Ατίθασο αλαζονικό …γουρούνι

Στο post «πώς έπεισα την Μιμή να γίνει blogger» αναφέρθηκα σατιρικά στο βιβλίο της Βασιλικής Τσάβου «ατίθασο αλαζονικό τακούνι» (εκδόσεις Μαραθιά). Η Μαριέλλα (μάλλον ψευδώνυμο), μία από τις …χιλιάδες αναγνώστριες του blog, υπερασπίστηκε το βιβλίο αφήνοντας ένα ευγενέστατο comment.
Tότε εγώ την προκάλεσα, μια και βρίσκει το βιβλίο αυτό τόσο ενδιαφέρον, να γράψει μια κριτική γι’ αυτό, κι εγώ θα την ανέβαζα στο blog μου. Ξέροντας ότι 6 στους 10 επισκέπτες ενός ιστότοπου δεν ξαναγυρνάνε ποτέ σ’ αυτόν, ήλπιζα (αστείο είναι αυτό Μαριέλλα….να ξανάρθεις!) ότι η Μαριέλλα θα ήταν μέσα σ’ αυτό το 60% των επισκεπτών που δεν ξαναγυρίζουν στον τόπο του… εγκλήματος. Η Μαριέλλα όμως ξαναγύρισε κι έφερε μαζί και την κριτική της. Συνεπής στις υποσχέσεις μου ανεβάζω το σχόλιό της για το βιβλίο «ατίθασο αλαζονικό τακούνι». Να το ξέρετε: μη προκαλείτε τους αναγνώστες του blog σας… Καμιά φορά, ανταποκρίνονται στην πρόκληση.
Γράφει λοιπόν η Μαριέλλα:

Δεν έχω δικό μου blog, και ευχαριστώ πολύ που μου δίνεις βήμα από εδώ. Εργάζομαι καιρό ως αναγνώστρια σε εκδ. οίκο και μπορώ να γίνω πολύ σαφής. Το μεγαλείο του βιβλίου έγκειται στο γεγονός ότι δίνει την εντύπωση του χαζοβιόλικου, αλλά ανατρέπει τελικά. Αν κάνεις τον κόπο και διαβάσεις πάνω από 15 σελίδες, δεν θα το αφήσεις. Μια κανονική γυναίκα, εργαζόμενη και μητέρα, που μπαίνει τα βράδυα στο Ίντερνετ και προκαλεί φουρτούνες στον αντρικό πληθυσμό… Ποια είναι αυτή η γυναίκα; Τι ψάχνει εκεί; Και τι είναι όλοι αυτοί οι τύποι; άγρια ζώα, σαν τους πελάτες των σκυλάδικων; Μας λένε πως στο Ίντερνετ μπαίνει κοινό κυρίως νεανικό, και με ανώτερη ή ανώτατη μόρφωση. Αυτό δεν φαίνεται καθαρά, αλλά στο βιβλίο της διαγράφονται άτομα που πετάνε (Alex, Sir Wise, Gamaos), το καθένα στον τομέα του, ενώ άλλα πέφτουν πολύ χαμηλά, ξεφτιλίζονται εντελώς. Παρελαύνουν τύποι, πολύ ρεαλιστικοί, και βεβαίως πολύ παραστατικά γραμμένοι.
Όσοι από μας περιφέρονται στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ είμαστε περισσότερο φιλικοί και το έχουμε βάλει στη ζωή μας με διάφορους τρόπους. Άλλοι δημιουργώντας profiles στα διάφορα “sites” στα φόρουμ ή και blogs. Υπάρχουν όμως κι άλλοι που δεν έχουν καμία σχέση, προφανώς τους άρεσε ο έντονος ερωτισμός – αισθησιασμός του ( η μυρωδιά του, διότι δεν περιγράφεται καμιά ερωτική πράξη σε αντίθεση με τόσα και τόσα σύγχρονα μυθιστορήματα. Το βιβλίο είναι εξαιρετικό γιατί, αντίθετα με την πλειοψηφία των σημερινών μυθιστορημάτων, δεν είναι και τόσο πολύ συμβολικό, δεν έχει νοήματα που προσπαθούν να σώσουν τον κόσμο, αλλά είναι πάρα πολύ ρεαλιστικό, γραμμένο από κάποιον με ιδιαίτερη πρακτικότητα. Ξεκινά σαν σαπουνόπερα,αποκτά σύντομα δοκιμιακό χαρακτήρα, ακολουθούν ευφυέστατες παρατηρήσεις πάνω στο πώς εμφανίζεται η γυναίκα τον 20ο αιώνα (πολύ εύστοχες αναφορές πάνω στη Μόλλι Μπλουμ του Τζόυς), πολύ όμορφα γραμμένες σελίδες από τη δουλειά της ηρωίδας, τις σχέσεις με τις φίλες με αστείες σκηνές μεταξύ τους άκρως διασκεδαστικές – γυναίκες σημερινές, σχεδόν μισότρελλες με τα άγχη τους, τις απορρίψεις τους και τα «πακέτα» που έχουν φάει, που βγάζουν φοβερό γέλιο (εδώ έλιωσα), μετά σύντομες και κοφτερές φιλοσοφικές ιδέες, που κατά κάποιο τρόπο τις περιμένεις, ο έρωτας (το ζητούμενο και στο Ίντερνετ και στη ζωή) και το φοβερό, απροσδόκητο τέλος. Που έχει βέβαια πολύ ουσία, που έχει βέβαια πολύ αλήθεια.
Όπως είδες έγραψα την δικιά μου κριτική, εφ’ όσον τόσο ευγενικά μου το ζήτησες και μας φιλοξενείς στο blog σου. Θεωρώ πως είναι δροσερό το βιβλίο της Βασιλικής Τσάβου, πέρα από το ότι έχει ρυθμό και μαεστρία (αν το καλοσκεφτείς φτιάχνει τουλάχιστον 10 παραστατικότατους ήρωες), και επίτρεψέ μου έχει και νόημα. Ευχαριστώ και πάλι για τη φιλοξενία σου.

Μαριέλλα, σ’ ευχαριστώ που μπήκες σ’ όλο αυτό τον κόπο… Εγώ διάβασα τα λίγα αποσπάσματα από το βιβλίο που έχει στο blog των εκδόσεων Μαραθιά και ήταν σαν να ξεφύλλισα το βιβλίο όπως κάνουμε στον πάγκο ενός βιβλιοπωλείου όταν πάμε να αγοράσουμε ένα βιβλίο. Δεν είχα βρει τότε κάτι που να με τραβήξει ώστε να αγοράσω το βιβλίο αυτό.Δεν με τράβηξε, ούτε σαν θέμα, ούτε σαν ύφος γραφής. Διαβάζοντας το σχόλιό σου, δεν άλλαξα γνώμη αλλά δεν φταις εσύ γι’ αυτό. Ομολογώ ότι ακόμα και ο πιο έγκυρος κριτικός δεν θα μού άλλαζε την γνώμη από την στιγμή που είχα διαμορφώσει εγώ δικιά μου γνώμη. Είμαι «ατίθασο, αλαζονικό γουρούνι» σ΄αυτά τα θέματα.
Σού αφιερώνω πάντως και σε σένα και στην Βασιλική το τραγούδι «sex» από τα ημισκούμπρια.

Και όσοι θέλουν να κάνουν (cyber) sex με τα ημισκούμπρια, η διαδικασία είναι γνωστή : δεξί κλικ στο link και «αποθήκευση δεσμού ως»

Ημισκούμπρια – Το σεξ