Λόγια,τσιγάρα,τραγούδια.

Θυμάμαι πότε και πώς το άρχισα.
Σ΄ένα πάρτι στα 17.
Χάριν μαγκιάς.
Θυμάμαι πώς και πότε το έκοψα.
Μαχαίρι στα τριανταφεύγα.
Εμφράγματος ένεκεν.
Δεν θυμάμαι πόσα πακέτα άδειασα στο ενδιάμεσο.
Θυμάμαι όμως την πρώτη μάρκα : Astor φίλτρο. Τα καπνίζαμε επειδή πιστεύαμε ότι δεν μύριζαν πολύ … τσιγαρίλα.
Η μύτη όμως της μάνας δεν ξεγελιέται (τα ίδια λένε και για την καρδιά της μάνας, αλλά για την μύτη μπορώ να σας το βεβαιώσω).
– «Καπνίζεις;» (ερωτηματικό, γεμάτο απορία)
– «Ποιος εγώ; Όχι»
– «Τα ρούχα σου βρωμάνε τσιγαρίλα»
– «Τα παιδιά ρε μάνα! Στο φροντιστήριο…»

Αλλά είπαμε… Η μάνα δεν ξεγελιέται.Κι αν δεν μπορείς να ξεγελάσεις τη μύτη της μάνας, άντε να ξεγελάσεις τη ματιά του πατέρα.
– «Καπνίζεις» (καταφατικό, που δεν σηκώνει δεύτερη κουβέντα)
– «Ποιος εγώ;»
– «Εσύ»
– «Μα…»
– «Φαρμάκι είναι. Μα αφού το θέλεις, να έχεις την μάρκα σου. Δεν θα κάνεις τράκες»
-«Εντάξει»
Κι από τότε, ούτε που θυμάμαι πόσες γόπες άφησα πίσω μου. Αλλά ήταν καλή συντροφιά το άτιμο. Σε ξενύχτια, σε γλέντια, στα διαβάσματα, σε εκδρομές,στη σκοπιά, σε χαρές, σε σεκλέτια,σε προσμονές, σε στησίματα, με τον καφέ,με το ποτό, μετά το φαγητό, μετά τον έρωτα…
Νικοτίνη με τη σέσουλα.
Κι οι μάρκες ν’ αλλάζουν. Ούτε που θυμάμαι πόσες άλλαξα.
Θυμάμαι όμως την τελευταία. Camel φίλτρο.
Βαρύ τσιγάρο. Με την πίσσα του στρώνεις άσφαλτο.
Το ένα πακέτο την μέρα έγινε δύο, τα δύο δυόμιση κι εκεί στα τρία παρά κάτι ήρθε το έμφραγμα.
Το τσιγάρο κόπηκε με το μαχαίρι. Μαχαίρι που το κρατούσε ο φόβος.
Εμ, η ζωή είναι πιο γλυκιά από το τσιγάρο η έρμη.
Τό’ κοψα λοιπόν. Και μ’ ενοχλεί πια ο καπνός και η μυρωδιά του, όταν κάποιος άλλος καπνίζει δίπλα μου. Κι ενώ έχω σταματήσει να το ζητάω στον ξύπνιο μου, υπάρχουν νύχτες που βλέπω στον ύπνο μου ότι καπνίζω… Και ξυπνάω έχοντας την ίδια αίσθηση ενοχής, που είχα όταν με ρώτησε η μάνα μου αν καπνίζω.
Πού τα θυμήθηκα όλα αυτά τώρα; Διάβασα ότι επεκτείνουν με καινούριο νομοσχέδιο την απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους, υπηρεσίες (υπουργεία, εφορίες και άλλα δημόσια κτίρια) και χώρους συνάθροισης (εστιατόρια, καφέ, μπαρ κ.λπ.).
Και καταλαβαίνετε. Σαν «συνταξιούχος» καπνιστής συμπάσχω. Ξέρω βλέπετε τι σημαίνει να θέλεις να καπνίσεις και να μη μπορείς. Τραβιέται τ’άτιμο…

Τσιγαράκι;
Να κεράσω;
«Tσιγάρο ατέλειωτο» (Σωκράτη Μάλαμα – Γιώργου Αθανασόπουλου) με τον Σωκράτη Μάλαμα

«Λόγια, τσιγάρα» (Θανάση Παντελή-Δημήτρη Βαρνάβα) με τη Μελίνα Κανά

«Hellas Special» (Νίκου Ξυδάκη- Τάσου Σαμαρτζή) με τον Νίκο Ξυδάκη

«Καρέλια» (Νίκου Αντύπα-Λίνας Νικολακοπούλου) με την Δήμητρα Παπίου

«Στο άδειο μου πακέτο» (Αλέξη Παπαδημητρίου-Μαρίας Μωραϊτου) με τον Γιάννη Καραλή

«Τρία τσιγάρα χρονος» (Παντελή Θαλασσινού-Λίτσας Μπεσκάκη) με τον Παντελή Θαλασσινό

(Οι θεριακλήδες, κάντε δεξί κλικ πάνω στον τίτλο του τραγουδιού και επιλέξτε «αποθήκευση δεσμού ως» για να τα …φουμάρετε στον υπολογιστή σας. Το πακέτο αυτό με τα …τραγούδια, είναι επιλογή από την συλλογή «Ένα τσιγάρο δρόμος»)