Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λαϊκή… εβδομάδα

23/09/2008

Ας δούμε πώς θα ήταν μια συνηθισμένη εβδομάδα μας, αν έπαιρνε χρώμα,άρωμα και ήχο, από τα παλιά λαϊκά τραγούδια.
Και να, ξεκινάμε από την Δευτέρα. Την πρώτη εργάσιμη μέρα της εβδομάδας. Ποιος θα διαφωνήσει με την άποψη του Σ.Σταύρου ότι είναι «δύσκολη μέρα η Δευτέρα» ;


Δύσκολη μέρα η Δευτέρα,
χαρά χαμένη η Κυριακή,
ξεκίνα για την βιοπάλη
μέχρι την Κυριακή την άλλη.

Γύρω από την ίδια κεντρική ιδέα (δηλαδή: φτου, γαμώτο, πάλι δουλειά!) αναπτύσσονται και οι στίχοι του Διονύση Τζεφρώνη για το τραγούδι του Γιώργου Ζαμπέτα «Βουρκωμένη Δευτέρα». Το ακούμε από την Ελένη Ροδά:

Βουρκωμένη Δευτέρα
Η χειρότερη μέρα
Η καινούρια βδομάδα
Δεν περνά δεν περνά η ρημάδα

H Τρίτη για διάφορους λόγους θεωρείται «Γρουσούζα Τρίτη». Είτε πέφτει στις 13 του μηνός, είτε όχι.
Και δεν το λέω εγώ, που, χτύπα ξύλο και φτου φτου σκόρδα, δεν είμαι προληπτικός. Το τραγουδάνε οι κυρίες Τζένη Πάνου και Καίτη Θύμη. Σίγουρα θα έχουν τους λόγους τους.

Πάντοτε περίμενα πώς θα μετανοιώσεις
πως θα ξαναρχόσουνα να με ανταμώσεις.
Κι απ΄ την γρουσούζα εκείνη Τρίτη
δεν ξαναφάνηκες άλλο στο σπίτι.

Η Tετάρτη για την Άντζελα Πέρρα δεν είναι μια μέρα «πέρα βρέχει». Είναι μια «Τετάρτη Πληγωμένη». Βλέπετε ο έρωτας δεν σταματάει να πληγώνει ακόμα και… μεσοβδόμαδα.

Βραδιά γεμάτη βάσανα βραδιά γεμάτη δάκρυ,
ήτανε θλιβερή βραδιά, ξημέρωνε Τετάρτη.
Κι ας λέει ο κόσμος κι ο ντουνιάς Τρίτη καταραμένη
για μένα είναι στη ζωή Τετάρτη πληγωμένη

H Πέμπτη,όμως, φαίνεται ότι δεν ενέπνευσε τους δημιουργούς του λαϊκού τραγουδιού.Όσο κι αν έστυψα το μυαλό μου, όσο κι αν έψαξα σε σχετικά site, δεν βρήκα λαϊκό τραγούδι που να αναφέρει στον τίτλο του την Πέμπτη.


Με εξαίρεση βέβαια το γνωστό «Τρίτη-Πέμπτη μακαρόνια», ένα τραγούδι της φυλακής του Πρόδρομου Τσαουσάκη, το οποίο λόγω θέματος δεν δένει με τα υπόλοιπα τραγούδια του ποστ αυτού.

Πέμπτη αργία λοιπόν και πάμε στην Παρασκευή. Μη κοιτάτε στις μέρες μας, που λόγω πενθημέρου, δημόσιοι υπάλληλοι και  μαθητές αναφωνούν «thanks God, it’s Friday». Η Καίτη Γκρέυ και ο Δημήτρης Ρουμελιώτης διαφωνούν ριζικά. Ακούστε τους στο τραγούδι του Μπάμπη Μπακάλη «μια θλιβερή Παρασκευή»

Μια θλιβερή Παρασκευή
πριν πέσει το σκοτάδι
το δόλιο το σπιτάκι μου
μου τό’κανες ρημάδι.

Για την συνέχεια σκόπευα να βάλω το «καταραμένο Σάββατο» του Χρ. Κολοκοτρώνη με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Δυο βαριά τραγούδια όμως συνεχόμενα, θα έπεφταν πολύ βαριά στα ευαίσθητα αυτάκια σας , οπότε διαλέγω ένα πιο ανάλαφρο τραγούδι. «Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο» από την ομώνυμη ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη. Είναι τραγούδι των Αλέκου Σακελλάριου, Κώστα Πρετεντέρη και Κώστα Καπνίση. Το τραγουδάει η Ρίτα Σακελαρίου, η οποία ερωτευόταν ανεξαρτήτως ημέρας και ώρας. Και αδιακρίτως ηλικίας, φυσικά.


Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο
είναι μυστήρια μέρα,
κρατάει η χαρά μια Κυριακή
και σβήνει την Δευτέρα

Για το τραγούδι της Κυριακής, η επιλογή είναι μονόδρομος. Ο Βασίλης Τσιτσάνης με την «Συννεφιασμένη Κυριακή» του, έχει σημαδέψει όχι μόνο τις Κυριακές μας, αλλά ολόκληρο το ελληνικό τραγούδι.Ας ακούσουμε την Μαρίκα Νίνου να ερμηνεύει μαζί με τον ίδιο τον Τσιτσάνη το τραγούδι-δεύτερο εθνικό ύμνο.

Συννεφιασμένη Κυριακή
μοιάζεις με την καρδιά μου,
που έχει πάντα συννεφιά,
Χριστέ και Παναγιά μου.

Ξεκινήσαμε με μια «Βουρκωμένη Δευτέρα» και τελειώσαμε με μια «Συννεφιασμένη Κυριακή».
«Μαύρη» εβδομάδα πραγματικά.
Ευτυχώς, που οι δικές μας βδομάδες είναι λιγότερο μαύρες.
Ή μήπως δεν είναι τελικά;

*Την εικονογράφηση του ποστ επιμελήθηκε η «μαμά, ετών 37». Δεσμεύομαι ότι… αν ποτέ γράψω το άσμα που το λαϊκό ελληνικό τραγούδι χρωστάει στην Πέμπτη, θα της το αφιερώσω.
🙂

28 Σχόλια leave one →
  1. 23/09/2008 11:20 μμ

    😆

    Να το γράψεις, άντε!!!
    *το τραγούδι της Δευτέρας, θα το κάνω ύμνο, στο είπα;
    «Δύσκολη μέρα η Δευτέρα»

    υγ. άκου ντέρτι FM!!!
    Πώς σε κάνω παρέα ακόμα, απορώ…. :pp

    🙂

  2. Δήμητρα permalink
    23/09/2008 11:33 μμ

    Ε τώρα εγώ φταίω που μου ρθε στο μυαλό το Στρουμφοτράγουδο
    Δευτέρα κάτι έχω
    Την Τρίτη δεν αντέχω
    Τετάρτη πως βαριέμαι την Πέμπτη δεν κρατιέμαι
    Παρασκευή πρωι τραλαλαλαλαλαλα
    Απ όλες τις ημέρες η Κυριακή μ αρέσει!!!!!!

  3. 24/09/2008 12:41 πμ

    Ντεννντικέιτεντ σσσπέσιαλ στο ντέρτι εφ… εμ!

    Μας την πέσανε μια Πέφτη
    στου Γιωργή του θεομπαίχτη
    το κουτούκι το κρυφό

    Είμαστε αντροπαρέα φίνα
    με χρυσόξανθη ρετσίνα
    και μπουζουλομπαγλαμά
    να γλυκαίνει το νταλγκά

    Το νταλγκά για κάποια Εύτυ
    που χε δαχτυλίδι μέση
    και γελάκι ζηλευτό

    Μας την πέσανε μια Πέφτη
    κι ήτανε παν στο συρτό
    τα καρτάλια ένα σωρό
    που ζηλέψαν τα κοράλια
    που φορούσε στο λαιμό

    Εύτυ δε μας πάει η Πέφτη
    ραντεβού Παρασκευή
    στου λαμόγια του Γιωργή
    το κρυφό το μαγαζί

    Αφεντικόοο να κλείσω τα φώτα ή περιμένουμε κι άλλους;)

  4. 24/09/2008 1:17 πμ

    Υπάρχει, βεβαίως, η Πέμπτη Συμφωνία του Μπετόβεν (σε Ντο ελάσσονα), αλλά – θα μου πείς – δεν έχει στίχο. Συν τοις άλλοις, δεν είναι και πολύ νταλκαδιάρικο το άσμα. 😀

  5. 24/09/2008 1:59 πμ

    Τα αυτάκια αντέχουν και πιο βαριά άσματα και φούλ Καζαντζίδη!

  6. 24/09/2008 11:28 πμ

    @ Νατάσα: Το θέλεις σε ζεμπεκιά;

    Πέμπτη σταυρώσαν τον Χριστό
    Πέμπτη σταυρώθηκα κι εγώ.
    Μα κάτσε μην αναστηθώ,
    κι έξω απ΄το σπίτι σου στηθώ.
    Ρεφρέν
    Και τρέξουν τα κανάλια
    της τηλεόρασης
    και όλα τα ρεμάλια
    της πάνω κόλασης

    😮

    @ Δήμητρα:
    Είπαμε να το κάνουμε Ντέρτι-FM, αλλά εσύ μας το γυρνάς στην παιδική ζώνη του ALTER με τα στρουμφάκια…
    🙂
    @ Ρούλα:
    Από το στόμα μου το πήρες το σουξέ!
    Με πρόλαβες!
    Άχ αυτή η Εύτυ…
    @ Zorba: υπάρχει και η Πέμπτη φάλαγγα, η πέμπτη εξουσία, η πέμπτη σφραγίδα κλπ…
    Σουξεδάκι έψαχνα όμως εγώ…
    🙂

    @ Gr-Rider: ε, αφού αντέχετε, επιφυλάσσομαι για επόμενο ποστ.
    Kαι όποιος αντέξει.
    🙂

  7. 24/09/2008 1:16 μμ

    Τς τς τς!!!

    Τι ταλέντα!!!

    Ψάχνω για συνθέτη, την «εκτελέστρια» την έχουμε έτοιμη! :ppp
    🙂

  8. 24/09/2008 4:32 μμ

    Εξαιρετική ανάρτησή σου με τη μελοποιημένη και μελωδική εβδομάδα
    🙂

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

  9. 24/09/2008 8:34 μμ

    Marks and Sparks για αυτό και εγώ διαλεξα Τετάρτη να ερθω Αθήνα για να βάλω ένα χαμογελο στα πρόσωπα μια και είναι είναι πληγωμένη 😉

  10. 24/09/2008 9:05 μμ

    Εγω ειμαι με τον Ζορμπά και την Πέμπτη…του Μπετόβεν, ετσι για να σκάσει το σκασμενο το Νατασσακι το οποίον πού το χανεις πού το βρισκεις σε τραγουδάδικα και συναυλίες είναι…Ουφ…. Νατασσακιον κι εσύ και οι μουσικές σου…
    Αλλού εσυ κλεισε τα ωτα σου.Δεν σε αφορούν οι κουβέντες μεταξύ γυναικών.
    Καλως την Πενελοπε

  11. 24/09/2008 10:28 μμ

    @ Ριτσάκι μου!!!!
    😆

    έκαστος στο είδος του -εσύ με την Ute Lemper σου στα Ηρώδεια και στα μέγαρα, εμείς με το Στόκα, την Αλεξίου και το Μάλαμα στις συναυλίες -άντε και το Χαρούλη στο Κορωπί 😉

  12. 24/09/2008 11:43 μμ

    Απίστευτο, τέλειο πόστ! Ξέχασες την ταινία ποτέ την κυριακή!! 😉

  13. 25/09/2008 1:53 μμ

    Αφεντικό! Ξέχασες το:
    «Την Παρασκευή το βράδυ, Παναΐτσα μου
    μου ετοίμασες με δάκρυα τη βαλίτσα μου!»
    Μα τι διάλο; Όλοι Luis Vuitton έχουτε πια;

  14. 25/09/2008 2:57 μμ

    Καταρχάς (ή καταρχήν) καλό χειμώνα!

    Ωραίο το θέμα, μπράβο!

    Για Πέμπτη, εκτός από τα μακαρόνια, υπάρχει τραγούδι «Τετάρτη-Πέμπτη» αλλά δεν είναι λαϊκό, υπάρχει δίσκος «Πέμπτη απόγευμα» της Σοφίας Παπάζογλου (πολύ καλή) αλλά χωρίς πεμπταίο τραγούδι, και υπάρχει και εμβατήριο «Την Πέμπτη ήμουν λεύτερος». Αν θες, στο στέλνω.

  15. Καναλιώτης permalink
    25/09/2008 4:14 μμ

    Για την Πέμπτη υπάρχει το «Μεγάλη Πέμπτη» του Νίκου Γκάτσου. (Μουσική Χρήστος Τσιαμούλης, Πρώτη εκτέλεση Αλκίνοος Ιωαννίδης)

    Αυτός που κρέμασε τον ήλιο
    στο μεσοδόκι τ’ ουρανού
    κρέμεται σήμερα στο ξύλο
    ίλεως, Κύριε, γενού.
    Και στ’ ασπαλάθια της ερήμου
    μια μάνα φώναξε, παιδί μου.

    Με τ’ Απριλιού τ’ αρχαία μάγια
    με των δαιμόνων το φιλί
    μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια
    μπήκε κοράκι στην αυλή
    κι όλα τ’ αγρίμια στο λαγκάδι
    πήραν το δρόμο για τον Άδη.

    Θα ξανασπείρει καλοκαίρια
    στην άγρια παγωνιά του νου
    Αυτός που κάρφωσε τ’ αστέρια
    στην άγια σκέπη τ’ ουρανού
    κι εγώ κι εσύ, και εμείς κι οι άλλοι
    θα γεννηθούμε τότε πάλι.

  16. 25/09/2008 4:41 μμ

    Είπα να το στρουμφίσω το θέμα («Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω κλπ) αλλά υπάρχει ένα σοβαρό θέμα που παρατήρησα. Γιατί τόσο μισητή η Δευτέρα; Γιατί τόσο μισητή η δουλειά; Πόσο ισορροπημένος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που μισεί τόσο πολύ τη δουλειά του; Απάντηση: καθόλου. Θα μού πεις, μπορεί κανείς ν αγαπά την πολύωρη δουλειά σε εργοστάσιο ή βιοτεχνία ή γιαπί; Θα σοπύ πω, όχι μόνο μπορεί, αλλά και πρέπει- αλλιώς τί να την κάνεις τη ζωή;

    Και πάλι θα πει κανείς ότι μιλάω εκ τού ασφαλούς, έχοντας μια δουλειά που υπεραγαπώ και μού ταιριάζει γάντι. Τ¨ελος πάντων, πολύ μεγάλη κουβέντα και η ώρα δύσκολη… τα ξαναλέμε!

  17. 25/09/2008 7:26 μμ

    Τελικά κοτσάνα είπα γιατί κοίταζα τα κατάστιχα αλλά όχι τα ίδια τα τραγούδια.

    Το «την Πέμπτη ήμουν λεύτερος» είναι σε έναν (ενδιαφέροντα) δίσκο που έχει τίτλο Εμβατήρια, αλλά δεν είναι εμβατήριο, είναι σύνθεση του Μίκη αντιδικτατορική, σε ερασιτεχνική λαθραία ηχογράφηση τον Ιούλιο του 1967, με τον Μίκη να τραγουδάει α καπέλα και να χτυπάει το χέρι στο τραπέζι για υπόκρουση.

    Οπότε, ίσως αξίζει ν’ ακουστεί κι ας μη συμφωνεί απόλυτα με τις προδιαγραφές:
    [audio src="http://rapidshare.com/files/148319672/10_Thn_Pempth_hmoun_leyteros.mp3" /]

  18. 25/09/2008 10:20 μμ

    Μα θλιβερή η Παρασκευή;Αφού μετά έρχεται το σαββατοκύριακο!
    Υ.Γ.:Το δικό μου blog το διαβάζει κανείς;Αν είναι να το σταματήσω ρε παιδιά…

  19. 25/09/2008 10:21 μμ

    http://www.stainwords.blogspot.com
    για όποιον θέλει…

  20. 25/09/2008 11:34 μμ

    @ Γλαρένια: Thanks.
    Όταν θα κάνουμε την «έντεχνη εβδομάδα» , θα μπει και το «βράδυ Σαββάτου» με τον Παπακων/νου. Αυτή η εβδομάδα ήταν «λαϊκή»
    😉

    @ Penelope: Να φέρεις και τον Τζόνι μαζί. Να παρηγορήσει την Άντζελα Πέρρα.
    Διότι η ¨Αντζελα Πέρρα, είναι πέρα για πέρα πληγωμένη τις Τετάρτες, όπως λέει και το τραγούδι της.
    🙂

    @ Ρίτσα: Απαπαπαπά! Η μία με τους έντεχνους, η άλλη με τους κλασσικούς.
    Πού πάω εγώ με τα ρεμπετολαϊκά ;
    :p

    @ Άννα: Ευχαριστώ για τον καλό λόγο.
    Δεν το ξέχασα το «Ποτέ την Κυριακή»…
    Η «συννεφιασμένη Κυριακή» έδενε καλύτερα με το ύφος του ποστ.

    @ Σκύλε της Β.Κ: Καλά εγώ έχω καμιά δεκαριά Luis Vuitton … Μόνο που είναι made in China.

    @ Nίκο Σαραντάκο: Τώρα που πιάσαμε Φθινόπωρο, ας ευχηθούμε και καλό Χειμώνα.
    Κοντά είναι πια.Τον δίσκο του Μίκη (Εμβατήρια) ομολογώ ότι τον αγνοούσα.
    Είναι ντοκουμέντο εποχής πάντως.

    @ Καναλιώτη: Ούτε αυτό το τραγούδι το ξέρω.
    Σε ποιον δίσκο ανήκει;

    @ Μαύρε Γάτε: Λίγοι έχουν δουλειά που τους ταιριάζει γάντι. Μα πάρα πάρα πολλοί έχουν δουλειά που τους σφίγγει σαν κορσές.
    Μια χαρά υγιέστατο το βρίσκω να μισεί κάποιος την δουλειά του και γενικώς την δουλειά.
    Δικαίωμα στην τεμπελιά …
    🙂

    @ STAIN: μια παροιμία λέει «το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη. Με 1-2 πόστ ανά μήνα είναι δύσκολο να εντοπίσουν οι άλλοι το blog σου για να το επισκευτούν.

    🙂

  21. Καναλιώτης permalink
    26/09/2008 1:56 πμ

    ΔΩΔΕΚΑΟΡΤΟ
    Τσιαμούλης Χρήστος
    Ιούλιος 2007

    Δίσκος με Χριστιανίζουσα θεματολογία.

    Μπορείς να τα βρεις στο http://www.music-bazaar.com

  22. 26/09/2008 9:00 πμ

    Μπορείς να τα βρεις στο music-bazaar…..
    …. ή να στο χαρίσουν φίλοι που το έχουν ήδη 😉

    Καλημέρα -Παρασκευή σήμερα, και δεν ξέρω τι λέει η λαϊκή σου βδομάδα, αλλά η Παρασκευή είναι όμορφη και χαρούμενη μέρα! 🙂 🙂

  23. 26/09/2008 11:25 πμ

    Καλημέρα!!!! Πρώτη φορα μπαίνω στο μπλογκ σου!!!
    Μ’αρεσε το αφιέρωμα!!!
    Κανένα τραγουδάκι για τον Σεπτέμβρη πυ τον αντιπαθω ως μήνα έχουμε???? 😛

  24. 26/09/2008 11:40 πμ

    Μαράκι, τραγούδι για το Σεπτέμβρη έχουμε στην πέρα γειτονιά 🙂
    (έχω αναλάβει εγώ εργολαβία το «Καλαντάρι» βλέπεις! 😉 )

  25. 26/09/2008 11:44 πμ

    Άμα ρε παιδί, σου τύχει κι απαντήσεις ζούδι γελαστό, σοφό και προπάντως αεικίνητο…τσάκωσέ το σε λέω και ρίξτου δυο φιλιά στη μούρη 🙂
    Ξέρουν τάτιμα να το ξεμπερδεύουν το πράμα!

  26. 26/09/2008 12:39 μμ

    Αργησα να μπω,αλλά τα απόλαυσα,βεβαίως περιμένω το «Τρίτη-Πέμπτη μακαρόνια»!

  27. 26/09/2008 2:07 μμ

    @ Ρουλιώ, 😉

  28. 28/09/2008 3:10 μμ

    Υπέροχη λυτρωτική δουλιά. Μπράβο 😆

Σχολιάστε

  • θέι θάμθιγκ

  • ΠΡΟΣΟΧΗ!

  • ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ

  • Monkey Business

  • The Big Store

  • Από 06/01/2007 μέχρι τώρα

  • This blog is under copyleft… All wrongs reversed

  • Εισάγετε το email σας για εγγραφή στην υπηρεσία αποστολής ειδοποιήσεων μέσω email για νέες δημοσιεύσεις.

    Προστεθείτε στους 7.581 εγγεγραμμένους.
  • Σεπτεμβρίου 2008
    Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
    1234567
    891011121314
    15161718192021
    22232425262728
    2930