέσα στον οραματισμό
Της ρέμβης, σαν την Πυθία,
Θα σου στείλει όλη την μνήμη Της Σοφίας,
Που μάζεψε όλους Αυτούς Τους αιώνες των Ελλήνων.
Λέγοντάς σου «ΕΝΩΣΟΥ»
Για να διώξεις την κατάρα
Που κουβαλάνε οι άλλοι μισοί
Από εσένα.
Κάθισε στις παλιές σου Πέτρες κι ’οραματίσου.
Και πάρε την μνήμη της Σοφίας.
ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ
————————
προσεχως
…στις οθόνες μας;
«Ενώσου», ποιος με ποιον;
Ο φονιάς με το θύμα;
Ο εκμεταλλευτής με τον ξεζουμισμένο;
Ο φασίστας με τον Κομμουνιστή;
Ο βιομήχανος με τον εργάτη;
Αυτή η ένωση κι αν είναι κατάρα….
Σκάσε.
Βούλωσ’ το πανηλίθιο πουτανίστικο στόμα σου και πάρε τηλέφωνο καμιά ψυχιατρική κληνική να σε μαζέψει.
Ακούγεσαι σαν υστερική μίζερη πουτάνα που κλαψουρίζει ανυπόστατα γελοία κουραδοκορακίστικα (όχι ότι δεν το κάνεις τώρα).
Δεν βγάζει νόημα αυτό που λές είναι απλά πέρα απο γελοίο. Απλά σκάσε. Σοβαρά τώρα, ντροπιάζεις τον εαυτό σου με παράλογες ανήκουστες ασυναρτησίες, βλάκα.
Μπακάγιαρο, μπάκα, μόρον, ίμπεσιλ.
Με συγκίνησε ο αλτρουισμός…
είτε μένουμε σε βίλα,
είτε μένετε σε παγκάκι
όλους μας σκέπει η Αθηνά η Παλλάδα…
Σκέψις εν κεφαλή Άδωνι και Σπυρίδων…
Μόνο που από το αριστερό άκρο
απουσίαζε ο Εφιάλτης.
Πάντα στο αριστερό άκρο βρίσκονται οι Εφιάλτες…
Ου…
Ου…
Ου…
Ου καταισχύνω,
Ω άνηρ αξιοπρεπή, αξιοθαύμαστε, αξιολάτρευτε..
πόσο Αξιολύπητος κατήντηκας!
http://www.youtube.com/watch?v=D9ezoeYE5ZA αυτο μου ηρθε πρωτο στο μυαλο!
ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΔΥΝΑΤΌΝ …
Λέει ο κύριος Άδωνις στην ποίησή του : » Φίλτατε μην λες ότι είσαι άστεγος – είτε μένουμε σε βίλα είτε μένετε σε παγκάκι – όλους μας σκέπει η Αθηνά η Παλλάδα και η Παναγιά η γλυκυτάτη μητέρα μας »… Ένας άστεγος η υποψήφιος για τον άλλο κόσμο θα είχε το δικαίωμα να σκέπτεται έτσι , θα είχε δηλαδή δικαίωμα στην ελπίδα. Όταν όμως ΚΑΡΑΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ που κυριαρχούν πια σε όλη τη χώρα (μάλιστα κατά…ζεύγη κυριαρχούν σε Υπουργεία , Δήμους, τηλεοράσεις , βίλες τεράστιες στο Μαρούσι , στοιχήματα σε συμβολαιογράφους κλπ ) έρχονται τώρα και σαν… ποιητές για να ψάλλουν σε δυο εκατομμύρια ανέργους Έλληνες της » Κλειούς τα προικιά » , αυτό ξεπερνά και την πιο χοντρή αλαζονεία. Δικαιολογημένα γράφει παραπάνω ο σχολιαστής ΌΤΙ : » Αυτό είναι πρόκληση για τους άστεγους ,μια πρόκληση για πολύ ξύλο »… Τι επιθυμεί ο ποιητής με μια τέτοια ποίηση των προκλήσεων; Να γίνει της… Ουκρανίας ; Τότε να μην λέει ότι τις ταραχές στην Ελλάδα τις προκαλούν οι αναρχικοί, οι αριστεροί , ο Τσίπρας κλπ . Ας πάει αλλού να ψάξει τους Εφιάλτες. Και αφού καταπιάνεται με ιστορία θα ξέρει ότι τους Πέρσες τους συμβούλευσαν και τους αποβίβασαν ως χωροφύλακες στον Μαραθώνα όχι τίποτα αναρχικοί η τίποτα αριστεροί της εποχής εκείνης , αλλά ορισμένοι σκανδαλωδώς και … κατά ζεύγη προνομιούχοι, επειδή ο λαός απαίτησε απαλλαγή χρεών – μνημονίων εκείνης της εποχής κι αυτοί είδαν να χάνονται τα… καραπρονόμια τους! Εν προκειμένω κάθε πόστο πχ της τηλεόρασης (Επιτροπές, τσελεμεντέδες, χορευτικά, μαεστρικά κλπ ) το έχουν καταλάβει της… » Κλειούς τα προικιά »! Ας άφηνε τουλάχιστον η ώριμη Κλειώ κι ένα πόστο σε κανένα πχ μικρό τριανταφυλλένιο άνεργο κοριτσόπουλο. Όχι βέβαια το πόστο της επιτροπής χορού ( Παναγία μου είναι για ειδικούς αυτά ) αλλά τουλάχιστον το πόστο του διαγωνιζόμενου. Το πόστο δηλαδή όπου ένα άνεργο κοριτσόπουλο χορεύει και ύστερα περιμένει με αγωνία το βαθμό της επιτροπής ( με ματάκια βουρκωμένα κλπ μια που η ανεργία σκοτώνει) . Όμως να που η ώριμη Κλειώ είναι ταυτόχρονα και στην επιτροπή αλλά και …στην αγωνία για το βαθμό της επιτροπής ως διαγωνιζόμενη! Δηλαδή ως ανώριμο μικρό άνεργο τριανταφυλλένιο κοριτσόπουλο αγχωμένο για το… μέλλον του! Μας τα πήραν δηλαδή όλα της » Κλειούς τα προικιά ». Ακόμα και την αγωνία μας πήραν ακόμα και το παγκάκι του άστεγου πήραν και τώρα περιμένουν ο …Ρίτσος να τους παραδώσει και την ποίηση! Αυτό θα πει συμτήρηση και διαφθορά . Κατά σύμπτωση τελευταία εκδόθηκε μια ακόμα ποιητική συλλογή της ποιήτριας Γιώγιας Σιώκου με τίτλο ΑΙΩΝΑΣ ΑΣΤΕΓΟΣ όπου στο ομώνυμο ποίημα της γράφει : Και καθώς κρουστά μετάξια σιγαλιάς θεσπέσια ξετυλίγονται ( Κλειούς παραφερνάλια σημείωση δική μας ) στρατιές λεηλατημένων ανέργων φυματικών , οργισμένων νεκρών, διασχίζουν χιονισμένες οροσειρές εγκατάλειψης , στα ερείπια του 21ου αιώνα και αλυσοδεμένοι σ’ ένα μίσχο απορίας , χάνονται στο άπειρο. Παλλαϊκό πέρασμα της Αππίας οδού χιλιάδων εσταυρωμένων»…
«Ποιητής εκ του προχείρου
ο έχων την μορφήν του χοίρου»
ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ
http://www.tlig.org/el/messages/581/
Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου, 1990
-Θα έρθω να σας ενώσω, ο Λόγος Μου δόθηκε και το Θέλημά Μου θα εκπληρωθεί. Εν τω μεταξύ, κάλεσε ένα έθνος που δεν γνώριζες ποτέ και δώσε τους τις οδηγίες που σου έδωσα, κι αν κάποιος «σοφός» σε κατηγορεί πότε πότε ότι Με αποκαλείς Πατέρα, θύμισέ του ότι σήμερα ένα Παιδί γεννήθηκε και το όνομά του είναι Θαυμαστός Σύμβουλος, Παντοδύναμος Θεός, Πατέρας του Μέλλοντος Αιώνος και Άρχων Ειρήνης. 5 Προσευχήσου γι’ αυτούς που αυτοαποκαλούνται διδάσκαλοι του νόμου, το πνεύμα τους να γίνει ταπεινό και φτωχό. Προσευχήσου όλα τα έθνη να έρθουν στο Φως Μου και η εκδίκηση που κατατρώγει τις καρδιές τους να ξεριζωθεί, ώστε η Ειρήνη Μου να αγκαλιάσει τις καρδιές τους.
Προσευχήσου η ανατολή να κάνει ειρήνη με τη δύση και ο βορράς με το νότο. Προσευχήσου αυτή η υπερβολική έπαρση και αλαζονεία που έχει καταλάβει ορισμένους ποιμένες Μου να αντικατασταθεί με την ταπείνωση. Προσευχήσου να καταλάβουν Τι εννοούσα λέγοντας «όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας και όποιος θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να γίνει δούλος σας. Όπως και ο Υιός του Ανθρώπου που δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για όλους.» 6Μιμηθείτε Με, τον Κύριό σας, και θα ζήσετε.
ΣΕ ΛΙΓΟ, ΜΙΑ ΘΥΕΛΛΑ ΦΩΤΙΑΣ ΘΑ ΣΑΡΩΣΕΙ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ
ΘΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ
http://www.tlig.org/el/messages/905/
Εγώ είμαι η Ελπίδα για τις άπιστες καρδιές
αλλά συγχρόνως το Σπαθί που διαχωρίζει τις καρδιές. Είναι τόσοι που πεινούν για το Λόγο Μου 6 … αλλά γιατί οι άνθρωποι κρύβουν τους θησαυρούς που σκορπίζω πάνω τους; Αν η Ψυχή Μου είναι κυριευμένη από λύπη, είναι γιατί το Ποτήρι της Δικαιοσύνης Μου ξεχειλίζει τώρα στα Χέρια Μου που είναι έτοιμα να χτυπήσουν και να μαστιγώσουν αυτή την άπιστη γενεά όπως ποτέ πριν. Έπειτα, σαν Πατέρας που είμαι, με συμπόνια και τρυφερότητα θα θεραπεύσω τις πληγές που θα προκαλέσουν τα ίδια Χέρια που θα χτυπήσουν… Αυτή είναι η μεγάλη Ελπίδα που Μου ζητάτε. Θα έρθω να τους φέρω όλους σπίτι και να θεραπεύσω τις πληγές τους. Σαν πατέρας που είμαι, θα περιποιηθώ τα πληγωμένα Μου παιδιά, θα ανταποκριθώ στις ανάγκες τους. Τότε θα μάθουν ότι από την αρχή ανήκαν σε Μένα και ότι ο Ων είναι Πατέρας και Κύριος.
ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ
http://www.tlig.org/el/messages/581/
Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου, 1990
-Θα έρθω να σας ενώσω, ο Λόγος Μου δόθηκε και το Θέλημά Μου θα εκπληρωθεί. Εν τω μεταξύ, κάλεσε ένα έθνος που δεν γνώριζες ποτέ και δώσε τους τις οδηγίες που σου έδωσα, κι αν κάποιος «σοφός» σε κατηγορεί πότε πότε ότι Με αποκαλείς Πατέρα, θύμισέ του ότι σήμερα ένα Παιδί γεννήθηκε και το όνομά του είναι Θαυμαστός Σύμβουλος, Παντοδύναμος Θεός, Πατέρας του Μέλλοντος Αιώνος και Άρχων Ειρήνης. 5 Προσευχήσου γι’ αυτούς που αυτοαποκαλούνται διδάσκαλοι του νόμου, το πνεύμα τους να γίνει ταπεινό και φτωχό. Προσευχήσου όλα τα έθνη να έρθουν στο Φως Μου και η εκδίκηση που κατατρώγει τις καρδιές τους να ξεριζωθεί, ώστε η Ειρήνη Μου να αγκαλιάσει τις καρδιές τους.
Προσευχήσου η ανατολή να κάνει ειρήνη με τη δύση και ο βορράς με το νότο. Προσευχήσου αυτή η υπερβολική έπαρση και αλαζονεία που έχει καταλάβει ορισμένους ποιμένες Μου να αντικατασταθεί με την ταπείνωση. Προσευχήσου να καταλάβουν Τι εννοούσα λέγοντας «όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας και όποιος θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να γίνει δούλος σας. Όπως και ο Υιός του Ανθρώπου που δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για όλους.» 6Μιμηθείτε Με, τον Κύριό σας, και θα ζήσετε.
ΣΕ ΛΙΓΟ, ΜΙΑ ΘΥΕΛΛΑ ΦΩΤΙΑΣ ΘΑ ΣΑΡΩΣΕΙ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ
ΘΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ
http://www.tlig.org/el/messages/905/
Εγώ είμαι η Ελπίδα για τις άπιστες καρδιές
αλλά συγχρόνως το Σπαθί που διαχωρίζει τις καρδιές. Είναι τόσοι που πεινούν για το Λόγο Μου 6 … αλλά γιατί οι άνθρωποι κρύβουν τους θησαυρούς που σκορπίζω πάνω τους; Αν η Ψυχή Μου είναι κυριευμένη από λύπη, είναι γιατί το Ποτήρι της Δικαιοσύνης Μου ξεχειλίζει τώρα στα Χέρια Μου που είναι έτοιμα να χτυπήσουν και να μαστιγώσουν αυτή την άπιστη γενεά όπως ποτέ πριν. Έπειτα, σαν Πατέρας που είμαι, με συμπόνια και τρυφερότητα θα θεραπεύσω τις πληγές που θα προκαλέσουν τα ίδια Χέρια που θα χτυπήσουν… Αυτή είναι η μεγάλη Ελπίδα που Μου ζητάτε. Θα έρθω να τους φέρω όλους σπίτι και να θεραπεύσω τις πληγές τους. Σαν πατέρας που είμαι, θα περιποιηθώ τα πληγωμένα Μου παιδιά, θα ανταποκριθώ στις ανάγκες τους. Τότε θα μάθουν ότι από την αρχή ανήκαν σε Μένα και ότι ο Ων είναι Πατέρας και Κύριος.
Θα κάνω τα χείλη τους να διακηρύξουν: «ευλογημένος ο Κύριός μας», κι ακόμη μια φορά θα διακηρύξουν τη Βασιλεία των Ουρανών. Θα την διακηρύξουν όπως ποτέ πριν γιατί θα τους δώσω νέα καρδιά… Γι’ αυτό μην απορείς που σ’ αυτές τις έσχατες μέρες οι άνθρωποι είναι αλαζόνες και προδίδουν ο ένας τον άλλο. Μην απορείς για τους πολυάριθμους ψευδοπροφήτες που φανερώνονται και για τους ψευδοδιδασκάλους που διαδίδουν πλάνες και παρερμηνεύουν τις Γραφές… Όχι, μην απορείς παιδί Μου, που οι άνθρωποι σε χλευάζουν όταν λες: «Πιστεύω στον Πατέρα μου στον Ουρανό. Πιστεύω σε ένα Θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα. Πιστεύω στην ένδοξη ζωντανή Παρουσία του αγαπημένου Του Υιού στην Θεία Ευχαριστία. Πιστεύω στον Ιησού Χριστό, που συνελήφθη δια του Αγίου Πνεύματος και γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία.»
Allou Fun Marx, μας λείπεις 😦
nice line:F xronia polla
Επιπλέον τα κούτσουρα στο νερό.
Να σου και οι κουράδες
Που ‘σαί Άδωνης τρανέ
Να σε δούν μανάδες.
Να σε καμαρώσουν πανίβλακα μου παλίκαρε
Ακόμα και τα ζουζουνάκια
Να χαρούν τη μαλακία σου
Καθετίς πολιτικά πουστράκια
Είπια και καθαρό νερό
Μα ΣΚΑΤΙΛΑ το όνομα σου
Που σα τόσο βλάκας το έκανες εσύ
Ίδιο με τα σκατόμυαλα σου
Θα σε γαμάω πρόσχαρα
Ημέρα με τη νύχτα
Γιατί το γέλιο προκαλείς
Με κάθε σου σκατίτσα
Θυμάμαι που εμείς τ΄ αγόρια, τότε, στα όρια της εφηβείας, για να ρίξουμε κοπέλες και να πηδήξουμε, ως δόλωμα γράφαμε ποιήματα· πολλές φορές τα δημοσιεύαμε, ακόμα και «ιδίοις αναλώμασι» τα εκδίδαμε. Πολλοί από μας τα κατάφερναν. Άλλοι πάλι, τόσο προσκολλημένοι σε κείνο το πάθος το νεανικό, το διατηρήσανε ως μονογαμική σχέση ακόμα και εξωσυζυγική για όλη τους τη ζωή και ακάθεκτοι, υπερήφανα διατυμπανίζοντας τη συνέπειά τους, συνεχίζουν να το εξασκούν ασταμάτητα.