Ο ξάδερφος που δίδασκε (αντικομμουνισμό) και μέτρο δεν εκράτει
– Ήταν μεγάλος ποιητής ο Ρίτσος; Αν ναι, γιατί βλέπουμε μεγάλες περιόδους με μερικές και ολικές εκλείψεις του; Το ΚΚΕ τον χρησιμοποίησε ή τον έχει ακόμη στο λαϊκό εικονοστάσιο, όπως κάποτε;
Ο Γιώργος Λιάνης (ρεπόρτερ, δημοσιογράφος, βουλευτής και- με την αρωγή και συμπαράσταση της εξαδέρφης Μιμής-πάλαι ποτέ υφυπουργός) απευθύνει την πιο πάνω ερώτηση -μνημείο αρλούμπας- στον Μίκη Θεοδωράκη, σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ.
Προσέξτε.
α. Για τον Γιάννη Ρίτσο έχει αμφιβολία. Δεν ξέρει αν ήταν μικρός ή μεγάλος ποιητής. Αμφιβάλει. Και την αμφιβολία του την στηρίζει στο ότι «βλέπουμε» (αυτός δηλαδή βλέπει… Ο πληθυντικός είναι πληθυντικός της μεγαλοπρέπειας) μερικές και ολικές εκλείψεις στην πορεία του Ρίτσου. Με μια ματιά που έριξα στην χρονολογικά ταξινομημένη εργογραφία του Ρίτσου δεν διέκρινα εκλείψεις στο έργο του, ούτε μερικές ούτε ολικές, παρά μόνο σε καιρούς που ήταν κυνηγημένος ή εξορισμένος.
β. Για το ΚΚΕ όμως ο δαιμόνιος ρεπόρτερ δεν έχει καμιά αμφιβολία. Το ΚΚΕ ή εκμεταλλεύτηκε τον Ρίτσο και τον παράτησε μετά θάνατον ή τον εκμεταλλεύτηκε και εξακολουθεί να τον εκμεταλλεύτεται και μετά θάνατον. Για τον ξάδερφο της Μιμής δεν υπάρχει άλλο ενδεχόμενο.
Κι έρχεται η απάντηση του Μίκη που βάζει και τον Λιάνη και τα πράγματα στη θέση τους:
«Θα ήταν ίσως βαρετό και ψυχοφθόρο για την όποια μεγάλη προσωπικότητα να βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο της καθημερινότητας. Άλλωστε δεν το έχει ανάγκη, γιατί γι΄ αυτή σημασία έχει το έργο της να υπάρχει ζωντανό μέσα στους ανθρώπους. Οσο για το ΚΚΕ, γιατί τόση σκληρότητα; Υπάρχουν πολλοί από μας που θυσιάσαμε τα νιάτα μας ακολουθώντας τα ματωβαμένα του λάβαρα. Κάτω από τη σκιά τους διδαχτήκαμε, ψηλώσαμε, ολοκληρωθήκαμε. Στο κάτω-κάτω, το ΚΚΕ είναι μια ιδέα που άλλαξε ριζικά τον λαό και τη χώρα μας, όπως άλλαξε βαθιά τον Γιάννη Ρίτσο, δημιουργώντας για τους απογόνους αυτό το πρότυπο του πολίτη-ποιητή».
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν οι 3 δαιμόνιοι ρεπόρτερ. Οι 2 έγιναν βουλευτές και ο τρίτος κυνηγάει ακόμα εξωγήινους στο ALTER.
Τώρα θα μου πεις, τι σου φταίνε οι άλλοι 2…
Φταίνε, φταίνε!
Φακελάκι
What smilies can I use?
Allu Fun Marx: Αριστερά ...στη Blogoslovakia 
Ετσι μπράβο! τι ξεφτίλα να εξαφανίζεται το ήθος του ανθρώπου… Υπήρξε, άραγε, ποτέ;
..νομίζω ότι ο Γιάννης Δημαράς είναι η εξαίρεση.. πόνεσε πολύ ο άνθρωπος, ίσως για τούτο (θέλω να) το νομίζω..
Απόλυτα σωστός Αλλουφάνιε!!
Εντάξει, δεν είναι η πρώτη φορά που ο ξάδερφος πετάει μνημειώδη κοτσάνα.
Αυτή εδώ βέβαια, ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Τα λέει αυτά ο ξάδελφος της «διάσημης» ευρύστερνης, γιατί (δυστυχώς) εξέλειπαν αυτοί που θα μπορούσαν να τον λιανίσουν.
καλλίπυγος γνωρίζω, αλλά και ευρύστερνη; 😉
ίδια απορία με τον καναλιώτη έχω
ε πως να την πει; Μεγάβυζη
( η Μεγαβύζα ηταν η Πρωταρχική Μητέρα των ειδωλολατρ΄ν ελλήνων συμφωνα με καποια παρμύθια των Χριστιανών ρωμιων του 19 ου αιωνα που συγκεντρωσε ο Κακριδής .λεγεται δεν οτι είχε τεραστια δυναμη συγκεντρωμένη σε καποια σημεια ..
σορρυ για την κακια λεξη:
Μεγαλόστηθη
Η σωστή λέξη τελειώνει σε -ρού!
H -ρου και ο Ρους της Ιστοριας
(κατα το »Το Ποταμι Δεν γυριζει πίσω ..»
Δυστυχώς, η Ιστορία έχει κι αυτή τις αδυναμίες της…
αφού δεν αναρωτήθηκε και για το αν ήταν ποιητής ο Ρίτσος, πάλι καλά…
:p
Βέβαια, για να του «αναγνωρίζει» εκλείψεις, τον θεωρεί ήλιο -το πολύ πολύ φεγγάρι!
Τι να πει κανείς…
(όσο σκέφτομαι ότι ήταν καλεσμένος ο ίδιος ως «ποιητής» στη βραδιά που οργάνωσε γνωστό βιβλιοπωλείο της Αθήνας για τη μέρα ποίησης, με πιάνει ένα κάτι τι, γκρρ!)
Μού αρέσει που επικεντρώσατε στο σημείο G του ποστ…
Ένα μεγάλο ερώτημα πλανάται: ποιος χαρακτηρισμός αποδίδει καλύτερα τα κάλλη της Μιμής;
α. Ευρύστερνος
β. Καλλίπυγος
γ. Μεγαβύζα
δ. Μεγαλόστηθη
ε. Βυζ-α-ρού
Καλά, ε.. βουλωμένο γράμμα διαβάζεις λέμε :))
Δυστυχώς για τον κο Μιμή-Λιάνη, οι εκλείψεις δεν ήταν στο έργο του Ρίτσου -πρέπει να είναι κανείς ισοϋψής με τον Ολυμπο για να τον κρίνει κι όχι στους βαλτότοπους της σουρταφέρτα υπο-πολιτικής- αλλά στους νευρώνες του εγκεφάλου του… και κάτω τα χέρια από το ΚΚΕ, επιτέλους!!
αυτά για το Ευρύστερνος.
το Καλλίπυγος [καλός (=όμορφος)+ πυγή (=οπίσθια)] παραπέμπει στο -λάρα
(εδώ σε θέλω μάστορα)
χμμ
Πυγάρα;
@καναλιωτης,
Lara Kroft..?
χεχεχε μαθαίνουμε λέξεις
Το «χοντρέλω» αποκλείεται, έτσι;
ε οχι και Χοντρέλω ..Ας πουμε ..Φαρδυκάπουλη;
Ασχετον : Μηπως ξερει κανεις ποιος ελλην πολιτικός αποκαλειται και »Πορδοκοφίνας»;
τα παλιά χρόνια θα λεγόταν «θεωρητική».
νομίζω οτι το παρακάναμε και θα μας ερθει κανενα μεγα-στηθο-σκάμπιλο
Εμένα γιατί μου φαίνεται, ότι η ερώτηση τέθηκε σκόπιμα αιρετικά, για να προκαλέσει το Μίκη να υπερασπιστεί με επιχειρήματα (και σθένος) το Ρίτσο και το ΚΚΕ; Αυτό δεν είναι και το κλειδί για την επιτυχία μιας συνέντευξης; Να καταφέρεις τον άλλο να μιλήσει ελεύθερα για τις πραγματικές τους απόψεις, ακόμη και πάνω σε θέματα ταμπού, με ερωτήσεις-παγίδες…(Σημειώστε, ότι δε γνωρίζω τη μέχρι τώρα αρθρογραφία του Γιώργου Λιάνη…)
ΑΦΜαρξ, σε χαιρετώ.
Γιατί, βρε Λεμέσια, σάμπως δεν ήξερε την άποψη του Μίκη για το Ρίτσο; Κι αν δεν την ήξερε, δεν νογάει από το έργο των δύο ανδρών; Θα ασχολιόταν ο Μίκης με τον Ρίτσο έτσι όπως ασχολήθηκε αν δεν τον θεωρούσε Μέγα Ποιητή;
Kαλησπερίζω όλους τους σχολιαστές, και όσους ασχολούνται με την σωματική διάπλαση (φτου σκόρδα) της Δήμητρας και όσους ασχολούνται με την ουσία του ποστ.
🙂
Προσωπικά πιστεύω ότι ο Λιάνης προσπάθησε να εκμαιεύσει από τον Μίκη κάποια φράση κατά του ΚΚΕ για να την βάλει τίτλο, αλλά απέτυχε.
Αν ήθελε να εκμαιεύσει κάτι ενάντια στο ΚΚΕ (και όχι ενάντια στον κομμουνισμό όπως λάθος το τοποθετείς), θα μπορούσε να ζητήσει επιβεβαίωση σε κάτι που είχε πει παλαιότερα, αν για παράδειγμα «ισχύει ακόμη η δήλωσή του ότι οι ΚΝΙΤΕΣ είναι γενίτσαροι». Κάτι τέτοιο θα τον έφερνε σε δύσκολη θέση (σε όσο δύσκολη θέση μπορεί να έρθει ο Θεοδωράκης 😉 ), γιατί ή θα έπρεπε να κακολογήσει το ΚΚΕ ή θα έπρεπε να διαψευστεί ή θα έπρεπε να τα μπαλώσει (λέμε τώρα).
Από την εμπειρία που έχω αποκτήσει για τις συνεντεύξεις κάνοντας παρέα με τον Έφηβο, η ερώτηση του ξαδέρφου είναι μια αβανταδόρικη ερώτηση με την έννοια που δίνει η Λεμέσια.
@Νοσφεράτε,
ποιος λέγεται «Πορδοκοφίνας» Μη μας αφήνεις σε αγωνία. Εγώ κάποιον υποψιάζομαι, που έχει και όλες τις σωματικές προδιαγραφές, αλλά δεν ξέρω. Ας το πάρει το ποτάμι (της Ιστορίας) λοιπόν.Λέγε!!!
δε λέω
Με την σειρά μου θα ήθελα να πω σε όλους αυτούς τους σοσιαλιστές του κώλου, του π..τσου και των σιλικονάτων βυζιών όπως ο κ.Λιάνης, η ξαδέρφη του και όλο το πασοκολόι να αφήσουν τα φωτεινά άστρα που θα λάμπουν αιώνια και ασχοληθούν με σκατανθρώπους του είδους τους (δόξα τον Μαμωνά έχουν μπόλικους στην παράταξή τους).
Μιλάμε γιά τον γνωστό Λιάνη, τον μαικήνα των αναβολικών?
Τι σχέση έχει αυτός με τον Ριτσο και τον Θεοδωράκη.
Πολύ ωραίο το ιστολόγιό σου, Αλλουφανμάρξιε. Συγχαρητήρια!
Δεν θα σταθώ, φίλοι, στον χαρακτηρισμό «αρλούμπα» (AFM) ή «κοτσάνα» (KPOTKAЯ), διότι, ανεξαρτήτως του ότι πράγματι έτσι είναι, νομίζω ότι προέχει το ζήτημα πώς προέκυψαν. Τυχία μήπως; Καθόλου, βέβαια! Ο κυρ-Λιάνης συνειδητά επέλεξε να ευθυγραμμιστεί με το στυλάκι και το υφάκι της μόδας, το εξυπνακίστικο, το αυθάδες (απέναντι σε αξίες και ιδανικά -έστω, ας πούμε, για κάποιους μόνο) και, κυρίως, με τον αντικομμουνισμό των σύγχρονων γιάπηδων. Για να είναι «in» ο άνθρωπος! Το ανθρωπάκι…
Το «Τυχία μήπως;» διαβάστε το «Τυχαία μήπως;»
Ο Ρίτσος παρέα με τον Σολωμό και τον Καρυωτάκη θέλουν σεβασμό…
Μην μασάς σύντροφε allu fun marx
To KKE είναι το μέλλον του Ελληνικού λαού και της νεολαίας
Ε αρχισα να γραφω ενα επος ..και συγνώμμη δηλαδή αλλά θελω να το δειτε κιεσεις
»Η Σαρανταπαπαρουσα »
Το γραφω πυρετωδώς
αρχιζει καπως ετσι »
Σενα δρομακι σκοτεινό , εκει που περπατουσα
Βλεπω ζωάκι ξαφνικά : Σαρανταπαπαρούσα
Που περπατουσε κουνιστό κουνωντας τα παπάρια
και τα παπαρια ελαμπαν , γυαλιστερά σαν ψαρια
που μόλις επιασε Ψαράς ,κι ησαν πολλά στο διχτυ
και ηταν η ωρα δώδεκα , βαθεια στο μεσονύχτι
…..
συνεχιζεται ( θελω ιδεες …)
Περάσαν τα μεσάνυχτα -γοργά περνά ο χρόνος-
αναρωτιέται ο Ψαράς: «να γίνω δολοφόνος
ενός θεσπέσιου ψαριού σαρανταπαπαράτου
που έχει σφραγίδα στα πλευρά «Σπηλιά του Νοσφεράτου»;
Οχι! ποτέ δεν θα σκοτώ-, δεν θα δολοφονήσω
τέτοια ψαρούκλα όμορφη. Της πείνας ας ψοφήσω!
Τέτοια σκεφτόταν ο Ψαράς κι απόμενε κολώνα
κι ας νύσταζε, κι ας πείναγε, κι αύριο ας είχ’ αγώνα…
Στο τέλος τ’ αποφάσισε και κόβει ένα παπάρι
τρώει το μισό τηγανιστό, το υπόλοιπο στο Ψάρι
το δίνει με μισή καρδιά γεμάτη καλοσύνη
κι εκείνο στα παπάρια του τον γράφει και τον σβήνει!
–>> της νύχτας τα καμώματα… :))))
Ειν’ η Ροδιά αληθινή ή είναι μια ιδέα;
Έχω την συνέχεια του ποιήματος αλλά για να γράψω θέλω την συγκατάθεση του ΑΦΜ
Εγώ ο Α.Φ.Μ έχων σώας τας φρένας συμφωνώ και συγκαταθέτω να συνεχιστεί η ξυγγραφή του έπους της σαρανταπαπαρούσας.
Το αναβαθμίζω μάλιστα σε ποστ εντός 5λέπτου.
Και τωρα ας περασουμε σε αλλο θεμα (που λνε και στη Τι βί
—————————————————
Η ΚΡΕΒΑΤΟΜΟΥΡΜΟΥΡΑ
—————————————
Εψές , μετά που καπνισα μια δωδεκάδα Πούρα
ξαπλωσα στο Κρεβατι μου
(και ειχα μια Λιγουρα )
κι αμέσως ονειρευτηκα : Μια μικράν Χ ..μούρα !
ξερετε πως λεγοτανε; Η Κρεβατομουρμούρα
Άργησα να δω το ποστ.
Εξαιρετικό.
Κυρίως για την απάντηση του Μίκη.
Να είσαι καλά.
Γειά σου φίλτατε Αλέκο
(Το τι πέραση έχει τ’ όνομά σας, από την αρχαιότητα μέχρι
ΣΥΡΙΖΑσήμερα δεν λέγεται…)🙂
🙂