Ανάσταση,γέννα ή αποβολή;
02/04/2010
Δημοσιεύτηκε στις 13 Απρίλη 1958 στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Ελευθερία». Ναι, εκεί που οι εφημερίδες σήμερα γράφουν ποιο CD και ποιο DVD «προσφέρουν».
Σε καιρούς πιο χαλεπούς από τους σημερινούς, στα σκοτεινά χρόνια της κατοχής, οι στίχοι του Άγγελου Σικελιανού και το πενάκι του Σπύρου Βασιλείου έστελναν μια ακτίνα αισιοδοξίας στους σκλαβωμένους Έλληνες.
Τα χελιδόνια του θανάτου Σου
μηνάν μιαν Άνοιξη καινούργια Ελλάδα,
κι απ’ τον τάφο Σου γιγάντια γέννα!
Στην Ελλάδα του σήμερα που τα πάντα σαπίζουν στη σιωπή, τι θα φέρουν άραγε τα χελιδόνια του θανάτου; Γέννα ή αποβολή;
————————–
Η ευχή μου ίδια και φέτος: Να αναστήσουμε τον άνθρωπο μέσα μας…
11 Σχόλια
leave one →
Φακελάκι
What smilies can I use?
Allu Fun Marx: Αριστερά ...στη Blogoslovakia 
«Να αναστήσουμε τον άνθρωπο μέσα μας…» Αυτο, α-κρι-βως. :)))
Προϋποτίθεται ότι πρέπει να τον βρούμε πρώτα…
Καλό Πάσχα, ΑΦΜ.
Καλό Πάσχα σε όλους.
Ο Ανθρωπος ως κοινωνικό ον, ανασταίνεται μέσω του Άλλου και όχι μόνος του.
Όταν αναστηθεί το Ελληνικό Έθνος, ηθικά, ψυχικά και πνευματικά, τότε θα αναστηθούμε όλοι μας.
Μόνος του δεν σώνεται κανείς.
Στο Θανάση: Μα ακριβώς για αυτό ότι ανασταίνεται΄μέσω του Άλλου κι επειδή π΄ρωτα πρέπει να βρούμε επιτέλους αυτόν τον Εαυτό τα πράγματα είναι ανάστροφα ¨δεν θ’αναστηθούμε από το Έθνος αλλά αυτό από εμάς … οδηνηρή η αλήθεια, ε?
Καλή Ανάσταση
(μέχρι να «πιάσει» η ευχή…)
Χρόνια πολλά, αδελφέ μου!
Σε ευχαριστώ πολύ για τον κώδικα.
Το σαράκι τρώει εκ των έσω αλλοιώνοντας τελικά και την εξωτερική μορφή. Ένας – πολλοί, άτομο-κοινωνία, ακόμα τεχνητά ή τεχνηέντως διαχωρισμένα εντός του καθενός και διά υπολογισμών ευρέως κοινωνικά διαποτισμένα ψευτοαδιέξοδα. Χέρι χέρι, προφανώς όχι με τον τη ρίμα φέρει, κι αγάλι-αγάλι γίνεται η Μαριγούλα Μαίρη. Μόνο που στα δικά μας μέρη η Μαριγούλα ντύνεται ως Μαίρη και ποιος την άνοιξη θα φέρει αναρρωτιέμαι Πέρι(φανταστικός φίλος, Περικλής με καρδιά από ατόφιο χρυσάφι). Και κάποτες η Μαριγώ και οι φιλενάδες της προκάλεσαν τα ωω του θαυμασμού ξεπλένοντας την ντροπή του ραγιαδισμού σε χαράδρες και κορφές, τα ξέρεις αυτά allou.
Simeris you think we can dance το χορό του Ζαλόγγου;
ΥΓ: Το ισχυρό φύλο ας μου συγχωρέσει την μονομερή κριτική λόγω ποιητικής αηδίας.
Σωτήρης
Κουτσά στραβά πάει κι αυτό… το περάσαμε.
Εύχομαι ολοψύχως «σόδας πολλάς και κοκακόλας ελαφράς» σε όσους (εγώ, εγώ!) τις χρειάζονται.
Και του χρόνου καλύτερα παίδες και κορασίδες.
🙂
Χρόνια πολλά!
Να αναστήσουμε τον άνθρωπο μέσα μας Ναι! Πόσο θα διαρκέσει η Σταύρωση; (η οποία ιστορικώς τε λογικώς προηγείται της Αναστάσεως και είναι ιδιαιτέρως οδυνηρη)
-Χρόνια Πολλά!!! Εμπνευστικότατη εγγραφή!!!