Αυτό εννοούσε, άραγε, ο Μαγιακόφσκι όταν έλεγε ότι «το Μέλλον δε θα’ρθει από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο αν δε πάρουμε μέτρα κι εμείς»;
Τετραγωνικά μέτρα; 🙂
Αγγελία με βάθος χρόνου !! και εφιαλτικές προοπτικές.
Σχολιάζω εδώ και την αφίσα του προηγούμενου ποστ όπως μου έρχεται: » ελληνική επαρχία και το couleur local σου » παραλείπω το ρήμα, γιατί σέβομαι το blog σου
Εγω Αλλου, ως αντιδραστικο κοριτσι θα παω πισω και θα πω το εξης
ζηταω το γυρισμό του χρονου
εφτακοσιες τοσες μερες πριν
ζηταω την αρχή του κόσμου
εσενα οπως σ’ονειρευτηκα
ΥΓ Ενταξει ασχετο με την αγγελια και τη σημειολογία του πωλειται το παρόν…
Δεν ξερω γιατί, ποτέ δεν καταφερα να ειμαι το παρόν . Πάντα κάπου αλλου βολόδερνα. κι εχασα τις στιγμές
@Αμετανόητε: Τι θαρείς; Οι ποιητές έχουν πει τα πάντα, εδώ και καιρό.
🙂
@So-Far: Κακώς παρέλειψες το ρήμα…
Διότι ως γνωστόν, δεν υπάρχουν πρόστυχες λέξεις κλπ κλπ
@Swell: Στη χύτρα; Για να φάμε ή για να μας φάνε;
@Кроткая : Μπορείς να μου πεις το πρόγραμμα των διακοπών σου ακριβώς; Δηλαδή σε ποιο μέρος και πότε θα είσαι; Θέλω να οργανώσω τις περιοδείες των βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. Θα σου στήνω μια προεκλογική ομιλία κάθε μέρα έξω από το σπίτι που θα μένεις.
Που θα μου πεις εσύ για την Αλέκα μας!
🙂
@Silvia: Το μέλλον το προτιμώ κόκκινο της φωτιάς. Το ροζ είναι παρεξηγημένο ως χρώμα στα μάτια μου.
@ Μικρή Μαρίκα: Από θέα άλλο τίποτε.
Καρσί στο Μπούρτζι του Αναπλιού είναι.
Και δεν θα το πάρει το ποτάμι. Οι εργολάβοι θα το πάρουν…
@a8lios: Στο χέρι μας είναι να ξελασπώσουμε. Ή ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον. Να μη μας έχουν από χέρι δεδομένους.
@Ρίτσα: Εγώ μια χαρά σε βλέπω να βαδίζεις στο σήμερα. Απλά δεν πας πάντα από την κεντρική λεωφόρο. Σ’ αρέσει που και που να χάνεσαι στα παράπλευρα σοκάκια. Εκεί βρίσκεις αυτά που σ’ αρέσουν.
@ Ελενα : Τον αγοραστή ή τον πωλητή… Όπως το δει κανένας.
(Ευχαριστώ για τα φιλιά.)
@Αθήναιος : Ότι θα έφτιαχνα και προεκλογικό σύνθημα για την Φ.Σ δεν το φανταζόμουν ποτέ.
Είσαι στο ψηφοδέλτιο;
Αλλου, σχολιασα με τον τροπο μου στο μπλογκ τον Εμπειρικο και τον Αιγαγρο, Νομιζω ότι τον εφερα στα μετρα μου, γιατί προς στιγμην νόμισα ότι ειχα διαπράξει ατοπημα.
φιλια και εκτίμηση
Το εντυπωσιακό είναι πως η πινακίδα είναι μόνο στα Ελληνικά.
Δυστυχώς, η καταγραφή που έκανα φέτος έδειξε ότι οι περισσότερες πινακίδες ήταν στην βαρβαρική. Πωλούνται όλα (χωράφια / σπίτια) σε κάθε ενδιαφερόμενο αλλοδαπό (a.k.a. τουρίστα).
Κι όλοι εμείς ….. 😦
(αλλά εσύ έκανες το γύρο της Πελοποννήσου, ε;;; 🙂 )
«Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον » λέει το τραγούδι . Συμφωνώ !
@Nατάσα: Περίπου… Μια μικρή περιοδεία
@ Ρενάτα: ωραίο τραγούδι… Και σκεφτόμουν ποιο άσμα θα ταίριαζε με το θέμα
Αυτό εννοούσε, άραγε, ο Μαγιακόφσκι όταν έλεγε ότι «το Μέλλον δε θα’ρθει από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο αν δε πάρουμε μέτρα κι εμείς»;
Τετραγωνικά μέτρα; 🙂
Αγγελία με βάθος χρόνου !! και εφιαλτικές προοπτικές.
Σχολιάζω εδώ και την αφίσα του προηγούμενου ποστ όπως μου έρχεται: » ελληνική επαρχία και το couleur local σου » παραλείπω το ρήμα, γιατί σέβομαι το blog σου
Κι εμείς στη χύτρα.
έλα καλέ, εγώ την Αλέκα δεν την είδα τόσο απαισιόδοξη!
(έχω πολλή όρεξη για καυστικά σχόλια, να χαίρεσαι που θα ιακοπεύω επί μακρόν, χεχεχε!)
Κοιτάω τους κρίκους του Malpractice και σκέφτομαι ότι το μέλλον είναι πάντα ροζ…
Ε…αφού έχει θέα και τη θάλασσα …ας το πάρει το ποτάμι.
Mακράν, η πιο μακρά αγγελία!
Το μέλλον μπήκε υποθήκη
ή το μέλλον μας ανήκει;
Απαισιοδοξία των διανοούμενων
ή θάρρος των γεναίων;
Το μέλλον μπήκε υποθήκη, αλλά στο χέρι μας είναι να το ξελασπώσουμε,
που έλεγε και Ο ποιητής!
Εγω Αλλου, ως αντιδραστικο κοριτσι θα παω πισω και θα πω το εξης
ζηταω το γυρισμό του χρονου
εφτακοσιες τοσες μερες πριν
ζηταω την αρχή του κόσμου
εσενα οπως σ’ονειρευτηκα
ΥΓ Ενταξει ασχετο με την αγγελια και τη σημειολογία του πωλειται το παρόν…
Δεν ξερω γιατί, ποτέ δεν καταφερα να ειμαι το παρόν . Πάντα κάπου αλλου βολόδερνα. κι εχασα τις στιγμές
Και στις 16 Σεπτεμβρίου, θα ξέρουμε και τον αγοραστή. Την τιμή θα την μάθουμε αργότερα, από τα γνωστά πορίσματα ανεξάρτητων επιτροπών.
Βράστα.
Φιλια,
Ε.
«Το Παρόν πωλείται…
Το Παρελθόν δόθηκε αντιπαροχή.
Το Μέλλον μπήκε υποθήκη».
Γιαυτό ψηφίστε Φιλελεύθερη Συμμαχία
@Αμετανόητε: Τι θαρείς; Οι ποιητές έχουν πει τα πάντα, εδώ και καιρό.
🙂
@So-Far: Κακώς παρέλειψες το ρήμα…
Διότι ως γνωστόν, δεν υπάρχουν πρόστυχες λέξεις κλπ κλπ
@Swell: Στη χύτρα; Για να φάμε ή για να μας φάνε;
@Кроткая : Μπορείς να μου πεις το πρόγραμμα των διακοπών σου ακριβώς; Δηλαδή σε ποιο μέρος και πότε θα είσαι; Θέλω να οργανώσω τις περιοδείες των βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. Θα σου στήνω μια προεκλογική ομιλία κάθε μέρα έξω από το σπίτι που θα μένεις.
Που θα μου πεις εσύ για την Αλέκα μας!
🙂
@Silvia: Το μέλλον το προτιμώ κόκκινο της φωτιάς. Το ροζ είναι παρεξηγημένο ως χρώμα στα μάτια μου.
@ Μικρή Μαρίκα: Από θέα άλλο τίποτε.
Καρσί στο Μπούρτζι του Αναπλιού είναι.
Και δεν θα το πάρει το ποτάμι. Οι εργολάβοι θα το πάρουν…
@ Μάνο: Όπως λέμε «μακράν κι αγαπημένοι»;
@ Niemandsrose : Η απαισιοδοξία των γενναίων…
@a8lios: Στο χέρι μας είναι να ξελασπώσουμε. Ή ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον. Να μη μας έχουν από χέρι δεδομένους.
@Ρίτσα: Εγώ μια χαρά σε βλέπω να βαδίζεις στο σήμερα. Απλά δεν πας πάντα από την κεντρική λεωφόρο. Σ’ αρέσει που και που να χάνεσαι στα παράπλευρα σοκάκια. Εκεί βρίσκεις αυτά που σ’ αρέσουν.
@ Ελενα : Τον αγοραστή ή τον πωλητή… Όπως το δει κανένας.
(Ευχαριστώ για τα φιλιά.)
@Αθήναιος : Ότι θα έφτιαχνα και προεκλογικό σύνθημα για την Φ.Σ δεν το φανταζόμουν ποτέ.
Είσαι στο ψηφοδέλτιο;
Αλλου, σχολιασα με τον τροπο μου στο μπλογκ τον Εμπειρικο και τον Αιγαγρο, Νομιζω ότι τον εφερα στα μετρα μου, γιατί προς στιγμην νόμισα ότι ειχα διαπράξει ατοπημα.
φιλια και εκτίμηση
Μα για να μας «φάνε» βέβαια…
Το εντυπωσιακό είναι πως η πινακίδα είναι μόνο στα Ελληνικά.
Δυστυχώς, η καταγραφή που έκανα φέτος έδειξε ότι οι περισσότερες πινακίδες ήταν στην βαρβαρική. Πωλούνται όλα (χωράφια / σπίτια) σε κάθε ενδιαφερόμενο αλλοδαπό (a.k.a. τουρίστα).