Tσε, θα πεθάνεις ξανά…

Ψάχνοντας για φωτογραφίες του Che στο google, διαπίστωσα 2 πράγματα.
Το πρώτο είναι η τεράστια απήχηση που έχει η μορφή του παγκοσμίως. Η φιγούρα του Che είναι η πιο εμβληματική μορφή σε όλα τα αριστερά, πολιτικά και κοινωνικά κινήματα παγκοσμίως. Με την φωτογραφία του κομαντάντε πάνω στα πλακάτ και στα πανό, είναι σαν να ηγείται ο ίδιος ο Che, μπροστάρης στις πορείες και στις διαδηλώσεις ακόμα και τώρα, 40 χρόνια μετά τον θάνατό του.
Το δεύτερο πράγμα που διαπίστωσα, είναι η τεράστια εμπορική εκμετάλλευση που υφίσταται η εικόνα του Che όλα αυτά τα χρόνια, καθώς την συναντάμε αποτυπωμένη σε t-shirt, καπέλα, εσώρουχα, πιάτα, κυπελάκια, μπρελόκ, κουκλάκια, και εκατοντάδες άλλα αναμνηστικά, που σπάνια ξεφεύγουν από την κιτς αισθητική των τουριστικών σουβενίρ.
Η πιο αναπάντεχη για μένα περίπτωση είναι η χρησιμοποίηση της μορφής, του ονόματος, αλλά και του μύθου του Τσε Γκεβάρα ως brand name σε αυτό το γαλλικό αναψυκτικό.

Στο site της εταιρίας, προβάλλονται οι καλές προθέσεις της: το 50% των κερδών αποδίδονται, σύμφωνα με την ίδια την εταιρία, σε μη κυβερνητικές οργανώσεις.Αυτό όμως δεν αλλάζει την στυφή γεύση που μού άφησε στο στόμα, όχι το less sugar αναψυκτικό, αλλά η εικόνα του Che πάνω στις πλαστικές φιάλες.

Ακολουθεί τραγουδάκι, που μιλάει ακριβώς για αυτήν την απέραντη εκμετάλλευση της εικόνας του Che.

Κατέβηκε χθες βράδυ από τον τοίχο
μου πέταξε στα μούτρα τον μπερέ
μου μίλησε σκληρά, μου είπε: «Ρε
έχω πεθάνει, είμαι καλά
άλλη αφίσα βρείτε κι άλλο μύθο»

Δεν είχε κλείσει μάτι τελευταία
του είπαν πως τον είδαν στην σχολή
στο μποξεράκι κάποιου φοιτητή
σ’ ένα φλιτζάνι, σ’ ένα tatoo
σε BMW με τραβεστί παρέα

Che θα πεθάνεις ξανά σ’ ένα πάρτι με φλώρους
Che θα πεθάνεις ξανά σ’ ένα δρόμο μ’ εμπόρους
Στην καρδιά μιας χαμένης γενιάς θα πεθάνεις ξανά
Che θα πεθάνεις ξανά
Che θα πεθάνεις ξανά σε μπαράκια ορθίων
Che θα πεθάνεις ξανά σε γραφεία γελοίων
Στα υπόλοιπα της αγοράς θα πεθάνεις ξανά
Che θα πεθάνεις ξανά

Μουσική Γιάννης Ζουγανέλης, στίχοι Χρήστος Καρκαμπούλιας, Τραγούδι Βασίλης Παπακωνσταντίνου : Τσε, θα πεθάνεις ξανά

(Ευχαριστώ τον Ν.Σαραντάκο, για την γνωριμία μου με το τραγούδι αυτό, στα σχόλια του προηγούμενου post.)